سرویس سینمایی هنرآنلاین: دنیای سینما در سال ۲۰۲۰ با تعدادی از چهره‌های شاخص خود شامل بازیگرانی چون کرک داگلاس، ماکس فون سیدو، میشل پیکولی، شان کانری و الیویا دی هاویلند وداع کرد.
چند کارگردان معروف چون آلن پارکر، جوئل شوماخر، ایوان پاسر و ییری مِنزِل نیز سال نو را نخواهند دید. انیو موریکونه آهنگساز ایتالیایی و جان لوکاره نویسنده بریتانیایی، از دیگر درگذشتگان سرشناس امسال هستند.
- ایوان پاسر سینماگر پیشتاز موج نو سینمای چک که با میلوش فورمن فیلمساز هم‌وطن خود همکاری طولانی‌مدت داشت و فیلم‌هایی چون "زاده برای پیروزی" (۱۹۷۱)، "راه کاتر" (۱۹۸۱) با بازی جف بریجز و جان هرد و "استالین" (۱۹۹۲) را کارگردانی کرد، ۹ ژانویه (۱۹ دی ۱۳۹۸) بر اثر عوارض ریوی از دنیا رفت. او ۸۶ ساله بود. او و فورمن از دوران تحصیل در یک مدرسه شبانه‌روزی با هم دوست بودند و بعدها در مدرسه فیلم و تلویزیون آکادمی هنرهای نمایشی در پراگ مشهور به FAMU با یکدیگر به تحصیل پرداختند، هرچند پاسر دوره تحصیل در این مدرسه را به پایان نرساند. او بعدها در تمام فیلم‌هایی که فورمن در چک کارگردانی کرد، ازجمله "عشق‌های یک بلوند" (۱۹۶۵) و " مجلس رقص آتش‌نشانان" (۱۹۶۷)، که در هر دو همکار فیلمنامه‌نویس بود، با او همکاری کرد. پاسر بعد اولین فیلم خود "روشنایی صمیمی" را کارگردانی کرد که در ۱۹۶۵ اکران شد. گروهی این فیلم را شاهکار پاسر می‌دانند. او و فورمن در ۱۹۶۹، بعد از حمله پیمان ورشو به چکسلواکی، کشور را ترک کردند و به آمریکا رفتند تا فعالیت سینمایی خود را در این کشور پی بگیرند. پاسر بیش از همه برای درام‌های نامتعارف و اغلب تلخ معروف بود، هرچند تعدادی فیلم‌های کمدی مانند "خرس‌های نقره‌ای" (۱۹۷۸) با بازی مایکل کین و "خالق" (۱۹۸۵) با بازی پیتر اوتول نیز کارگردانی کرد. پاسر تعداد زیادی فیلم تلویزیونی هم ساخت. او همچنین استاد رشته سینما در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی بود.
- کوبی برایانت بسکتبالیست معروف آمریکایی که در ۲۰۱۸ و در نودمین دوره جوایز اسکار، همراه همکار انیماتورش گلن کین برای "بسکتبال عزیز"، برنده جایزه اسکار بهترین فیلم کوتاه انیمیشن شد، ۲۶ ژانویه (۶ بهمن ۱۳۹۸) همراه دختر ۱۳ ساله‌اش و سه نفر دیگر در یک حادثه سقوط هلیکوپتر جان خود را از دست داد. این هلیکوپتر در منطقه کالاباساس در شمال غربی لس آنجلس سقوط کرد و تمام سرنشینان آن کشته شدند. برایانت ۴۱ ساله در تمام سال‌های ورزش حرفه‌ای خود عضو باشگاه لس آنجلس لیکرز در لیگ اتحادیه ملی بسکتبال (ان‌بی‌ای) بود. او با این تیم پنج بار قهرمان ان‌بی‌ای شد و در سال ۲۰۱۶ اعلام بازنشستگی کرد. او همچنین با تیم ملی بسکتبال آمریکا دو بار قهرمان المپیک شد.
- کرک داگلاس بازیگر و تهیه‌کننده آمریکایی و یکی از نمادها و آخرین بازمانده‌های عصر طلایی هالیوود و ستاره فیلم‌هایی چون "اسپارتاکوس"، "بیست هزار فرسنگ زیر دریا" و "آخرین قطار گان هیل"، ۵ فوریه (۱۶ بهمن ۱۳۹۸) در لس آنجلس بر اثر کهولت سن از دنیا رفت. او ۱۰۳ ساله بود. داگلاس برای فیلم‌های "قهرمان"، "بد و زیبا" (۱۹۵۳) و "شور زندگی" سه بار نامزد اسکار بود، اما جایزه نگرفت. آکادمی علوم و هنرهای سینمایی سال ۱۹۹۶ برای ۵۰ سال حضور خلاق داگلاس در جامعه سینمایی یک جایزه اسکار افتخاری به او اعطاء کرد. (اینجا)
- یوزف فیتسمایر کارگردان و فیلمبردار آلمانی و سازنده درام جنگی تحسین‌شده "استالینگراد" (۱۹۹۳)، ۱۱ فوریه (۲۲ بهمن ۱۳۹۸) در منزل خود در باواریا از دنیا رفت. او ۸۱ ساله بود.
- ماکس فون سیدو بازیگر سوئدی که با بازی در مجموعه‌ای از فیلم‌های ماندگار اینگمار برگمان کارگردان هم‌وطن خود اسم و رسم پیدا کرد و بعدها به یکی از معروف‌ترین بازیگران بین‌المللی تبدیل شد، ۸ مارس (۱۸ اسفند ۱۳۹۸) از دنیا رفت. او ۹۰ ساله بود. به‌یادماندنی‌ترین نقش فون سیدو در "مهر هفتم" (۱۹۵۷) برگمان بود که در آن در نقش یک شوالیه قرن نوزدهمی با مرگ شطرنج بازی می‌کند. "مهر هفتم" اولین فیلم از ۱۱ فیلمی بود که او با برگمان کار کرد. آن‌ها در فیلم‌هایی چون "توت‌فرنگی‌های وحشی" (۱۹۵۷)، "چهره" (۱۹۵۸)، "چشمه بکر" (۱۹۶۰)، "همچون در یک آینه" (۱۹۶۱)، "نور زمستانی" (۱۹۶۳)، "ساعت گرگ" (۱۹۶۸)، "شرم" (۱۹۶۸) و "تماس" (۱۹۷۱) نیز با هم کار کردند. فون سیدو در ۴۳ سالگی در فیلم تحسین‌شده "جن‌گیر" (۱۹۷۳) به کارگردانی ویلیام فریدکین نقش یک کشیش - پدر مرین ۸۰ ساله را ایفاء کرد. بازی در نقش یک کشاورز اسکاندیناویایی که به مینه‌سوتا آمده است در دو فیلم "مهاجران" (۱۹۷۱) و "سرزمین جدید" (۱۹۷۲) به کارگردانی یان تروئل، هر دو با بازی لیو اولمان یکی دیگر از بازیگران محبوب برگمان، و بازی در نقش یک هنرمند بدخلق در فیلم "هانا و خواهرانش" (۱۹۸۶) به کارگردانی وودی آلن از دیگر کارهای برجسته فون سیدو است. او برای بازی در "پله فاتح" (۱۹۸۷) ساخته بیله اوگوست نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد شد. فون سیدو در این فیلم که جایزه نخل طلایی کن را برد و جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان را هم دریافت کرد، نقش یک پدر سوئدی را بازی می‌کند که به دانمارک مهاجرت می‌کند تا برای خودش و پسرش زندگی بهتری را فراهم کند. او برای بازی در فیلم "فوق‌العاده بلند و بیش از حد نزدیک" (۲۰۱۱) ساخته استفن دالدری نیز نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد مکمل شد. او تنها بازیگر سوئدی است که تاکنون نامزد اسکار شده است. (اینجا)
- برایان دِنِهی بازیگر آمریکایی برنده دو جایزه تونی و یک جایزه گلدن گلوب و نامزد شش جایزه امی، ۱۵ آوریل (۲۷ فروردین ۱۳۹۹) به دلایل طبیعی در ۸۱ سالگی از دنیا رفت. او در دوران کاری خود در بیش از ۱۸۰ فیلم سینمایی و ده‌ها تولید تلویزیونی بازی کرد. "اولین خون" (۱۹۸۲)، "گورکی پارک" (۱۹۸۳)، "سیلورادو" (۱۹۸۵)، "رومئو+ژولیت" (۱۹۹۶) و این اواخر "شوالیه جام‌ها" (۲۰۱۵) از فیلم‌های دنهی است.
- عرفان خان بازیگر هندی که حضورش در فیلم‌های هنری کشور خود با استقبال روبرو شد و در هالیوود در فیلم‌های موفقی چون "میلیونر زاغه‌نشین" و "دنیای ژوراسیک" بازی کرد، ۲۹ آوریل (۱۰ اردیبهشت) از دنیا رفت. او ۵۳ ساله بود. پزشکان در ۲۰۱۸ تشخیص دادند که خان به تومور نورواندوکرین مبتلا است - که جزو تومورهای ناشایع و ناشی از اختلالات ژنتیکی است که می‌تواند ارگان‌های مختلف بدن را درگیر کند - و در لندن تحت درمان طولانی قرار گرفت. (اینجا)
- ریشی کاپور بازیگر، کارگردان و تهیه‌کننده سرشناس بالیوود، ۳۰ آوریل (۱۱ اردیبهشت) در سن ۶۷ سالگی به دلیل عوارض بیماری سرطان در بیمارستانی در شهر بمبئی درگذشت. او چهار دهه در سینمای هند فعال بود و میان نزدیکانش به چینتو شهرت داشت. ریشی کاپور دومین فرزند پسر راج کاپور فوق ستاره سینمای هند بود. او از کودکی و با فیلم مشهور "آقای ۴۲۰" ساخته پدرش پا به عرصه دنیای سرگرمی‌سازی و سینما گذاشت. ریشی در سال‌های بعد به حضور در سینمای هند ادامه داد. از فیلم‌های مشهور او در دوران جوانی می‌توان به "امر اکبر آنتونی" ساخته منموهان دسایی، "دروغ‌گوی بزرگ" ساخته راوی تاندن، "چاندنی" ساخته یاش چوپرا و "ملکه مارها" ساخته هارمش مالهوترا اشاره کرد. (اینجا)
- میشل پیکولی بازیگر پرکار فرانسوی که برای بازی در نقش اصلی فیلم‌هایی چون "تحقیر" ژان-لوک گدار و "بل دوژور" لوییس بونوئل شهرت داشت، ۱۲ مه (۲۳ اردیبهشت) از دنیا رفت. او ۹۴ ساله بود. پیکولی در دوران کاری خود که حدود هشت دهه ادامه داشت در بیش از دویست و سی فیلم سینمایی، تلویزیونی و سریال بازی کرد، که شروع آن از اواخر دهه ۱۹۴۰ بود و تا سال ۲۰۱۵ ادامه داشت. او در عرصه نمایش نیز فعال بود. (اینجا)
- فرد ویلارد بازیگر، کمدین و نویسنده آمریکایی ۱۵ مه (۲۶ اردیبهشت) در ۸۶ سالگی درگذشت. او بیش از همه برای بازی در فیلم "این اسپینال تپ است" (۱۹۸۴) به کارگردانی راب راینر و سری فیلم‌های کمدی "گوینده خبر" معروف بود.
- لین شلتن کارگردان و تهیه‌کننده آمریکایی و سازنده فیلم‌های مستقل چون "Humpday" و "شمشیر اعتماد"، ۱۶ مه (۲۷ اردیبهشت) بر اثر یک بیماری خونی درگذشت. او ۵۴ ساله بود.
- ایرم هرمان بازیگر آلمانی سینما، تلویزیون و تئاتر، ۲۶ مه (۶ خرداد) در برلین از دنیا رفت. او ۷۷ ساله بود. او در دوران کاری خود در بیش از ۱۶۰ تولید سینمایی و تلویزیونی ظاهر شد و در ۱۵ فیلم راینر ورنر فاسبیندر سینماگر آلمانی شامل "سرباز آمریکایی" "تاجر چهار فصل"، "اشک‌های تلخ پترا فون کانت" و "افی بریست" بازی کرد،
- ایان هولم بازیگر بریتانیایی که به‌عنوان یک بازیگر شکسپیری آموزش دید و برای تماشاگران با سری فیلم‌های "ارباب حلقه‌ها" و "هابیت" همین‌طور فیلم‌های "ارابه‌های آتش" و "بیگانه" آشنا بود، ۱۹ ژوئن (۳۰ خرداد) بر اثر عوارض ناشی از بیماری پارکینسن از دنیا رفت. او ۸۸ ساله بود. بازیگر کهنه‌کار سینما و تئاتر در سری فیلم‌های "ارباب حلقه‌ها" و "هابیت" نقش بیلبو بگینز را بازی کرد و برای فیلم "ارابه‌های آتش" نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد مکمل شد. (اینجا)
- جوئل شوماخر (شوماکر) نویسنده و کارگردان آمریکایی که از دنیای تزیینات ویترین مغازه و طراحی لباس پا به دنیای سینما گذاشت و سبک منحصربه‌فرد داشت، ۲۲ ژوئن (۲ تیر) از دنیا رفت. او ۸۰ ساله بود. شوماخر پس از یک سال مبارزه با بیماری سرطان در نیویورک سیتی درگذشت. سینماگر آمریکایی با فیلم‌هایی چون "آتش سینت المو"، "مرگ‌جویان"، "سقوط"، "موکل"، "همیشه بتمن"، "بتمن و رابین" و "اتاقک تلفن" برای علاقه‌مندان چهره‌ای آشنا بود. (اینجا)
- رونالد ال. شُواری تهیه‌کننده آمریکایی که برای فیلم "مردم عادی" (۱۹۸۰) به کارگردانی رابرت ردفورد برنده اسکار شد، ۲ ژوئیه (۱۲ تیر) در ۷۶ سالگی از دنیا رفت.
- اِرل کامرون یکی از اولین بازیگران سیاه‌پوست که در فیلم‌های بریتانیایی نقش‌های مهم بازی کرد، ۳ ژوئیه (۱۳ تیر) در ۱۰۲ سالگی درگذشت. اولین فیلم او "استخر لندن" (۱۹۵۱) بود.
- انیو موریکونه آهنگساز افسانه‌ای ایتالیایی، ۶ ژوئیه (۱۶ تیر) در رم از دنیا رفت. او ۹۱ ساله بود. موریکونه در دوران کاری طولانی خود که بیش از ۵۰ سال ادامه داشت، موسیقی متن بیش از ۵۰۰ فیلم سینمایی و تلویزیونی را ساخت و بیش از همه به خاطر ساخت موسیقی وسترن‌های اسپاگتی سرجیو لئونه کارگردان ایتالیایی شامل "به خاطر یک مشت دلار"، "به خاطر چند دلار بیشتر"، "خوب، بد، زشت" و "روزی روزگاری در غرب" شهرت داشت. او در سال ۲۰۱۶ برای کار خود در فیلم "هشت نفرت‌انگیز" به کارگردانی کوئنتین تارانتینو جوایز اسکار و گلدن گلوب را دریافت کرد. (اینجا)
- کلی پرستن بازیگر و مدل آمریکایی که در فیلم‌هایی چون "دوقلوها" و "جری مگوایر" بازی کرد، ۱۲ ژوئیه (۲۲ تیر) بعد از دو سال مبارزه با سرطان سینه درگذشت. او ۵۷ ساله بود. پرستن همسر جان تراولتا بازیگر بود و از او سه فرزند داشت.
- الیویا دی هاویلند بازیگر آمریکایی-بریتانیایی و آخرین ستاره بازمانده فیلم کلاسیک "بربادرفته" که در دوران بازیگری خود پنج بار نامزد اسکار شد و بعد از یک پیروزی قانونی تاریخی بر سیستم استودیویی هالیوود در دهه ۱۹۴۰، دو بار این جایزه را دریافت کرد، ۲۶ ژوئیه (۵ مرداد) از دنیا رفت. او ۱۰۴ ساله بود. دی هاویلند که متولد ۱۹۱۶ بود، به مرگ طبیعی در خانه خود در پاریس درگذشت، جایی که بیش از ۶۰ سال در آن زندگی می‌کرد. او بیشتر از هم‌دوره‌های خود زندگی کرد، ازجمله رقیب و خواهر کوچکش جون فونتین، دیگر بازیگر برنده اسکار که رابطه‌ای پرفراز و نشیب با او داشت. دی هاویلند دو بار برنده اسکار بهترین بازیگر زن شد - برای "هر کس مال خودش" (۱۹۴۶) و "وارثه" (۱۹۴۹) - و این اتفاق بعد از رهایی از نقش‌های به‌زعم دی هاویلند بی‌ارزش که شرکت برادران وارنر به او پیشنهاد می‌کرد، روی داد. بعد از این که برادران وارنر سعی کرد قرارداد دی هاویلند را هفت سال تمدید کند، او در ۱۹۴۳ از این شرکت شکایت کرد و درنهایت در دادگاه پیروز شد. بازی در فیلم "حفره مار" در ۱۹۴۸ یک نامزدی اسکار دیگر برای دی هاویلند به ارمغان آورد. (اینجا)
- سر آلن پارکر کارگردان، تهیه‌کننده و فیلمنامه‌نویس همه‌فن‌حریف بریتانیایی، ۳۱ ژوئیه (۱۰ مرداد) در پی یک بیماری طولانی درگذشت. او ۷۶ ساله بود. او از دنیای فیلم‌های تبلیغاتی به فیلم‌های بلند داستانی راه پیدا کرد و برای "قطار سریع‌السیر نیمه‌شب" و "میسی‌سیپی می‌سوزد" دو بار نامزد جایزه اسکار بهترین کارگردان شد. پارکر ۱۴ فیلم بلند داستانی را کارگردانی کرد که شش تای آن‌ها بر مبنای فیلمنامه‌هایی از خود او ساخته شد. او بخصوص در ساخت فیلم‌هایی با محوریت موسیقی استاد بود: "باگزی مالون" (۱۹۷۶)، "شهرت" (۱۹۸۰)، "دیوار: پینک فلوید" (۱۹۸۲)، "د کامیتمنتز" (۱۹۹۱) و "اویتا" (۱۹۹۶) با بازی مدونا در نقش اوا پرون. (اینجا)
- چادویک بوزمن بازیگر آمریکایی و ستاره فیلم ابرقهرمانی بسیار موفق "بلک پنتر" ("پلنگ سیاه") از شرکت‌های دیزنی و مارول استودیوز، پس از چهار سال مبارزه با سرطان روده بزرگ از دنیا رفت. او ۴۳ ساله بود. بوزمن که در این سال‌ها بیماری خود را از عموم مخفی نگه داشته بود، ۲۸ اوت (۷ شهریور) در منزل خود در لس آنجلس، در حالی که همسر و اعضای خانواده در کنارش بودند، درگذشت. بوزمن در دوران کاری خود نقش جکی رابینسن نماد دنیای بیسبال و جیمز براون سوپراستار موسیقی را ایفاء کرد، اما با بازی در فیلم "بلک پنتر" (۲۰۱۸) و ایفای نقش تچالا/بلک پنتر، شاهزاده ملت آفریقاییِ پیشرفته واکاندا، که بعد از قتل پدرش باید روی تخت سلطنتی بنشیند، به جایگاه یک ستاره رسید. (اینجا)
- ییری مِنزِل (مِنتسِل) کارگردان، نویسنده و بازیگر سینما و تئاتر چک که فیلم‌هایش اغلب ترکیبی از یک نگاه انسانی به دنیا توأم با گوشه و کنایه هستند، ۵ سپتامبر (۱۵ شهریور) در پی یک بیماری طولانی از دنیا رفت. منزل ۸۲ ساله بود. او متولد ۲۳ فوریه ۱۹۳۸ در پراگ بود و در کنار کارگردانان مرزشکن چون میلوش فورمن و ورا هیتیلووا یکی از چهره‌های پیشتاز موج نوی سینمای چک در دهه ۱۹۶۰ بود. منزل در ۱۹۶۸ با فیلم سیاه و سفید "قطارهای دقیقاً مراقبت‌شده" (۱۹۶۶) که روایتی تلخ و شیرین از اشغال چکسلواکی سابق توسط نازی‌ها در دوران جنگ جهانی دوم است، برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان شد. او در ۱۹۸۶ نیز با کمدی سیاه "دهکده کوچک شیرین من" در بخش اسکار فیلم خارجی‌زبان شانس دریافت جایزه را داشت. منزل همچنین به خاطر نگاه طنزآمیز به زندگی، هجو حاکمان و پرداختن به شخصیت کلاسیک چک‌ها شهرت داشت. (اینجا)
- دایانا ریگ بازیگر بریتانیاییِ برنده جوایز امی، تونی و بفتا ۱۰ سپتامبر (۲۰ شهریور)، بعد از مبارزه با بیماری سرطان در خانه خود در بریتانیا درگذشت. او ۸۲ ساله بود. ریگ بیش از همه برای بازی در نقش بانو اولنا تیریل در سریال پرطرفدار "بازی تاج و تخت" و اما پیل در مجموعه تلویزیونی "انتقامجویان" در دهه ۱۹۶۰ شهرت داشت.
- مایکل لوندزدیل بازیگر بریتانیایی-فرانسوی، ۲۱ سپتامبر (۳۱ شهریور) در ۸۹ سالگی از دنیا رفت. او نقش هیوگو دراکس ضدقهرمان معروف فیلم جیمز باندی "مون‌ریکر" (۱۹۷۹) را بازی کرد و در فیلم "روز شغال" (۱۹۷۳) نیز نقش‌آفرینی کرد.
- شان کانری بازیگر اسکاتلندی که با ایفای نقش جیمز باند به شهرت رسید و یکی از محبوب‌ترین و ماندگارترین ستاره‌های بین‌المللی شد، ۳۱ اکتبر (۱۰ آبان) در ۹۰ سالگی از دنیا رفت. کانری بیش از ۴۰ سال محبوب تماشاگران و یکی از موثق‌ترین و متمایزترین بازیگران مرد نقش‌های اصلی بود. او بعد از کنار گذاشتن نقش جذاب مأمور ۷ اثر ایان فلمینگ، با بازی در فیلم‌هایی چون "باد و شیر"، "مردی که می‌خواست سلطان باشد" و "ایندیانا جونز و آخرین جنگ صلیبی" یک دوران کاری برجسته و طولانی را تجربه کرد. او در ۱۹۸۸ برای بازی در نقش یک پلیس ایرلندی در شیکاگوی دوره رکورد اقتصادی دهه ۱۹۳۰ در فیلم "تسخیرناپذیران" به کارگردانی برایان دی‌پالما، برنده اسکار بهترین بازیگر مرد مکمل شد. (اینجا)
- دیوید پراوز بدن‌ساز، وزنه‌بردار و بازیگر بریتانیایی و مردِ پشت نقاب دارت وِیدِر، شخصیت معروف سری فیلم‌های "جنگ‌های ستاره‌ای"، ۲۹ نوامبر (۹ آذر) از دنیا رفت. او ۸۵ ساله بود.
- جان لوکاره (لو کاره) نویسنده بریتانیایی که قصه‌های پرفروش او درباره دنیای سرد جاسوسی در دوران جنگ سرد، مبنای تعداد زیادی اقتباس سینمایی و تلویزیونی شدند، ۱۳ دسامبر (۲۳ آذر) بعد از مبارزه کوتاه با بیماری ذات‌الریه در بیمارستان رویال کورن‌وال در ترورو در جنوب غربی انگلستان درگذشت. او ۸۹ ساله بود. لوکاره به خاطر نگاه ذاتاً سینمایی و قصه‌های پرتحرک خود یکی از نویسندگان محبوب بین فیلمنامه‌نویسان بود و تعدادی از آثارش ازجمله "جاسوسی که از سردسیر آمد"، "پیله‌ور، خیاط، سرباز، جاسوس"، "خانه روسی"، "باغبان ثابت" و "خیاط پاناما" دستمایه ساخت فیلم‌های سینمایی و مجموعه‌های تلویزیونی شدند. (اینجا)
- پیتر لامونت طراح صحنه، طراح هنری و طراح دکورِ درجه یک بریتانیایی که در ۱۸ فیلم جیمز باند کار کرد و برای "تایتانیک" اسکار گرفت، ۱۸ دسامبر (۲۸ آذر) از دنیا رفت. او ۹۱ ساله بود. لامونت از "گلدفینگر" (۱۹۶۴) تا "کازینو رویال" (۲۰۰۶) در تمام فیلم‌های باند – به‌جز"فردا هرگز نمی‌میرد" (۱۹۹۷) – کار کرد. (اینجا)
علی افتخاری
