اگر یک تعریف فوتبالی برای «معجزه پول» وجود داشته باشد، مصداقش هزینه‌هایی است که آبراموویچ حالا ۵۴ ساله در چلسی کرد. او به معنای واقعی کلمه چلسی را از یک باشگاه معمولی به تیمی بزرگ تبدیل کرد. چلسی تا پیش از حضور مالک روس، طی حدود ۱۰۰ سال تنها یک قهرمانی در لیگ انگلستان به‌دست آورده بود، اما این تیم از سال ۲۰۰۳ تاکنون، ۵ قهرمانی لیگ برتر به‌دست آورده است. سه قهرمانی جام‌حذفی آنها هم به ۸ عنوان قهرمانی افزایش یافته است. جز اینها چلسی با آبراموویچ یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا به دست آورده و یک بار هم فاتح لیگ اروپا شده است؛ چیزهایی که شاید ۲۰ سال پیش برای هواداران شبیه خواب و رویا بود.
در مورد هزینه‌های سرسام‌آوری که آبراموویچ برای چلسی انجام می‌دهد، آمار و ارقام متعددی وجود دارد. زمانی شبکه سی‌ان‌ان محاسبه کرده بود که آبراموویچ هر دقیقه ۳۴۰ دلار خرج چلسی می‌کند. در مجموع میزان هزینه انجام‌شده برای باشگاه لندنی از سوی آبراموویچ، بیش از ۳ میلیارد دلار برآورد می‌شود. جالب اینجاست که او خط قرمزی هم برای ریخت‌وپاش‌هایش ندارد؛ نه کرونا و نه هیچ‌چیز دیگری. در دوران همه‌گیری کووید-۱۹ و در شرایطی که تقریبا تمام باشگاه‌های جهان سردترین نقل‌وانتقالات ممکن را تجربه کردند، آبراموویچ برای خرید ۷ بازیکن مبلغ ۲۳۰ میلیون پوند هزینه کرد!
البته اینطور هم نیست که آبراموویچ فقط خرج کرده باشد، بی‌آنکه برایش سود مالی داشته باشد. جایگاه چلسی در حال حاضر بین ۱۰ باشگاه پردرآمد اروپا تثبیت شده است. ما داریم در مورد لیگی حرف می‌زنیم که موفقیت در آن «قطعا» به معنای افزایش سود و درآمد بالاتر از ناحیه پخش تلویزیونی و سایر جوایز است. بسیاری عقیده دارند مغز متفکر آبراموویچ خانم مارینا گرانوفسکایا، معاون ورزشی باشگاه و چهره معتمد مالک روس است. دو سال پیش وقتی آبراموویچ با برخی قوانین جدید کشور انگلستان به مشکل خورد، تصمیم به فروش باشگاه چلسی گرفت و روی آن قیمت ۲ میلیارد پوندی گذاشت، در حالی که خودش این تیم را فقط ۱۴۰ میلیون پوند خریده بود. این یک رابطه برد-برد برای هر دو طرف بود؛ حالا مقایسه کنید با سرنوشت بیشتر مالکان خصوصی در فوتبال ایران که در این زمین سترون دانه می‌کارند و بعد سر از ناکجاآباد در می‌آورند.
