طراحانِ اصولگرا در پی تئوری رئیس‌جمهور نظامی

منبع: برترین ها

46

1399/9/1

07:45


تحرکات این روزهای محمدباقر قالیباف مبنی بر سفر به سیستان و بلوچستان و کهگیلویه و بویراحمد دو تا از محروم‌ترین استان‌های کشور به عقیده برخی فعالان سیاسی، اقدامی برای جلب حمایت مردم و نشانه‌ای برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری آتی بود.

روزنامه همدلی: تحرکات این روزهای محمدباقر قالیباف مبنی بر سفر به سیستان و بلوچستان و کهگیلویه و بویراحمد دو تا از محروم‌ترین استان‌های کشور به عقیده برخی فعالان سیاسی، اقدامی برای جلب حمایت مردم و نشانه‌ای برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری آتی بود.

با این حال محمدباقر قالیباف یک گزینه معمولی نیست. او رئیس مجلس یازدهم است که ترک ریاستش آثار و تبعاتی در پارلمان و فضای اجتماعی خواهد داشت. احتمالا این مسئله تب و تاب دیگری در پارلمان به وجود خواهد آورد و منجر به تاخیر و وقت‌کُشی در پیگیری طرح‌های کنونی مجلس نیز خواهد شد. برای مدتی هر چند کم تمرکز نمایندگان را به سمت و سویی می‌برد که در شرایط امروز اقتصادی بسیار نامتناسب خواهد بود.

اما غیر از این نکته، جناح راست اساساً حاضر است که یک بار دیگر محمدباقر قالیباف را به عنوان نامزد منتخب نحله‌های مختلف معرفی کند. احتمالاً افراد زیادی هستند که با این پروژه مخالفت خواهند کرد. ضمن این‌که یک رئیس جمهور نظامی در شرایط اقتصادی و بین‌المللی پیام خاصی خود را برای جامعه و دیگر دولت‌ها خواهد فرستاد که باید مورد توجه قرار بگیرد.

طراحان در پی تئوری رئیس جمهور نظامی

حسن رسولی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو شورای شهر تهران در این باره با خبرنگار سیاسی همدلی گفت‌وگو کرده است. او معتقد است که گزینه رئیس جمهور نظامی همچنان روی میز برخی محافل سیاسی است. او تاکید کرد: «از ابتدای دهه هفتاد به این‌سو همواره نظریه‌ای مبنی بر مطلوب بودن رئیس‌جمهور برخوردار از پیشینه و سبقه نظامی برای ایران توسط برخی از محافل سیاسی و بخشی از حاکمیت مطرح بوده است. در تحقق این دکترین آقای محسن رضایی، علی لاریجانی و محمدباقر قالیباف در مقاطع قبلی مصداق تحقق عینی این رویکرد بودند که شانس خود را در ادوار گذشته ریاست جمهوری در عمل با ورود به عرصه سیاسی و انتخاباتی پیدا کرده‌اند که در معرض انتخاب قرار بگیرند و هر کدام در هر مرحله با شکست مواجه شدند.»

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تصریح کرد: «به نظر می‌رسد همچنان این نظریه به صورت پویا و زنده در آن بخش از محافل سیاسی و حاکمیتی وجود دارد و مطرح است. در شرایط فعلی صرف نظر از مصادیق، پاسخ به این سوال که آیا در آستانه ورود به 50سالگی انقلاب با توجه به شرایط عمومی کشور، اعم از سیاست داخلی، وضعیت فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی از یک طرف و نیز شرایط و موقعیت بین‌‌المللی جمهوری اسلامی ایران و نقش و جایگاه کشور در روابط بین‌المللی و منطقه‌ای، پیگیری این مسئله نسبتی با مصالح و منافع ملی و واقعیت‌های کشور دارد یا خیر.»br>رسولی با اشاره به تجربه انتخابات 92 خاطرنشان کرد:«آن زمان مذاکرات در دولت احمدی‌نژاد آغاز شده بود؛ محافلی که به انتخابات ریاست جمهوری از دیدگاه استراتژیک نگاه می‌کردند، توصیه می‌کردند که قرار گرفتن فردی دیپلمات و آشنا با حوزه امنیت ملی در جایگاه ریاست جمهوری ضروری است. در کنار حمایت‌هایی که اصلاح‌طلبان داشتند، این نظریه حضور و رئیس جمهور شدن حسن روحانی را تقویت کرد.»

این عضو شورای شهر تهران با بیان این‌که با توجه به چالش‌های بین‌المللی امروز کشور و وضعیت اقتصاد و معیشت مردم حضور یک فرد نظامی و فاقد تجربه و توان در این دو حوزه مصالح ملت ایران را تامین نخواهد کرد، گفت: «صرف نظر از رد یا قبول این دیدگاه تئوریک به لحاظ مصداقی امروز افراد دیگری هم به جز محمدباقر قالیباف در قالب گمانه‌زنی از بین نظامیان مطرح می‎شوند. آقای قالیباف اگر قصد ورود داشته باشد، باید برای سومین بار شانس خود را بیازماید.» او ادامه داد: «گزینه‌های نظامی دیگری که این روزها از سوی اصول‌گرایان مطرح می‌شود، عزت‌الله ضرغامی، حسین دهقان و حتی علی لاریجانی نیز واجد این طرح اصول‌گرایان هستند.

اکنون زود است که با توجه به سرعت تحولات آینده به صورت مصداقی درباره این افراد اظهار نظر کرد. اما به لحاظ نظری انتخاب رئیس جمهور نظامی و قرار گرفتن در جایگاه دوم اختیار و مسئولیت پس از رهبری علامت مناسبی به حوزه روابط بین‌الملل و سیاست خارجی نیست.» حسن رسولی با اشاره به این‌که در عرصه اقتصادی نیز نظامیان فاقد کارنامه درخشان هستند، بیان کرد: «باید صبر کنیم تا در ماه‌های منتهی به 28 خرداد ببینیم شرایط و تحولات اجتماعی به چه سمت و سویی خواهد رفت. ترکیب مجلس یازدهم و رئیس جمهور شدن دکتر قالیباف دو پیام به همراه دارد. ریاست ایشان در مجلس شورای اسلامی حاصل توافق نحله‌های مختلف اصول‌گرایی راه یافته به مجلس یازدهم است و همچنین ترکیب ارکان مجلس به خصوص مسئولیت‌های مهم مثل نواب، رئیس کمیسیون‌های تعیین‌کننده نشان می‌دهد که آقای قالیباف با یک رقیب درون جریانی پرشمار به نام جبهه پایداری در مجلس مواجه است.»

ائتلاف با محوریت قالیباف؟

رسولی با بیان این‌که به فرض این‌که محمدباقر قالیباف تصمیم بگیرد تا از مجلس بیرون بیاید و برای بار سوم شانس خود را در عرصه انتخابات امتحان کند، جریان رقیب یعنی جبهه پایداری و حواریون محمود احمدی‌نژاد ممکن است تن به توافق بدهند، گفت: «اما بعید است که این اتفاق بیفتد. مگر این‌که عرصه انتخابات از حیث مشارکت مردم و رویکرد شورای نگهبان به گونه‌ای رقابتی برگزار شود که به صورت دو قطبی کلیت جریان اصلاحات با کلیت جریان اصول‌گرا بنای رقابت داشته باشند.

در آن صورت می‌توان احتمال داد که مدل اعمال شده در مجلس یازدهم که مجلسی ترکیبی است، در ریاست جمهوری نیز تکرار شود.»

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب معتقد است که اگر از سطح نارضایتی‌ها کم شود؛ «در نتیجه رغبت به شرکت در انتخابات در بین مردم افزایش یابد و شورای نگهبان بر خلاف مجلس یازدهم در تایید صلاحیت‌ها به گونه‌ای عمل کند که آرایش انتخابات دو قطبی اصلاح‌طلبی و اصول‌گرایی باشد، می‌توان احتمال داد که مدل توافقی و ترکیبی مجلس یازدهم تکرار شود و علیرغم اختلافات جدی که بین جبهه پایداری و تیم قالیباف است، ائتلاف مصلحت‌جویانه شکل بگیرد.»

وی با تاکید بر این‌که اگر فضای انتخابات آینده رقابتی و با حضور جدی اصلاح‌طلبان با کاندیدای رای‌آور تحرک پایگاه اجتماعی‌شان همراه باشد، گفت: «در این صورت احتمال ائتلاف در جریان اصول‌گرایی وجود دارد. اگر انتخابات کم‌رونق باشد و با انتخابات غیررقابتی و مشارکت پایین روبه‌رو باشیم در آن صورت اختلافات دیدگاهی بخش‌های مختلف جریان اصول‌گرا بروز و ظهور می‌کند و ضریب ائتلاف در جریان اصول‌گرایی پایین می‌آید.»

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو