معنی شعر باز این چه شورش است (محتشم کاشانی)

منبع: دانش‌چی

157

1399/9/4

08:27


معنی و مفهوم شعر باز این چه شورش است فارسی پایه دهم از محتشم کاشانی

باز این چه شورش است

در این پست، معنی و مفهوم شعر باز این چه شورش است از محتشم کاشانی را برای شما دوستان عزیز آماده کرده ایم. با دانشچی همراه باشید.

معنی شعر باز این چه شورش است

باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟!
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟!

معنی: باز این چه شور و غوغایی است که همه موجودات عالم را فرا گرفته؟ (اشاره به شهادت امام حسین علیه السلام و یارانش) – این نوحه ها و گریه ها و ناله ها برای کیست؟

 

باز این چه رستخیز عظیم است؟! کز زمین
بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است

معنی: این چه قیامت هولناکی است که در زمین اتفاق افتاده که هنوز نفخ صور روز قیامت به صدا در نیامده اما گویا در زمین قیامت شده است.

مفهوم: یکی از ویژگی های روز قیامت، دمیدن در نفخ صور است که صدای عظیم و وحشتناکی دارد و از صدای بلندش همه بیهوش میشوند. در نفخ صور دوم، همه مردگان زنده شده و در پیشگاه پروردگارشان حاضر می گردند.
اینجا شاعر می گوید هنوز روز قیامت نشده و در صور هم ندمیده اند اما به خاطر شهادت امام حسین علیه السلام، در زمین قیامتی برپا شده؛ حتی بدون دمیدن صور!

 

گویا طلوع می‌کند از مغرب آفتاب
کاشوب در تمامی ذرات عالم است

معنی: انگار خورشید دارد از مغرب طلوع می کند که اینچنین همه چیز آشفته شده و همه ذرات عالم در آشوب اند.
* از مغرب طلوع کردن آفتاب، بیانگر آشفتگی عالم به خاطر حادثه ای عظیم است.

 

گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست
این رستخیز عام که نامش محرم است

معنی: اگر این حادثه را قیامتِ دنیا نامگذاری کنیم، اصلا عجیب نیست. (چرا که از این درد بزرگ، قیامتی در دنیا بپا شده) این رستاخیز همه گیر که نامش محرم است.

 

در بارگاه قدس که جای ملال نیست
سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است

معنی: در عالَم بالا ( عالم ملکوت) که هیچ غم و اندوهی بر فرشتگان وارد نمیشود، این بار همگی از این حادثه تلخ، بسیار غمگین اند.

سر بر زانوی غم گذاشتن کنایه از: ناراحتی شدید

 

جن و ملک بر آدمیان نوحه می‌کنند
گویا عزای اشرف اولاد آدم است

معنی: جن و فرشتگان، همگی همراه با انسان ها بر این شهدای دشت کربلا اشک می ریزند و ناله می کنند. زیرا شریف ترین و بزرگوارترین شخص از نسل حضرت آدم، به شهادت رسیده است.

اشرف اولاد ادم: یعنی امام حسین علیه السلام

 

خورشید آسمان و زمین، نور مشرقَین
پروردهٔ کنار رسول خدا، حسین

معنی: خورشید زمین و آسمان و نور مشرق از نور امام حسین علیه السلام است (که امام نیز نور خود را از خدا گرفته). امام حسین پرورش یافته و عزیز پیامبر اکرم است.

مشرقَین: مشرق و مغرب

 

اختصاصی-دانشچی

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو