گوشه گوشه ی کارگاه تینا راش در یورکشر شمالی، در هر قفسه، روی هر صندلی و هر جایی که فکرش را کنید مملوء از خرس های تدی است، از خرس های غول پیکر گرفته تا خرس های کوچک تر با انواع و اقسام لباس ها.
اینجا مرکز «نجات خرس های تدی» در شهرستان یورکشر انگلیس است – گروهی فیسبوکی با بیش از ۲۰۰ عضو و هزاران مشتری از سرتاسر دنیا – که در حال حاضر بیشتر از ۱۲،۵۰۰ خرس عروسکی را در خود جای داده است. تینا راش، بانوی انگلیسی صاحب این کارگاه، همه ی این خرس ها را به اسم، سن، سرگذشت و حتی جنسیت شان می شناسد.
او که دختر ۲۵ ساله ی خود را در سال ۲۰۱۶ بر اثر ابتلا به نوع نادری از آسم شدید از دست داده، از آن زمان هر روز ساعات زیادی را صرف ترمیم خرس های تدی اهدایی مردم می کند تا با فروش آن ها برای انجمن آسم انگلیس پول جمع آوری کند.
خانه ی تینا که کارگاه گروه فیسبوکی «نجات خرس های تدی» هم هست مملوء از خرس است. تنها بیشتر از ۴۰۰ تای آن ها در اتاق پذیرایی خانه قرار دارند. کارگاه تینا حکم پرورشگاه خرس های تدی را دارد که منتظرند تا خانه ی جدیدی برای خود پیدا کنند.
تینا راش تک تک این خرس ها را می شوید (اغلب چندین و چند بار)، خشک شان می کند، آن ها را شانه می زند، پارگی هایشان را می دوزد، لباس به تن شان می کند و با عشق آن ها را برای کسانی آماده می کند که دوباره به آن ها عشق ورزند. به همه ی خرس ها به یک شکل رسیدگی و در نهایت روی یک کارت سرگذشت آن ها روایت می شود.
تینا درباره ی یکی از این خرس ها می گوید: «صاحبش ۹۰ سالش است. عمرش به سر رسیده. خانواده اش خرسش را نمی خواستند و او نگران بود دورش بیاندازند. به همین خاطر خرسش را برای من پست کرد.» تینا در جواب کارتی برای صاحب این خرس فرستاده بود تا بداند عروسکش صحیح و سالم به دست او رسیده و به زودی تعمیر و برای خانه ی جدیدش آماده می شود.
در آن سوی حیاط خانه، بیمارستان کارگاه در ساختمانی جداگانه واقع شده که در آن بیشتر از ۸۰۰ خرس عروسکی منتظر رسیدگی هستند. هر هفته نیز خرس های بیشتری به دست تینا می رسد.
به گفته ی تینا او همیشه به شوهرش می گوید دیگر خرس بیشتری در کار نخواهد بود اما باز هم عروسک های بیشتری می رسد. او می گوید: «ما با این خرس ها زندگی می کنیم. این یک کار تمام وقت است. باید خوب به آن ها رسیدگی کنید.»
تینا می گوید این خرس ها از همه جا اهدا می شوند، از سوی مؤسسات خیریه و مردم و حتی گاهی جلوی در خانه ی او رها می شوند.
او می گوید این کار را انجام می دهد چون همه نمی توانند به فروشگاه بروند و یک خرس گران قیمت بخرند.
طبیعتاً برخی تینا را درک نمی کنند. او را عجیب و غریب و حتی دیوانه می دانند که خانه اش را با ۱۲،۵۰۰ خرس تدی دست دوم شریک شده است. اما تحقیقات نشان داده خرس های تدی یک حس راحتی و آشنایی دارند و در آغوش گرفتن آن ها می تواند حس تندرستی را در فرد بالا ببرد.
در حال حاضر که دنیا درگیر همه گیری کرونا و قرنطینه و محدودیت های ناشی از آن شده تقاضا برای به عهده گرفتن سرپرستی خرس های پرورشگاه تینا راش بیش از زمان دیگری شده است، از افراد مسن تنها گرفته تا آن هایی که در شغل هایی کلیدی مشغول به کارند و تنها به یک آغوش نرم نیاز دارند و کودکانی که در قرنطینه ی کرونایی احساس انزوا می کنند.
تینا می گوید: «ما می دانیم که خیلی ها تنها هستند، به خصوص حالا. خوب است که به آن ها چیزی بدهیم، علی الخصوص در این دوران سخت. کار فوق العاده ای است. آدم ها باید زندگی خود را با ذره ای امید ادامه دهند. خرس های عروسکی یکی از مرسوم ترین اسباب بازی های دنیا هستند. هیچ کس خرس عروسکی اش را فراموش نمی کند. صرف دست دوم بودن چیزی آن را کم ارزش نمی کند. زندگی بی عیب و نقص و درخشان نیست. گاهی بیشتر دوست داشتنی است.»
تینا راش گرچه بیشتر این خرس های اهدایی را از طریق وبسایت eBay می فروشد اما بعضی از آن ها را اهدا می کند. او با روانشناسان و مشاورانی همکاری دارد که برای کودکان اتیسمی و قربانیان آزار جنسی خرس های عروسکی تهیه می کنند و حالا برای کادر درمان انگلیس نیز خرس های کوچکی مخصوص آن ها آماده می کند.
