مشاهده سایه تخریب بر سر مسجد کازرونی

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، سایه تخریب بر سر مسجد کازرونی مشاهده می شود.

داستان چیست؟

عباس آباد یکی از محله های قدیمی، سنتی، زیبا و اعیان نشین اصفهان است که البته ساکنان بومی و قدیمی آن بر شهرت این محله افزوده اند. این محله، پیش تر به محله تبارزه معروف بود، اما تبریزی های ساکن این محله برای ادای احترام به شاه عباس که آنها را در این محله جای داده بود، نام این محله را عباس آباد گذاشتند. در محله عباس آباد، بناهای بسیاری توسط حاج محمدحسین کازرونی و خاندان وی ساخته شده اند که از آن جمله می توان به مسجد کازرونی اشاره کرد؛ مسجدی که این روزها حرف و حدیث هایی درباره تخریب و بازسازی آن مطرح شده است.

اهالی محله پیرامون سایه تخریب بر سر مسجد کازرونی می گویند: «هیئت امنای مسجد یک بانی پیداکرده و یک مرتبه و بدون هماهنگی قبلی تصمیم گرفته اند مسجد را خراب کنند. بافت مسجد قدیمی است اما می خواهند مسجد چهار و پنج طبقه بسازند و چون مسجد وقف نشده و در مالکیت ورثه مرحوم کازرونی است می توانند این کار را انجام دهند. آنها بدون اطلاع مردم محل می خواهند در این خصوص تصمیم بگیرند و حتی ممکن است شبانه آن را خراب کنند. این مسجد مشکلی ندارد، سالم و سر پاست و الان نماز ظهر و عصر در آن برگزار می شود. ورثه مرحوم کازرونی در ابتدا مخالف بودند، بعد فردی از هیئت امنا گفت که یک کارشناس رسمی از دادگستری بیاورند تا درست و غلط را تشخیص دهند و آن فرد که مهندس عمران است بله را به خانواده کازرونی داده. حالا می خواهند خراب کنند و دوباره مسجد بسازند. موافقان تخریب دوست دارند به جای یک اتاق، یک طبقه در اختیار داشته باشند، سالن ورزش و سالن نمایش داشته باشند؛ البته اینها اهداف بدی نیست ولی متوجه نیستند که اگر مسجد را در ارتفاع ببرند به بافت تاریخی شهر آسیب می زنند، اصلاً چرا گیر داده اند به این مسجد؟»

خط مرحوم ابریشم کار در مسجد کازرونی

رضا کازرونی، نه از وراث خاندان کازرونی است و نه عضو هیئت امنای مسجد کازرونی اما سالهاست که در این مسجد نماز خوانده و مورد وثوق همه آنهایی است که به این مسجد آمد و شد دارند؛ ضمن اینکه طراحی و مهندسی مسجد کازرونی، از ابتدا تا پایان توسط پدر وی «مرحوم علی اکبر کازرونی» انجام شده است.

او پیرامون سایه تخریب بر سر مسجد کازرونی می گوید: «مرحوم کازرونی ها پسرهای حاج محمدحسین کازرونی بودند که در کار خیر بسیار فعال بودند. پدرشان حاج محمدحسین در تخت فولاد مدفون بودند و بعدها طبق وصیتشان به کربلا منتقل شدند. یکی از این کازرونی ها، میرزا محمدجعفر کازرونی و دیگری هم آقا میرزا محمد کازرونی بودند که کارخانه وطن اصفهان را ساختند و کارخانه وطن تقریباً اولین کارخانه نساجی ایران بود که توسط این خاندان تأسیس شد. کازرونی ها خاندانی ثروتمند و اهل خیرات و کمک بودند، بطوریکه من تا جایی که شنیدم متجاوز از 20 مسجد ساختند، بیمارستان و مرکز رادیولوژی ساختند و آبادانی های زیادی در هزارجریب و گلدشت ایجاد کردند.

یکی از مساجدی که ساختند هم مسجد عباس آباد یا همان مسجد کازرونی بود که یکی از مسجدهای شبیه این مسجد به لحاظ فرم مهندسی نیز مسجد خیابان میر است که توسط مرحوم کازرونی ها ساخته شد و مرحوم آیت الله طیب امام جماعت آن مسجد هم در آنجا مدفون هستند.»

کازرونی پیرامون سایه تخریب بر سر مسجد کازرونی ادامه می دهد: «مسجد کازرونی حدود هفتاد یا هشتاد سال پیش ساخته شد و فرم مهندسی آن به این صورت است که وقتی وارد مسجد می شویم شبستان و کل سیستم نماز رو به قبله ساخته شده و این طور نیست که مسجد به شکل شمالی جنوبی ساخته شود و بعد در شبستان کج بایستند بلکه کل شبستان رو به قبله ساخته شده است.

ویژگی دیگر مسجد کازرونی خطاطی های مشهور این آن است، یعنی در ایران خیلی کم داشتیم خطاطان بزرگی که آیات قرآن را به خط نستعلیق بنویسند اما در این مسجد خط مرحوم ابریشم کار وجود دارد که آیات قرآن را به خط زیبای نستعلیق نوشته و جز زیباترین خطوط نستعلیق ایران است. خطوط مرحوم ابریشم کار هم در صفه و هم دورتادور مسجد دیده می شود.

نکته دیگر اینکه در انتخاب آجر و سنگهای این مسجد دقت های زیادی شده است. در گذشته این مسجد یک قسمت مهتابی یعنی یک پشت بام داشت که تابستان ها نماز در پشت بام و زمستان ها در پایین برگزار می شد اما بعدها که یک مقدار فرسوده شد و مجبور شدند طاق را قیرگونی و ایزوگام کنند برنامه نماز جماعت روی پشت بام برداشته شد و الان در پایین انجام می شود. در این مدت توسط خیرین برخی تعمیرات هم در این مسجد انجام شده مثلاً وضوخانه های این مسجد بطور کامل بازسازی شده و محراب این مسجد را هم مرحوم خوروش کاشیکاری کرده و داخل شبستان هم تعمیر و رنگ آمیزی شده است.»

علمای بزرگ مسجد کازرونی

فرزند مرحوم علی اکبر کازرونی پیرامون سایه تخریب بر سر مسجد کازرونی خاطرنشان می کند: «از دیگر ویژگی های بزرگ مسجد کازرونی این است که آدم های بسیار بزرگی در این مسجد نماز خوانده اند. از جمله حاج آقا رحیم ارباب که جز مراجع و فقهای بزرگ ملی بودند و در گلستان شهدا مدفون هستند. ایشان فقیه بسیار بزرگ و اولین امام جماعت این مسجد بودند. دومین امام جماعت مسجد کازرونی مرحوم حاج میرزاعلی آقای شیرازی از عرفای بزرگ ایران بودند که ایشان استادِ مرحوم شهید مطهری در نهج البلاغه بودند و در قبرستان شیخان قم مدفون هستند.

سومین امام جماعت این مسجد مرحوم حاج شیخ محمدحسن نجف آبادی از علمای بزرگی بودند که در تخت فولاد کنار مرحوم محمدباقر درچه ای مدفون هستند، و چهارمین امام جماعت این مسجد که بنده هم دوره با ایشان بودم مرحوم حاج میرزا آقا هاشمی از شاگردان فلسفه امام خمینی بودند که در گلستان شهدا مدفون هستند و دو تا از فرزندان ایشان هم شهید شده اند.»

او پیرامون سایه تخریب بر سر مسجد کازرونی می افزاید: «امام جماعت بعدی این مسجد هم حضرت آیت الله مجلسی بودند که اکنون در بستر بیماری هستند. درواقع یکی از خصوصیات این مسجد این است که علما و فقهای بزرگی در این سالها در آن اقامه نماز کرده اند. نکته دیگر اینکه در طول 50 سال گذشته در این مسجد زحمات زیادی در مسائل علمی بچه ها کشیده شده و مرحوم شهید حاج آقا کلاهدوزان جز اولین افرادی بودند که در این مسجد کلاسهای درسی ازجمله ریاضی برگزار می کردند و در این مدت بچه های این مسجد در زمینه های ریاضی و پزشکی فوق العاده قوی هستند.»

کازرونی یادآور می شود: «تمام زمینهای عباس آباد در مالکیت کازرونی ها بود و بخشی را به مسجد اختصاص دادند؛ یعنی همین مسجد عباس آباد. این مسجد وقف نشده و مالک آن ورثه آقا میرزا محمد کازرونی است که البته ورثه هم دخالت خاصی در امور مسجد نمی کنند و مسجد در این چندین سال بصورت مردمی اداره شده و سالها، شاید به مدت60 سال هم هیئت امنا هم نداشت و بزرگان مسجد آن را اداره می کردند ولی در چند سال اخیر برای اینکه یک مقدار کارهای عمرانی و بازسازی در مسجد انجام شود، هیئت امنایی درست کردند اگرچه الان هیئت امنای رسمی ندارد و باید انتخابات مجدد انجام شود. اینجا همیشه ریش سفیدانه کارهایش پیش می رفته است و رئیس و مرئوس نداشته است یعنی تا آیت الله مجلسی بودند با ایشان همفکری می کردند البته مسجد کار خاصی هم نداشته و بزرگترین کار عمرانی مثلاً این بود که دستشویی ها سرامیک شود که برای انجام این کارها یک نفر بانی می شد و هزینه می کرد و امام جماعت هم اجازه می داد و تعمیرات انجام می شد. »

در شرایط فعلی ساختن مسجد روی مسجد قبلی اولویت اول کار خیر نیست

او درباره تصمیماتی که برای تخریب مسجد کازرونی گرفته شده می گوید: «ما ماجرای تخریب مسجد کازرونی را در همین سال 99 شنیدیم، به این صورت که یک نفر که دلش می خواست کار خیر انجام دهد، گفت که آمادگی دارد این مسجد را خراب کند و چندطبقه بسازد تا مردم استفاده های متنوعی از آن داشته باشند. در این خصوص آقایان نظرات مختلفی دارند؛ یعنی نظر واحدی برای تغییر این وضعیت وجود ندارد. مثلاً دکتر صراف می گوید اگر اینجا مسجدی سه یا چهار طبقه شود می تواند سالن کنفرانس و کلاسهای درسی داشته باشد و حتی بعضی قسمتها را برای کارهای پژوهشی استفاده کرد. یک دیدگاه دیگر که دیدگاه من هم است این است که الان مسجد ساختن اولویت اول کار خیر نیست و کسی که مثلاً 10 میلیارد دارد بهتر است که مثلاً جهیزیه چند دختر را فراهم کند که ثوابش ده ها برابر ساختن مسجد است یا اگر صد میلیارد و 50 میلیارد دارند جایی سرمایه گذاری و اشتغال ایجاد کنند چراکه ایجاد کار برای یک جوان که بعد منجر به ازدواج و تشکیل خانواده شود در شرایط فعلی اولویت اول نظام جمهوری اسلامی است. یا می گوییم اگر کسی پول دارد و می خواهد کار علمی بکند برود چهارتا دانشجوی باهوش را بورسیه کند.»

کازرونی پیرامون سایه تخریب بر سر مسجد کازرونی توضیح می دهد: «برخی دوستان اعتقاد دارند اگر این مسجد شیک بشود استقبال بیشتری از آن می شود که این حرف درستی نیست. این مسجد همیشه یک سری نمازگزار پیر و جوان خاص خود را دارد و این طور نیست که ما اگر این مسجد را شیک کردیم دو هزار نفر بیایند و نماز بخوانند. اگر کسی می خواهد مسجد بسازد در مناطق محروم سیستان بلوچستان و هرمزگان بسازد که با ساختن مسجد، هدایت هم انجام شود. من به این دوستان گفتم شما که می خواهید مسجد چندطبقه بسازید که مثلاً سالن ورزشی هم داشته باشد، به این توجه کنید که اهالی این محل اینقدر وضعشان خوب است که بچه هایشان دیگر با چهارتا سالن پینگ پونگ و سالن بدن سازی جذب مسجد نمی شوند، چون هرکدام از آنها می توانند در سالن های مخصوص به ورزش بروند. البته ما چهل سال پیش یعنی اول انقلاب از طرف این مسجد مرتب اردو داشتیم به چادگان، باغ ابریشم و سد زاینده رود و ... و خیلی هم جذاب بود. شاید اولین مسجدی که در آن کامپیوتر آمد و آموزش این رشته در کل استان اصفهان شروع شد این مسجد بود، اما الان دیگر بچه ها این چیزها را خودشان در خانه هایشان دارند و دیگر جذابیتی برایشان ندارد که بگذاریم در مسجد و بخواهیم به این وسیله آنها را جذب مسجد کنیم.»

او می افزاید: «مسئلۀ دیگر این است که اگر به این مسجد دست گذاشته شود، خاصیت سنتی و زیبایی و آرام بخش و قدیمی آن نابود می شود. ممکن است مسجد شیکی ساخته شود اما دیگر این حال و هوای سنتی آن از دست می رود. افرادی که به اصطلاح روی هیجان، هوس مسجد ساختن می کنند وقتی دستشان بند شود و ببینند هزینه ها خیلی بیشتر از آن مقداری است که آنها در ذهن داشتند وسط کار می برند. ما بارها دیده ایم که افرادی روی هیجانات دینی به فکر کاری می افتند و اگر خدای نکرده از دنیا بروند حتی اگر وصیت هم کرده باشند اولادشان دیگر نمی آیند یک ریال هزینه کنند چون این کار خیلی ریسک بزرگی است. »

بی بزرگ تر بودن کار را به فکر تخریب رسانده است

فرزند مرحوم علی اکبر کازرونی خاطرنشان می کند: «من این مجموعه انتقادات را به دیگر دوستان هم گفتم و معتقدم اگر کسی یک ریال یا یک تومان یا یک میلیارد پول اضافی دارد و با آن می خواهد کار خیری انجام دهد که باعث خیر دنیا و آخرت خود شود، بهتر است یک ازدواج را تسهیل کند یا برود برای یک دختر و پسر جوان برای دو سال هزینه یک مکان 50 متری را بدهد یا چهارتا دانشجوی باهوش را بورسیه کند تا اینها دانشمند بشوند، نه اینکه در خیابان عباس آباد یک مسجد سالم را خراب کند و دوباره بسازد. حالا اگر محله ای بود که محروم بود و نیاز داشت بله، اما این مسجد برای اهالی محل خودش کافی است، آن طرفش هم در خیابان اردیبهشت مسجد هست و نماز برگزار می شود، یک مسجد هم در خیابان ابراهیم امامزاده و یک مسجدالهادی هم در خیابان سیدعلیخان در 300 متری مسجد عباس آباد وجود دارد و اصلاً نیاز به مسجد چند طبقه نیست.»

او یادآور می شود: حدود 80 سال پیش و قبل از ساخت این مسجد، «اینجا بیمارستان عیسی بن مریم و پشت آن کلیسای حضرت لوقا قرار داشت و بنوعی شده بود مرکز مسیحی شدن بچه های روستایی یعنی لژیونرهای فراماسونری انگلستان به مدت 50 سال بچه های روستایی را در قالب معالجه به بیمارستان عیسی بن مریم که آن زمان اسمش بیمارستان مسیحی بود و به آن بیمارستان انگلیس هم می گفتند می بردند و خانواده هایشان را به آنجا می آوردند و با بچه هایشان مهربانی می کردند و بعد آنها را در کلیسا مسیحی می کردند. بعد هم برای ادامه تحصیل به لندن می فرستادند و آنها را که در حقیقت جاسوس انگلستان می شدند، در مناصب کشور سر کار می گذاشتند؛ در حقیقت بیمارستان حضرت مریم و کلیسای حضرت لوقا و این ساختمان دایره ای اسقفی که پشت مسجد کازرونی است مرکز اصلی جاسوسی انگلستان در ایران و اصفهان بود، به همین خاطر مرحوم کازرونی، مسجد عباس آباد را اینجا ساخت که در مقابل کلیسای حضرت لوقا، نقش اسلامی داشته باشد. این قسمتی هم که الان بیمه تأمین اجتماعی است، قبلاً بیمارستانی بود که آن را هم مرحوم کازرونی ساخت تا در مقابل بیمارستان عیسی بن مریم باشد و بچه ها این طرف هم جذب شوند و از منحرف شدنشان جلوگیری شود؛ البته حالا دیگر این مقولات مطرح نیست به همین خاطر اگر کسی پول دارد باید ببیند این پول را کجا بهتر است صرف کند.»

کازرونی در نهایت می گوید: «در مورد موضوع تخریب مسجد کازرونی به شدت اختلاف نظر وجود دارد و هیچ فرد رسمی یا یک مقام حقوقی یا پیشکسوت در این خصوص وجود ندارد که نظر او فصل الخطاب باشد. ورثه کازرونی هم زیاد دخالت نمی کند. تا زمان حاج میرزا آقا هاشمی که امام جماعت مسجد و فوق العاده آدم وزینی بودند تصمیمات نهایی توسط ایشان گرفته می شد ولی بعد از جنگ که دو فرزند ایشان شهید شدند و خودشان هم از دنیا رفتند، دیگر تصمیم گیری توسط بزرگتر در این مسجد وجود نداشت و این بی بزرگتر بودن کار را به جایی کشانده که الان یک عده می گویند مسجد را تخریب کنیم و یک عده می گویند تخریب نکنید و یک عده می گویند بالاخره چه کار کنیم.»

چه شده که شما با من تماس گرفتید؟

موضوع تخریب مسجد کازرونی را از محسن صراف، مسئول بسیج مسجد کازرونی و از اعضای هیئت امنای این مسجد جویا می شوم و اولین سؤال او از من این است: «منبع خبری شما دقیقاً چه کسی بوده است؟»

می گویم: اسم نمی آورم اما شنیده ها در این خصوص کم نیست.

صراف پاسخ می دهد: «در این مورد هیچ تصمیمی گرفته نشده است. از این پیشنهادها خیلی می آید و ما بررسی می کنیم. در هیئت امنا جزئیات را بررسی و کارشناسی می کنند. تقریباً هر ماه چند تا از این پیشنهادها داریم. اصلاً هنوز هیئت امنا موافقت یا مخالفت خود را در این خصوص ابراز نکرده است. ما هنوز هیئت امنا نداریم و مراحل صدور حکم هیئت امنای جدید در حال انجام است.» دوباره می پرسد: «یک خواهش دارم، چه شده شما با من تماس گرفتید؟»

از او سؤال می کنم: شما موافق تخریب و بزرگتر شدن مسجد هستید؟

صراف که عضو هیئت امنای مسجد کازرونی است جواب می دهد: «این موارد عموماً موارد خیلی سختی برای تصمیم گیری است و اصلاً هم اینطور نیست که می فرمایید. این مسجد یک پروسه خیلی پیچیده ای دارد، چون مسجدی است که ورثۀ مرحوم کازرونی باید نظر اصلی را بدهند، چون این مسجد به نام آنها سند دارد و آنها هم تعدادشان خیلی زیاد است، نزدیک به 30 نفر هستند و هر تغییری که ما بخواهیم در این مسجد ایجاد کنیم باید 30 نفر ورثۀ مرحوم کازرونی نظر بدهند، چون سند مالکیت دارند. برای همین اصولاً کارهای عمرانی در این مسجد کارهای خیلی پیچیده ای است و 50 سال هم هست که به دلیل همین امکان تغییرات پیچیده عمرانی در این مسجد انجام نشده است.»

ادامه می دهد: «اشتباه به شما اطلاع داده اند، فقط در حد گمانه زنی است. صحت وسقم چیزی مشخص نیست. هیئت امنا عموماً دبیر دارد که متأسفانه ما نداریم و فعلاً در حال رایزنی برای انتخاب هیئت امنا هستیم، بنابراین خبرها جسته گریخته است و اصلاً قابل استناد نیست.»

می پرسم: اگر 30 نفر ورثه خاندان کازرونی رضایت بدهند مسجد خراب می شود؟ و جوابش این است: «فعلاً که رضایت نداده اند.»

ادامه می دهم: تخریب این مسجد با قدمت بیش از پنجاه سال چه ضرورتی دارد؟ آیا اصلاً خیابان عباس آباد به مسجد بزرگتر نیاز دارد؟

صراف می گوید: «این در حد صلاحیت بنده نیست که در این خصوص نظر بدهم، این یک مسئلۀ کارشناسی است و چند تا مسئلۀ خیلی مهم در کنارش دارد؛ ازجمله وضعیت ایمنی مسجدی که 60 سال قدمت دارد. الان بخش جلویی مسجد دارد تخریب می شود.»

می گویم امکان مرمت وجود دارد، چرا تخریب؟ پاسخ می دهد: «این جا خانه های مسکونی است و قابل مرمت نیست. این مسئله خیلی پیچیده است یعنی چند تا واحد کنار هم است. هم مغازه و مسجد. فعلاً نه تخریب مطرح است و نه بازسازی، روی چیزی که وجود ندارد خیلی مانور ندهید.»

هیئت امنا با پیشنهاد خیر برای بازسازی موافقند!

موضوع تخریب مسجد کازرونی در خیابان عباس آباد را با وکیل خاندان کازرونی در میان می گذارم. محمدحسین نوری، ضمن تأیید پیشنهاد ارائه شده برای تخریب و بازسازی این مسجد، می گوید: «یک خیری آمده و پیشنهاد داده که من حاضرم در این مسجد هزینه کنم تا مسجد مجدداً با یک نقشه جدیدی ساخته شود.»

وکیل خاندان کازرونی با بیان اینکه علاوه بر این مسجد، تعدادی مغازه و پلاک مسکونی در محدوده خیابان عباس آباد به خاندان کازرونی تعلق دارد، ادامه می دهد: «کل این پلاک متعلق به کازرونی هاست اما فقط یک قسمت از آن مسجد است و همه اش مسجد نیست؛ یعنی چند تا مغازه بر خیابان و یک زمین و یک خانه جلوی مسجد، سمت مادی وجود دارد که اینها جز مسجد نیست ولی پیشنهاد خیر این بوده که همه اینها به مسجد داده شود و کل این محدوده یک مسجد شود، چون اگر فقط خود مسجد باشد شاید با یک بازسازی درست شود و نیاز نیست کل آن خراب شود.

همه آن پلاکها هم سند شخصی دارد و در مالکیت کازرونی هاست ولی فقط وسط آن مسجد است. اگر ورثه کازرونی قبول کنند که آن پلاکهای دیگر را هم برای نقشه بدهند، این خیر نظرش این بود که کل اینجا، یعنی از سر عباس آباد تا کل مادی را هزینه کند و مجدداً بسازد.»

نوری تصریح می کند: «ورثه مرحوم کازرونی همگی به جز یک نفر در اصفهان ساکن هستند ، ورثه هنوز به تخریب مسجد و ساختن مسجدی بزرگتر راضی نشده اند. خیر هم مبلغی پیشنهاد نداده و فقط گفته می سازد و هزینه را می دهد ولی اصلاً ایشان رقم اعلام نکرده و ما می دانیم که هزینه اش حداقل 50 میلیارد ریال می شود.»

وکیل خاندان کازرونی، با تأکید بر اینکه اعضای هیئت امنای مسجد کازرونی با پیشنهاد بزرگترشدن مسجد موافق هستند، می گوید: «الان مسجد هیئت امنا دارد ولی از اول با هیئت امنا اداره نمی شد و دست خود کازرونی بود. بعدها تعدادی از اهالی مسجد و یک نفر از خود کازرونی ها آن را اداره می کردند. اخیراً دارند هیئت امنا را عوض می کنند یعنی هیئت امنای قبل تغییر کرده اند و هنوز اسامی آنها ابلاغ نشده. البته چند تا از آنها همان قبلی ها هستند و دو سه نفر از آنها تغییر کرده اند. انتخاب هم به این صورت است که همان هیئت امنا جلسه می گذارند و اکثریت درباره هیئت امنای جدید تصمیم می گیرند و برخی هم استعفا می دهند. الان هیئت امنا با پیشنهاد این خیّر موافق هستند ولی هنوز مالکین یعنی ورثه مرحوم کازرونی ها موافقت نکرده اند؛ ضمن اینکه ما دو نمونه مسجد داریم؛ یکی مساجدی که وقف شده و دست اوقاف است و کسی نمی تواند به آن دست بزند و خرابش کند که البته اگر همان مساجد وقفی هم رو به خرابی برود اوقاف می تواند آنها را خراب و مجدداً بازسازی کند و یک مسجد که مالک دارد. مسجد کازرونی هم وقف نشده و هنوز مالکیت شخصی دارد و جز اموال کازرونی است.»

کسی نباید به خیر بگوید چرا مسجد

او مسجد کازرونی را فاقد ارزش هنری و معماری می داند و می افزاید: «این مسجد هیچ اثر خاصی ندارد و اصلاً کتیبه و اثر هنری در این مسجد وجود ندارد، چهارتا آجر قدیمی است. اگر از بیرون مسجد را ببینید مسجد 10 سال دیگر فرومی ریزد، سقف ها همه قدیمی و چوبی است. مخالفان تخریب هم بیشتر کسبۀ آنجا هستند چون می ترسند اگر اینجا خراب شود مغازه شان را از دست بدهند و دلشان نمی خواهد اینجا چنین اتفاقی بیفتد. بیشتر مخالفت ها از طرف آن هاست و الا همه راضی هستند که اینجا یک کاری شود که تا 100 سال و 200 سال دیگر این مسجد بماند. البته این حرفها را نمی زنم که بگویم خودم موافق خراب کردن این مسجد هستم یا نیستم، بلکه دارم استدلال ها را می گویم، چون آدم باید مصالح را ببیند و باید دلیل بیاورد بر بودن مسجد یا دلیل بیاورد بر خراب کردن و ساختن مجدد آن و بعد این ها را کنار هم بگذارد و ببینید کدام به صرفه تر و به نفع عامه است.»

وکیل خاندان کازرونی در ادامه سخنان خود این مسجد را یکی از بهترین مساجد اصفهان معرفی کرده و می گوید: «مسجد کازرونی عباس آباد مسجد معروفی بوده و روحانیان بزرگی در این مسجد پیش نماز بوده اند. خیلی مساحت زیادی ندارد ولی یکی از بهترین مساجد است و روحانیون بزرگی در آن حضور داشتند. مردم عباس آباد بومی نشین بوده اند و اینجا یکی از مناطق بسیار خوب اصفهان است. اینجا گنجایش آن را دارد که بزرگتر شود، غیر از مسجد هم می توان کارهای فرهنگی در آن انجام داد. وقتی مالک حاضر بشود یا خیر بخواهد این کار را انجام دهد چرا باید جلویش گرفته شود؟ به خاطر اینکه یک مغازه دار نمی خواهد مغازه اش خراب شود؟ همۀ این داستان این است که یکی از مغازه دارهای اینجا دارد این طرف و آن طرف می گوید که نگذارد این اتفاق بیفتد، چرا؟ برای اینکه نمی خواهد مغازه اش خراب شود. فقط به خاطر همین. نمی شود که به خاطر یک کاسب که ممکن است به کسبش خللی وارد شود حقوق بقیه تضییع شود.»

نوری با اشاره به اینکه هر فرد خیّر و نیکوکاری در هر جایی که خودش بخواهد می تواند هزینه کند و کسی نباید به او بگوید که چرا جای دیگر هزینه نمی کنی، تصریح می کند: «آن خیّر از جیب شخصی خودش می خواهد هزینه کند، از دولت که نمی خواهد بدهد. دلش می خواهد و نیت کرده که این کار را بکند. مگر می شود به خیّر بگوییم چرا می خواهی اینجا هزینه کنی؟ مردم بلند می شوند به کربلا می روند ولی الان باب شده که می گویند به جای اینکه به مکه و کربلا بروید بیایید و پولتان را بدهید چهارتا دختر ازدواج کنند. خیر می گوید من عروسی را جدا می گیرم اما مکه هم می خواهم بروم، خب مگر کسی می تواند بگوید چرا مکه می روی و پولش را فلان جا بده یا چرا می روی کربلا؟ یعنی یک خیر خودش متوجه نیست که اموراتی وجود دارد که واجب تر است؟ آدم که از نیات مردم خبر ندارد. ما نمی توانیم خیر را الزام کنیم. اگر از جیب دولت یا مردم قرار بود هزینه شود بله، درست نبود.»

اجازه تخریب نمی دهیم

ناصر طاهری، معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگ، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان اما با ذکر اینکه مسجد نمی تواند مالک خصوصی داشته باشد، می گوید: مسجد عباس آباد یا مسجد کازرونی حتما وقف خاص است. درست است که قدمت بالایی ندارد اما در خاطره جمعی مردم وجود دارد و ما اجازه تخریب نمی دهیم.

او تصریح می کند: تازگی ها شنیدم که یکی از مغازه های جلوی مسجد را داشتند تعمیر می کردند، فقط در همین حد شنیده ام اما حالا که مطلع هستم، مکاتبه ای با اوقاف و شهرداری خواهیم داشت و تا جایی که قانون از ما حمایت کند اجازه تخریب را نخواهیم داد.