اختلال دیس تایمی یا افسرده خویی چیست ؟ علل ، علائم و درمان آن

اختلال دیس تایمی یا افسرده خویی چیست ؟ علل ، علائم و درمان آن

مجموعه: مشاوره خانواده

دیس تایمی چه نوع افسردگی است؟

اختلال دیس تایمی چیست؟

اختلال افسردگی پایدار یا دیس تایمی( Dysthymia) یک اختلال جدّي و ناتوان کننده است که بسياري از علایم افسردگی بالینی را در خود دارد. این بیماری اغلب باشدت کم تر، ولی مداوم تر از افسردگی تجربه می شود.

دیس تایمی، بیشتر وقت ها حداقل به مدت دوسال طول می کشد. در کودکان و نوجوانان، حالات ناشی از دیس تایمی بیشتر پرخاشگرانه می شود تا غمزده. علایم شدیدی که در« افسردگی» اساسی هستند؛ شامل رخوت و اضطراب، ناتوانی در حس لذت و داشتن افکار مرگ و خودکشی، در اختلال دیس تایمی وجود ندارند.

اختلال دیس تایمی میتواند به تنهایی یا هم زمان با دیگر اختلالات روانی رخ دهد. به عنوان مثال ، بیش از نیمی از مبتلایان به دیس تایمی، حداقل یک دوره افسردگی عمده را تجربه می کنند. این شرایط بعنوان افسردگی دوگانه شناخته می شود. در قیاس با اشخاص مبتلا به اختلال افسردگی عمده، اشخاص مبتلا به دیس تایمی، بیشتر در معرض اضطراب یا خطر اعتياد به مواد مخدر هستند.

اختلال افسرده خویی بیماری طولانی مدت است که نقاط مشترکی با اختلال افسردگی اساسی دارد و معمولاً روانپزشکان در تشخیص، آن را با افسردگی اساسی اشتباه می گیرند. این اختلال در زنان دوبرابر مردان اتفاق می افتد.

علایم اختلال دیس تایمی

علایم اختلال دیس تایمی( Dysthymia) شبیه به افسردگی است، با این حال، اختلاف کلیدی این است که دیس تایمی مزمن بوده و علایم طی مدت حداقل دو سال رخ می دهند. در زیر به معرفی این علایم خواهیم پرداخت:

- حس ناراحتی و نومیدی

- اختلال در خواب

- کم انرژی بودن

- تغيير در اشتها

- بروز مشکل در تمرکز کردن

- ناسازگاری

- کمبود علاقه به فعالیت های روزانه

- کاهش باروری

- اعتماد به نفس پائین

- دیدگاه منفی

- پرهیز از فعالیت های اجتماعی

علت اختلال افسردگی مداوم چیست؟

دلیل دقیق پیدایش اختلال افسردگی مداوم معلوم نیست. مثل افسردگی اساسی، این نوع اختلال هم امکان دارد دارای بیش از یک علت باشد.

تفاوت های بیولوژیک. اشخاص مبتلا به اختلال افسردگی مداوم امکان دارد دارای اختلاف ها و تغییراتی در مغز خویش باشند. دلیل این تغییرات معلوم نشده است، ولی به هر جهت سبب بروز افسردگی می شوند.

شیمی مغز. انتقال دهنده های عصبی مواد شیمیایی طبیعی موجود در مغز هستند که در بروز افسردگی هم نقش مهمی دارند. بررسی های اخیر نشان داده اند که تغییر در عملکرد و تاثیر این انتقال دهنده های عصبی و چگونگی تعامل آنها با نورون ها سبب تغییراتی در خلق و خو و در نتیجه پیدایش افسردگی می شود.

خصوصیت های ارثی. اختلال افسردگی مداوم در بین افرادی بیشتر رایج است که وابستگان خونی آن ها هم دچار این شرایط هستند. پژوهشگران سعی دارند ژن های عامل بروز افسردگی را کشف کنند.

رویدادهای زندگی. مثل ديگر اختلال های روحی، رویدادهای ناگوار مثل از دست دادن عزیزان، مشکلات اقتصادی و اضطراب شدید سبب بروز اختلال افسردگی مداوم می شوند.

بیماری های مزمن، داروها و مشکلات ایجاد شده در کار و ارتباطات هم خطر پیدایش دیستمیا را افزایش می دهند.

تشخیص اختلال دیس تایمی

برای تشخیص این بیماری، در ابتدا پزشک، علایم جسمی بیمار را آنالیز می نماید. برای این کار، تست هایی مثل تست خون یا برخی تست های مشابه انجام می گردد. از ديگر دلایل انجام این تست ها، جلوگیری از اختلال داروهای تجویز شده توسط پزشک است.

چنانچه برای علایم بیمار هیچ گونه مشکل جسمی تشخیص داده نگردد، پزشک احتمال وجود مسایل روانشناختی ديگر را می دهد. برای تشخیص اختلال های روانشناختی، سوالاتی از بیمار پرسیده می گردد. جواب این سوالات شرایط روانی و احساسات بیمار را برای پزشک مسجل می نمایند.

صادق بودن در جواب به سوالات پزشک، بسیار مهم است. جواب درست به سوالات، تأثیر به سزایی در تشخیص درست مشکل دارد. در واقع طبق این پاسخ هاست که پزشک تشخیص دیس تایمی یا دیگر بیماری های روانشناختی را می دهد.

اغلب پزشکان از هدایت که توسط اتحادیه روانشناسی آمریکا، تحت عنوان راهنمای تشخیص بیماری های روانی منتشر شده است، استفاده می نمایند. علایم اختلال دیس تایمی در این کتاب به توضیح زیر آمده است:

- حالت افسردگی در اغلب روزها( معمولاً همواره)

- بی اشتهایی و نداشتن میل نسبت به بیشتر موادغذایی 

- اختلال های خواب، مثل بیش خوابی یا کم خوابی

- بی حالی و خستگی همیشگی

- عدم اعتماد به نفس

- عزت نفس پائین یا مسایل بسیار در تصمیم گیری

- ناامیدی

در بزرگسالان این علایم تقریباً هرروز وجود دارد. بنابراین برای تشخیص اینکه یک بزرگسال مبتلا به اختلال دیس تایمی است، باید حداقل به مدت دو سال چنين علایمی را داشته باشد. ولی برای کودکان یا نوجوانان این علایم در اغلب روزها دیده می گردد. تشخیص این بیماری در بچه ها و نوجوانان منوط به ابتلای دست کم یک سال به این نشانه ها است.

- درمان اختلال دیس تایمی یا اختلال افسردگی پایدار

- گرفتن شرح حال و انجام معاینه بالینی توسط پزشک.

- بهترین نتایج با انجام روان درمانی یا مشاوره همراه با دارودرمانی حاصل می شوند.

چندین روش روان درمانی در درمان افسردگی خفیف مؤثر هستند:

- شناخت یا رفتار درمانی( هدف آن تغيير افکار منفی به افکار مثبت است)

- درمان ارتباطات بین فردی( هدف آن بهبود برقراری روابط با دیگران است)

- تجزیه و تحلیل فرهنگی( هدف آن تعيين نقش جامعه در کم شدن عزت نفس و بروز حس بی عرضگی و ناتوانی در مقابله با مشکلات، و نیز کمک به رفع این مشکل است).

- مشاوره شغلی برای برخی از این اشخاص با این هدف که معلوم شود آیا کارشان مطابق با ویژگی های روانی و رفتاری آن ها است یا خیر.

- پیوستن به گروه‌های حمایتی. این گروه ها به بسياري از اشخاص کمک می کنند که در جمعی که همگی مشکلات کمابیش مشابهی دارند، مشکلات خود را مطرح کنند و در این بین، بذر دوستی های زيادي هم ریخته خواهد شد.

- از نوشیدن الکل پرهیز کنید. چنانچه برای ترک آن احتیاج به کمک دارید به پزشک خود مراجعه نمایید یا با گروه‌های حمایتی مربوطه تماس حاصل کنید.

- استرس عاطفی را در زندگی خود کم کنید. شیوه های مقابله با استرس را یاد بگیرید.

جلوگیری از اختلال دیس تایمی

راه های مطمئن زيادي برای جلوگیری از اختلال دیس تایمی وجود ندارد. از آنجایی که گاهی این اختلال در زمان بچگی یا در طول سال های نوجوانی آغاز می شود، شناسایی کودکان در معرض خطر امکان دارد به آن ها کمک کند که درمان اولیه را به موقع دریافت کنند.

راهکارهایی که امکان دارد به کاهش علایم کمک کنند عبارتند از:

- اقدامات لازم را برای کنترل استرس، افزایش قابلیت انعطاف پذیری و افزایش اعتماد به نفس خود انجام دهید.

- به خانواده و دوستان خود، مخصوصا در زمان بحران، برای کمک به کاهش علایم دسترس داشته باشید.

- به محض مشاهده علایم، برای جلوگیری از بدتر شدن آنها ، درمان را شروع کنید.

- برای جلوگیری از عود بیماری، درمان ها را به مدت طولانی و تا هنگامی که پزشک تشخیص دهد ادامه دهید.

گردآوری: بخش روانشناسی بیتوته