* محمد انصاری: حالا دیگر همه می‌دانند که بازیکن تستی پرسپولیس که بعدها به یک ستاره موثر تبدیل شد، سابقه بازی در استقلال را داشته است. او محصول آکادمی استقلال بود که وقتی به سن سربازی رسید سر از فجرسپاسی درآورد. بعد که خدمتش تمام شد برگشت، اما دیگر او را نخواستند. بنابراین ناچار شد یک فصل به شهرداری تبریز برود. انصاری پس از آن به‌عنوان بازیکن تستی در تمرینات پرسپولیس حضور یافت، نظر برانکو را جلب کرد و به بازیکن مهم این تیم تبدیل شد.
* خسرو حیدری: غیر از هادی عقیلی، یکی دیگر از مفت‌بازی‌های بزرگ پرسپولیس در تیم‌های پایه، مربوط به خسرو حیدری می‌شود. حیدری در سال‌های جوانی دو فصل در آکادمی پرسپولیس توپ زد، اما مورد توجه قرار نگرفت تا سر از تیم جوانان استقلال در بیاورد. اینجا به او بها داده شد و در نتیجه خسرو برای یک دهه، جناح راست آبی‌ها را بیمه کرد. حیدری بخشی از درخشان‌ترین تیم تاریخ استقلال در اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ بود.
* علی علیپور: بهترین گلزن پرسپولیس در تاریخ لیگ برتر، در این مسابقات ۵۰ بار برای سرخپوشان گل زد؛ گرچه مجموع گل‌های او در همه بازی‌ها به بیش از ۷۰ گل می‌رسد. علیپور دو سال پیش از حضور در پرسپولیس فرصت استقلالی شدن داشت. این بازیکن که تصاویر حضورش در تمرینات آبی‌پوشان هم وجود دارد، به‌عنوان دفاع راست زیر نظر قلعه‌نویی تست شد و نظر مثبت امیر را دریافت کرد، اما مبلغ پیشنهادی باشگاه به او بسیار ناچیز بود. بنابراین علیپور از سنگ آهن بافق و راه‌آهن گذشت تا به پرسپولیس برسد.
* روزبه چشمی: تا هفت سال پیش بازیکن تیم‌های پایه پرسپولیس بود و حتی بازوبند کاپیتانی تیم جوانان این باشگاه را به دست بست، اما نهایتا مورد توجه مربیان تیم‌های بزرگسالان قرار نگرفت تا به صبای قم برود. در بازگشت از قم، روزبه چشمی به هافبک دفاعی و بعد مدافع میانی استقلال تبدیل شد. غیر از او باید به سیاوش یزدانی هم اشاره کنیم؛ بازیکنی که سابقه حضور در تیم‌های پایه پرسپولیس را داشته و حالا در استقلال توپ می‌زند.
* شایان مصلح: سابقه سه فصل بازی در تیم جوانان استقلال را دارد، اما از آنجا که مورد توجه قرار نگرفت راهی داماش و سپیدرود شد. زمانی که به‌عنوان ستاره لیگ یک خودش را معرفی کرد، استقلالی‌ها بار دیگر خواهان جذبش شدند، اما مصلح به دلیل آنچه «لحن بد» مدیران استقلال نامید، مذاکرات را متوقف کرد و به پرسپولیس پیوست.
* بعدی‌ها کجا هستند؟ این فقط اسم چند نفر از کسانی است که در تیم‌های پایه مورد بی‌مهری قرار گرفتند. تازه اینها خوش‌شانس بودند که بعدا جای دیگر کم‌وبیش حق‌شان را گرفتند، وگرنه خدا می‌داند چه کسانی بهتر از امثال عقیلی و علیپور و چشمی، فوتبال‌شان به خاطر همین بی‌مهری‌ها به پایان رسید. کاش باشگاه‌ها جوانان‌شان را بیشتر و بهتر ببینند.
