فیلم سینماگر محبوب جشنواره کن و داستان‌های از جنگل شاه‌بلوط / تازه‌ترین کشورهایی که وارد رقابت اسکار شدند

سرویس سینمایی هنرآنلاین: آلمان، ژاپن، اتریش، کانادا، اسلوونی، ونزوئلا و استونی تازه‌ترین کشورهایی هستند که در روزهای اخیر نمایندگان خود را برای رقابت در بخش فیلم بلند بین‌المللی نود و سومین دوره جوایز اسکار به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی معرفی کردند.

مهلت معرفی فیلم‌ها به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی برای رقابت در بخش فیلم بلند بین‌المللی، اول دسامبر 2020 (11 آذر 1399) است. تاکنون 27 کشور نمایندگان خود را در اسکار سال آینده انتخاب کرده‌اند. سال گذشته 93 کشور در رقابت اسکار فیلم بلند بین‌المللی شرکت کردند.

نود و سومین دوره جوایز اسکار با حدود دو ماه تأخیر نسبت به سال‌های گذشته، 25 آوریل 2021 (دوشنبه 6 اردیبهشت 1400) در دالبی تیه‌تر در هالیوود، لس آنجلس برگزار می‌شود.

آلمان با "و فردا کل دنیا" (And Tomorrow The Entire World) ساخته یولیا فون هاینتس کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده شانس خود را در بخش فیلم بلند بین‌المللی نود و سومین دوره جوایز اسکار امتحان می‌کند.

این فیلم اولین بار در دنیا سپتامبر پیش در بخش مسابقه بین‌الملل هفتاد و هفتمین جشنواره فیلم ونیز روی پرده رفت و بعداً در جشنواره بین‌المللی فیلم شیکاگو جایزه هوگو نقره‌ای بهترین گروه بازیگری را برد.

داستان "و فردا کل دنیا" در مقطعی اتفاق می‌افتد که آلمان با مجموعه‌ای خشونت‌بار از حملات تروریستی نژادپرستانه روبرو است. دختری 20 ساله به نام لوئیزا (با بازی مالا اِمده) خانواده‌ ثروتمند خود را برای تحصیل در رشته حقوق ترک می‌کند. او به‌زودی به یکی از گروه‌های زیرمجموعه جنبش انتیفا (‎مجموعه‌ای از گروه‌های چپ‌گرای مستقل ستیزه‌جوی ضد فاشیستی) می‌‌پیوندد تا با جنبش در حال ظهورِ نئونازی مقابله کند. لوئیزا با اقدامات بی‌پروای خود، نه‌تنها با راست‌گرایی افراطی می‌جنگد، بلکه می‌کوشد آلفا (با بازی نوا زاویدرا) یک فعال انتیفا را که در خفا عاشق اوست، تحت تأثیر قرار بدهد. خیلی زود، اوضاع از کنترل خارج می‌شود و لوئیزا و دوستانش درباره این پرسش که آیا خشونت می‌تواند یک پاسخ سیاسیِ مشروع به فاشیسم و نفرت باشد، با هم اختلاف پیدا می‌کنند.

"و فردا کل دنیا"

فیلم 111 دقیقه‌ای "و فردا کل دنیا" تولید مشترک آلمان و فرانسه، و یکی از هشت فیلم از 18 فیلم بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره ونیز 2020 بود که خانم‌ها کارگردانی کرده‌اند. این پنجمین فیلم بلند داستانی یولیا فون هاینتس 44 ساله در مقام کارگردان است. کارگردان متولد برلین چند فیلم مستند و تلویزیونی نیز در کارنامه دارد.

فون هاینتس درباره فیلم جدید خود گفته است: راست‌گرایی افراطی از ترس و نفرت، انگیزه پیدا می‌کند. در مقابل، برای فعالان چپ‌گرا، ایده دنیایی با آرامش و برابری بیشتر، مطرح است، اما چطور می‌توان به این هدف رسید؟ لوئیزا شخصیت اصلی فیلم من برای مبارزه خشونت‌بار با راست‌گرایی افراطی خود را تحت فشار می‌بیند، و درنهایت در این نبرد خود را گم می‌کند. با توجه به گذشته خودم به‌عنوان یک فعال چپ‌گرا، هر روز از خودم می‌پرسم که چطور می‌توانم از سینما – این قالب زیبای هنری – برای انعکاس شرایط سیاسی جاری استفاده کنم. امیدوارم فیلم من زمینه‌ساز بحث درباره این موضوع باشد که ما چطور می‌خواهیم با هم زندگی کنیم. این فقط داستانی درباره چنددستگی قوی در سراسر آلمان نیست، بلکه در چیزی است که در کل جوامع غربی جریان دارد.

آلمان تاکنون 20 بار در بخش فیلم بلند بین‌المللی نامزد اسکار شده است که 9 بار آن تا پیش از اتحاد این کشور در 1990 و 11 بار از آن سال تاکنون بوده است. آلمان در این مدت با فیلم‌های "هیچ جا در آفریقا" (2002) و "زندگی دیگران" دو بار اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی را دریافت کرده است. این کشور آخرین بار در 2018 با فیلم "هرگز رو برنگردان" به کارگردانی فلوریان هنکل فون دونرسمارک بخت دریافت جایزه را داشت، اما آن را به "رُما" ساخته آلفونسو کوارون از مکزیک واگذار کرد. این کشور سال گذشته "ضد سیستم" اولین فیلم بلند داستانی نورا فینگشایت را به آکادمی معرفی کرد که نامزد نشد.

"مادران واقعی" (True Mothers) تازه‌ترین ساخته نائومی کاواسه سینماگر تحسین‌شده نماینده ژاپن در جوایز اسکار 2021 خواهد بود. انجمن تهیه‌کنندگان فیلم ژاپن که بر روند انتخاب نماینده این کشور در اسکار نظارت دارد، خبر انتخاب "مادران واقعی" را رسانه‌ای کرد.

"مادران واقعی" از روی رمانی نوشته توجیمورا میوکی ساخته شده و بر یک زوج با بازی ناگاساکو هیرومی و یورا آراتا متمرکز است که سرپرستی یک کودک را به عهده می‌گیرند. سال‌ها بعد مادر واقعی بچه از آن‌ها می‌خواهد او را برگردانند.

فیلم جدید کاواسه 51 ساله قرار بود اولین بار در دنیا امسال در جشنواره فیلم کن روی پرده برود که جشنواره در پی شیوع ویروس کرونا لغو شد. اولین نمایش جهانی "مادران واقعی" سپتامبر پیش در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو بود. فیلم از 23 اکتبر در ژاپن اکران عمومی شده است.

"مادران واقعی"

کاواسه یکی از فیلمسازان محبوب جشنواره کن است.  او در 1997 با "سوزاکو" اولین فیلم خود برنده جایزه دوربین طلایی این جشنواره شد و در 2007 با فیلم "جنگل سوگواری" جایزه بزرگ داوران بخش مسابقه اصلی را گرفت. کاواسه در 2009 جایزه کالسکه طلایی کن را دریافت کرد. فیلم‌های "شارا" (2003)، "هانزو" (2011)، "هنوز آب" (2014) و "تابندگی" (2017) ساخته او در بخش مسابقه جشنواره رقابت کردند و در 2015 فیلم "پوره لوبیا شیرین" به کارگردانی او در بخش نوعی نگاه نمایش داده شد. کاواسه در 2013 یکی از داوران بخش مسابقه اصلی جشنواره کن به ریاست استیون اسپیلبرگ بود و در 2014 ریاست داوران بخش سینه‌فونداسیون و فیلم‌های کوتاه را به عهده داشت.

برای اولین بار است که ژاپن فیلمی به کارگردانی کاواسه را به اسکار می‌فرستد. این کشور تا سال گذشته 66 بار در رقابت بخش فیلم بلند بین‌المللی شرکت کرد. ژاپن درمجموع 16 بار نامزد و چهار بار برنده اسکار شده است و در تاریخ جوایز آکادمی به لحاظ تعداد نامزدی در کنار سوئد بعد از فرانسه (40)، ایتالیا (31) و اسپانیا (20) قرار دارد.

ژاپن اولین بار در 1951 با "راشومون" به کارگردانی آکی‌را کوروساوا در این رقابت شرکت کرد و همان سال برنده اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی شد. این کشور دو دوره بعد نیز با فیلم‌های "دروازه دوزخ" (1954) به کارگردانی تینوسوکه کینوگاسا و "سامورایی: افسانه موساشی" (1955) به کارگردانی هیروشی ایناگاکی برنده اسکار شد و آخرین بار در 2008 با فیلم "Departures" به کارگردانی یوجیرو تاکیتا این جایزه را دریافت کرد. ژاپن سال گذشته فیلم انیمیشن "با تو در معرض هوا" به کارگردانی ماکوتو شینکای را به آکادمی معرفی کرد که نامزد نشد.

اتریش فیلم "آنچه می‌خواستیم" (What We Wanted) به کارگردانی اولریکه کوفلر را به نمایندگی از خود به آکادمی معرفی کرد.

این فیلم 93 دقیقه‌ای با بازی لاوینیا ویلسون و الیاس مبارک درباره زوجی است که خیلی وقت است می‌کوشند بچه‌دار شوند، اما ناموفق هستند. آن‌ها برای تعطیلات به جزیره ساردینیا در دریای مدیترانه می‌روند و با یک زوج دیگر آشنا می‌شوند که این آشنایی بر تنش‌ها اضافه می‌کند. "آنچه می‌خواستیم" اولین فیلم کوفلر است. فیلم در ماه نوامبر در اتریش اکران عمومی می‌شود.

"آنچه می‌خواستیم"

اتریش از 1961 تا سال گذشته 43 بار در بخش فیلم بلند بین‌المللی شرکت کرد. این کشور در 2007 با فیلم "جاعل‌ها" ساخته اشتفان روزوویتزکی برای اولین بار برنده جایزه اسکار این بخش شد و در 2012 با "عشق" به کارگردانی میشائیل هانکه برای دومین بار جایزه گرفت. اتریش با "38 - وین پیش از سقوط" به کارگردانی ولفگانگ گلوک در 1986 و "انتقام" به کارگردانی گوتز اشپیلمان در 2008 دو بار دیگر هم نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی بوده است.

اتریش سال گذشته فیلم "جوی" به نویسندگی و کارگردانی سودابه مرتضایی فیلمساز اتریشی ایرانی‌تبار را به نمایندگی از خود به اسکار فرستاد، اما آکادمی فیلم را به خاطر این که دیالوگ‌هایش عمدتاً به زبان انگلیسی است، برای رقابت در بخش فیلم بلند بین‌المللی واجد شرایط ندانست. تا پیش از "جوی" تنها فیلم اتریشی دیگر که به نمایندگی از این کشور به اسکار معرفی شد، اما واجد شرایط شناخته نشد، "پنهان" به کارگردانی میشائل هانکه در 2005 بود. آن فیلم چون دیالوگ‌هایش متفاوت با زبان کشور معرفی‌کننده (زبان فرانسوی در مورد "پنهان") است، از رقابت خارج شد. آن زمان این مسئله خلاف قوانین آکادمی بود.

از سوی دیگر، کانادا با فیلم "پسر بامزه" (Funny Boy) به کارگردانی دیپا مهتا سینماگر هندی-کانادایی شانس خود را در بخش اسکار فیلم بلند بین‌المللی امتحان می‌کند.

این فیلم از روی رمان پرفروش شیام سلوادورای رمان‌نویس سریلانکایی-کانادایی ساخته شده و داستان بلوغ یک پسر جوان تامیل در سریلانکا در دورانی پرآشوب را به تصویر می‌کشد که به جنگ داخلی منتهی شد. شرکت آرِی ریلیزینگ متعلق به ایوا دوورنی به‌تازگی حق پخش "پسر بامزه" را از آن خود کرد و نتفلیکس فیلم را از 10 دسامبر اکران می‌کند.

"پسر بامزه"

برای دومین بار است که فیلمی به کارگردانی دیپا مهتا به نمایندگی از کانادا در رقابت بخش فیلم بلند بین‌المللی شرکت می‌کند. فیلم "آب" ساخته این بانوی کارگردان 70 ساله در 2006 نماینده این کشور بود و نامزد اسکار نیز شد.

کانادا از 1971 تا سال گذشته 45 بار در رقابت اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی شرکت کرد و در 2003 برای "تهاجم بربرها" به کارگردانی دنی ارکان برنده این جایزه شد. این کشور شش بار دیگر نامزد اسکار بوده که سه بار آن ("آتش‌افروزان" دنی ویلنو در 2010، "آقای لازار" فیلیپ فالاردو در 2011 و "جادوگر جنگ" کیم نگوین در 2012) در یک دهه اخیر بوده است. سال گذشته "آنتیگونه" به کارگردانی سوفی دراسپ نماینده کانادا در اسکار بود، اما نامزد شد.

"داستان‌های از جنگل شاه‌بلوط" (Stories from the Chestnut Woods) اولین فیلم بلند داستانی گرگور بوزیچ، نماینده اسلوونی در جوایز اسکار خواهد بود.  

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: کمی بعد از جنگ جهانی دوم در یک جنگل بین ایتالیا و یوگسلاوی، یک نجار و یک فروشنده چوب شاه‌بلوط قصه‌هایی را روایت می‌کنند. فیلم ماهیت شاعرانه منطقه بِنِچیا در شرق ایتالیا را ترسیم می‌کند که اهالی آن اسلوونیایی هستند.    

"داستان‌های از جنگل شاه‌بلوط"

"داستان‌های از جنگل شاه‌بلوط" که تولید مشترک اسلوونی و ایتالیاست، اولین بار در دنیا سال گذشته در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو روی پرده رفت. فیلم در جوایز وِسنا که از آن به‌عنوان معادل جوایز اسکار یاد می‌شود برنده جوایز بهترین فیلم و کارگردان شد.    

اسلوونی از 1993 تا سال گذشته 23 فیلم به آکادمی معرفی کرد که هیچ‌کدام نامزد اسکار نشدند.

فیلم مستند "روزی روزگاری در ونزوئلا" (Once Upon a Time in Venezuela) به کارگردانی آنابل رودریگز ریوس به نمایندگی از ونزوئلا در اسکار رقابت می‌کند.

این فیلم درباره روستاییان ده کوچک کونگو میرادور در حاشیه دریاچه ماراکایبو در ونزوئلا است که با فساد و آلودگی محیط زیست که زندگی آن‌ها را تهدید می‌کند مواجه هستند. "روزی روزگاری در ونزوئلا" اولین بار در دنیا ژانویه پیش در جشنواره فیلم ساندنس نمایش داده شد و از آن زمان تاکنون در جشنواره‌های بین‌المللی متعدد نیز روی پرده رفته است.   

"روزی روزگاری در ونزوئلا"

ونزوئلا از 1978 تا سال پیش 29 فیلم به اسکار فرستاد. این کشور هنوز نامزد نشده است.

استونی نیز فیلم "آخرین نفرها" (The Last One) به کارگردانی وِیکو اُنپو را به نمایندگی از خود به اسکار فرستاد.

این فیلم تولید مشترک استونی و فنلاند است و نگرانی‌های گله‌داران گوزن شمالی و معدنچیان را در یک دهکده کوچک در لاپلاند بزرگ‌ترین و شمالی‌ترین منطقه فنلاند را به تصویر می‌کشد. روپی یک کارگر معدن جوان امیدوار است آن‌قدر پول جمع کند که بتواند دهکده خود را برای همیشه ترک کند، اما کار در معدن متوقف می‌شود چرا که پدر روپی که یک گله‌دار است حاضر نیست زمین خود را بفروشد. دراین‌بین، دغل‌بازی رئیس معدن بر مشکلات اضافه می‌کند.

"آخرین نفرها"

اولین نمایش جهانی "آخرین نفرها" در بخش مسابقه بالتیک جشنواره فیلم شب‌های سیاه تالین خواهد بود که 13 تا 29 نوامبر برگزار می‌شود.

استونی از 1992 تا سال گذشته 17 بار در رقابت اسکار شرکت کرد و در سال 2014 با فیلم "نارنگی‌ها" به کارگردانی زازا اوروشادزه نامزد اسکار شد. این کشور سال گذشته "حقیقت و عدالت" ساخته تانل توم را به اسکار فرستاد که به فهرست کوتاه نامزدهای بخش فیلم بلند بین‌المللی راه پیدا کرد، اما درنهایت نامزد نشد.

علی افتخاری