خروج حروف فارسی از سطح تخت / روایت شاهرخ فریوسفی از نمایشگاه "شاهرخ و شاخو" در گالری نگر

88

1399/9/8

09:59


شاهرخ فریوسفی گفت: حروف فارسی قابلیت کار زیادی دارند اما کمتر کسی با دید متفاوت به آنها توجه کرده است.

خروج حروف فارسی از سطح تخت / روایت شاهرخ فریوسفی از نمایشگاه "شاهرخ و شاخو" در گالری نگر

سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار حجمی شاهرخ فریوسفی با عنوان "شاهرخ و شاخو" در گالری نگر برگزار شد. فریوسفی در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره آثار این مجموعه گفت: این مجسمه‌ها با الهام از سیاه‌مشق‌های ایرانی و فرم آشنای مرغ بسمل در خوشنویسی به وجود آمده‌اند. من در ذهن خود این سیاه‌مشق‌ها را به شکل حجم می‌دیدم و سعی کردم با الهام از مرغ بسمل و سیاه‌مشق‌ها یک کار ترکیبی انجام دهم.

 فریوسفی ادامه داد: یک نمونه از این کارها را دو سال پیش ساختم و برایم این کار لذت‌بخش بود. بنابراین تصمیم گرفتم این مسیر را ادامه دهم و تجربیات بیشتری به دست بیاورم. حروف در کاری که ابتدا ساخته بودم تخت و صاف بود اما در کارهای بعدی سعی کردم به آنها حجم بدهم و آنها را از سطح خارج کنم.

او درباره میزان پایبندی به اصول خوشنویسی در این آثار گفت: من تنها از خوشنویسی الهام گرفتم و فرم حروف تطابقی با استانداردهای خوشنویسی ایرانی ندارد. در واقع کار من طراحی حروف بوده و آنها اصلاً منطبق با نستعلیق و... نیستند بلکه آنها را با توجه به هدفی که داشتم طراحی کرده‌ام.

فریوسفی درباره اینکه کدام حروف الفبا بیشتر در آثارش به کار رفته‌اند گفت: معمولاً خوشنویسان بعضی از حروف را بیشتر دوست دارند و در تمرینات سیاه‌مشق خود آنها را بیشتر استفاده می‌کنند و یا حتی در شعرها و مطالبی که قصد نوشتن آنها را دارند به دنبال متن‌هایی می‌گردند که این حروف را بیشتر در خود داشته باشد. من نیز "هـ" را مظهر زیبایی می‌دانم و عقیده دارم که یکی از زیباترین حروف است. همچنین از "ب" کشیده استفاده کردم زیرا صلابت و قدرت زیادی دارد. حرف "و" هم از جمله حروفی است که زیاد استفاده کرده‌ام زیرا در بسیاری از موارد برای نشان دادن فرم پر پرنده، چشم و... مناسب بود.

او با اشاره به اینکه کار روی این مجموعه هنوز تمام نشده و ادامه خواهد داشت، درباره انتخاب نام مجموعه گفت: معمولاً هنرمندان برای اینکه ذهنیتی برای بیننده ایجاد نکنند سعی می‌کنند بر روی آثار خود اسم نگذارند، اما من دوست داشتم پرنده‌هایم اسم داشته باشند. با وجود این اگر به سراغ اسم معناداری می‌رفتم بیننده به دنبال این بود که آن معنی را در پرنده پیدا کند، اما نمی‌خواستم چنین اتفاقی رخ دهد. پس از آن به این فکر کردم که همه موجودات و اشیا نامی دارند که معنای خاصی ندارد، مانند کلمات کلاغ، عقاب، کبوتر و... که هیچ‌کدام معنایی ندارند اما با شنیدن آنها تصویر یک پرنده در ذهن ما ایجاد می‌شود. بنابراین من هم احساس کردم می‌توانم نامی بسازم که معنی خاصی نداشته باشد و درعین‌حال این پرندگان فلزی را تداعی کند.

او با اشاره به متریال‌های استفاده شده در این آثار گفت: آهن و بتن استقامت و سر سختی زیادی دارند و درعین‌حال ترکیب این دو در کنار یکدیگر را هم دوست دارم. پیش‌ازاین کارهای حجمی با متریال های دیگری هم انجام داده‌ام اما آهن را بیش از بقیه دوست دارم زیرا کارهای زیادی می‌توان با آن انجام داد.

فریوسفی درباره قابلیت‌های حروف فارسی برای تبدیل شدن به حجم گفت: این حروف قابلیت زیادی برای این کار دارند و اتفاق‌های خوبی در کارهای این مجموعه افتاد. من حروف را مانند گل مجسمه‌سازی دیدم و بارها حذف و اضافه انجام دادم تا به فرمی که مدنظرم هست برسم. اغلب خوشنویسان تک‌بعدی کار می‌کنند و حروف را فقط روی کاغذ می‌بینند اما ذهنیتی از حجم آنها ندارند. پیش از این هنرمندان اندکی مانند پرویز تناولی داشتیم که حروف را به صورت حجم دیده باشند و اگر هم کسی خواسته است حروف را از سطح کاغذ خارج کند نهایتاً این کار را به صورت نقش برجسته انجام داده است. حروف فارسی قابلیت کار زیادی دارند اما کمتر کسی با این دید به آنها توجه کرده است.

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو