بیل مار

«آکادمی علوم و فنون تصاویر متحرک» قوانین نژادی جدیدی برای پذیرش آثار وضع کرده که به موجب آن عناوینی که قصد دارند در بخش «بهترین فیلم» رقابت کنند باید تنوع نژادی را در حین تولید پروژه رعایت کنند. اگرچه برخی معتقدند که این قوانین سبب خواهد شد فرصت بیشتری در اختیار اقلیت‌های نژادی قرار بگیرد، اما گروهی دیگر می‌گویند این اقدام با ذات هنر سازگاری ندارد. یکی از منتقدین این قوانین «بیل مار» مجری «بی‌درنگ با بیل مار»... است که جمعه شب گفت این قوانین هنرمندان را وادار به پای‌بندی به «فهرست کارهایی که باید انجام داد» می‌کند. او می‌گوید تاریخچه‌ی اسکار نشان می‌دهد که رویکردش به تنوع نژادی سطحی بوده است...

به گزارش مووی مگ به نقل از 30نما، مار ضمن ارائه‌ی فهرستی از فیلم‌های نامزد و برنده در بخش «بهترین فیلم» از جمله «کتاب سبز» (Green Book)، «انگل» (Parasite)، «شکل آب» (Shape of Water) و «ذهن زیبا» (A Beautiful Mind) که اتفاقاً «تنوع» را هم رعایت کرده‌اند می‌گوید: «آیا در قرن حاضر مراسم اسکار را دیده‌اید؟ به نظر مثل شستن لیوانی می‌رسد که پیش از این در ماشین ظرف‌شویی شسته شده. رفتار لیبرال متظاهرانه آکادمی چندان ناشناخته نیست. آن‌ها باید بخش «بهترین فیلم» را به « مستحق‌ترین فیلم» تغییر دهند. به نامزدها و برندگان چند سال اخیر نگاه کنید. این فیلم‌ها نه به خاطر محبوبیت‌شان در نزد مخاطبین، بلکه به دلیل تنوع نژادی و فضیلت‌نمایی نامزد شده‌اند.»

مار اضافه می‌کند: «راحت‌تر نیست فقط بگویند «هر کسی به جز [امثال] کریس پاین؟ تنوع نژادی مهم است. اما باید گفته شود: تنها مسئله‌ی مهم نیست. این نیز اهمیت دارد که کارمان به هنرمندانی ختم نشود که کمتر به اصول هنری و بیشتر به یک فهرست از اموری که باید انجام دهند پایبندند. «کامرون دیاز» از طرف مادربزرگش به کوبا وصل می‌شود. آیا این به اندازه‌ی کافی لاتین نیست؟»

مار در ادامه می‌گوید: «ما در مورد دنیایی حرف می‌زنیم که اگر بخواهید «فهرست شیندلر» بعدی را بسازید، اولین کاری که باید انجام دهید این است که نژاد تمامی کارکنان خود را بررسی کنید. آیا کسی متوجه طعنه‌آمیز بودن این کار می‌شود؟… بعضی از بهترین فیلم‌های تاریخ توسط پناهجویان کشورهای کمونیست و فاشیست ساخته شده که نمی‌خواسته‌اند کسی به آن‌ها بگوید هنری پسندیده است.»...

پیش از مار، «آلفونسو کوارون» فیلمساز پرافتخار مکزیکی «رما»... نیز قوانین جدید اسکار را ناامیدکننده خوانده بود. او می‌گوید: «همه سعی می‌کنند فیلمی با تنوع نژادی بیشتر بسازند. جالب این است که این اتفاق به شکل طبیعی روی نمی‌دهد. همه باید به یک فشار خارجی واکنش نشان دهند. این کمی ناامیدکننده است – اینکه باید از [فیلتر] قوانین و آئین‌نامه‌ها عبور کند، در حالی که بهتر است فرایندی طبیعی رشد اجتماعی که ظاهراً روی نداده طی شود.»

آلفونسو کوآرون

کوارون که به تازگی برای تولید عناوین تلویزیونی با اپل قرارداد بسته، بار دیگر در مورد مسئله‌ی ظهور شبکه‌های استریمینگ بحث می‌کند: «ببینید، از بسیاری جهات – چه پاندمی وجود داشته باشد چه نباشد – تردیدی وجود ندارد که نحوه‌ی تجربه فیلم و سرگرمی توسط مردم در حال تغییر است، نه تنها به عنوان یک تجارت بلکه یک فرهنگ. اینکه فیلمسازی بگوید: «مخاطب با صفحات نمایش کوچک‌تر خودش را سازگار می‌کند» اشتباه است. به نظر من برعکس است. صفحات نمایش کوچک‌تر باید خودشان را با ایده‌های سینمایی تطبیق دهند.»

او به یاد می‌آورد که اولین بار «لارنس عربستان» (Lawrence of Arabia) را روی یک تلویزیون دیده و می‌گوید تجهیزات سرگرمی خانگی امروز مکمل سینماست: «بیشتر مردم فیلم‌های ما را در خانه‌های خود تجربه خواهند کرد، همان‌گونه که من بسیاری از شاهکارهای گذشته را دیده‌ام. با دیدن آن‌ها روی پرده‌های بزرگ بسیار متفاوت است. بسیار غم‌انگیز خواهد بود اگر ما شروع کنیم به تطبیق دادن بیان هنری‌مان برای صفحات کوچک‌تر. امیدواریم که مردم برای دیدن فیلم‌ها بیشتر به سالن‌های سینما بروند. باید غالب شدن سینما باید این تجربه را زنده نگه داریم. اما صرف نظر از هرآنچه در طول زمان روی دهد، فیلم‌های ما در آینده به گونه‌ای دیگر تجربه خواهد شد.»

کوارون امسال تهیه‌کننده‌ی فیلم «مرید» (The Disciple) است که در جشنواره‌ی فیلم ونیز اکران شد و در تورنتو و نیویورک هم روی پرده می‌رود.