در تمامی آیین و مذاهب، مکانهایی وجود دارند که دارای اجر و قرب بیشتری هستند؛ گاهی بدلایل تاریخی و گاهی به دلایل مذهبی. بوداییان سراسر جهان معتقدند خامریین خیید مغولستان دارای انرژی بی مثالی بوده و بنا نهاده شدن این صومعه در این صحرا به همین دلیل است. جالب هست بدانید که در بسیاری از کاوشهای باستانی، مکانهای مذهبی تاریخی زیر اماکن مذهبی جدیدتر یافت شده اند و شاید این نشانی از وجود برخی انرژی ها در این مکانها باشد. با ما در این مقاله جذاب و خواندنی همراه باشید تا هرچه بیشتر شما را با صومعه خامریین خیید مغولستان آشنا کنیم.
صحرای گبی (Gobi)
صحرای گبی در کشور مغولستان، جایی است که بوداییان سراسر جهان معتقدند مملو از انرژی معنوی بوده و نقطه ای در وسط این کویر قرار دارد که بیشترین انرژی معنوی همگرا در آنجاست. این اعتقاد قلبی و مشترک بین بوداییان باعث شد تا صومعه خامریین خیید مغولستان در قرن 19 دقیقا در همین نقطه بنا شود.
عبادت در صومعه ای پر انرژی
پرتاب کردن شیر، ارزن و برنج بر روی مقبره یکی از روشهای عبادت در صومعه مشهور و انرژی دار بوداییان است. زائران در حالیکه آهنگ مخصوص زیارت این مکان را می خوانند، در این مکان قدم می زنند. زائرین فراوانی کفشهای خود را از پا بیرون در می آورند تا گرمای ناشی از انرژی های معنوی این قسمت از خاک سرزمین مغولستان را بیشتر جذب کنند.
معماری بنای صومعه
صومعه خامریین خیید در کشور مغولستان دارای 108 گنبد است که گرداگرد شامبالا (Shambala) قرار گرفته اند و معبد و بناهای مقدس را محاصره کرده اند. مهمترین گنبد دارای یک چشم بزرگ بوده که انگار به زائرین و علاقمندان انرژی مذهبی و معنوی خیره شده است. شامبلا دارای بالاترین انرژی روحانی و معنوی بوده و دارای گرمای فراوانی هست.
معماری و بنای صومعه در قرن نوزدهم
دانزاناجاجا (Danzanravjaa) موسس و سازنده صومعه خامریین خیید در سال 1820 میلادی است که در صحرای گبی و در کنار انرژی معنوی لایتناهی، آن را بنا کرد؛ صومعه ای در کشور مغولستان با 80 معبد که در آن دوران 500 راهب در میانش زندگی می کردند. ایجاد مدرسه دولتی برای آموزش زنان و مردان و یک سالن تئاتر برای بالا بردن مهارت بازیگری و خوانندگی، از دیگر کارهای این دانشمند و دست اندرکاران اصلاح طلبش بودند.
تخریب
صدها زائر هر روز صبح برای زیارت و گرفتن انرژی معنوی، خود را به این زیارتگاه می رسانند؛ زیارتگاهی که در سال 1990 میلادی به شکل امروزی بازسازی شد، زیرا در سال 1937 میلادی بطور کامل تخریب گردید. دلیل تخریب این صومعه، پاکسازی کمونیست هایی بود که اقدام به از بین بردن تمام مراکز مهم مذهبی نمودند و این صومعه با احترام و اعتقادی که نزد بوداییان داشت، مکان بسیار مهمی محسوب می شد و باید از بین می رفت.
