شناخت کامل آناتومی قلب انسان و اجزای آن

شناخت کامل آناتومی قلب انسان و اجزای آن


منبع: آرگا

223

1399/11/17

23:02


توجه داشته باشید که قلب را می توان یک عضو بسیار مهم در بدن جانوران دانست که ساختار و اصول پیچیده ای دارد و در این مطلب سعی داریم به بیان ساختمان و آناتولی قلب انسان و سایر جانوران بپردازیم با ما همراه باشید.

همانطور که می دانید قلب یک عضو حیاتی در بدن انسان است که وظیفه اصلی آن خون رسانی به سایر قسمت های بدن خواهد بود. در واقع شناخت آناتومی قلب به درک کارکرد آن کمک زیادی می کند و به همین خاطر اولین قدم در جهت شناخت هر چیزی آشنایی با ساختار و اصول کارکرد آن است.

آشنایی با آناتومی قلب

بهتر است بدانید که قلب در واقع نوعی عضو عضلانی در انسان ها و دیگر حیوانات است که خون را از طریق رگ های خونی در دستگاه گردش خون به گردش در می آورد. در واقع خون اکسیژن و مواد غذایی لازم را برای بدن مهیا می سازد و به از بین رفتن مواد زائد ناشی از متابولیسم یا همان سوخت و ساز بدن کمک زیادی خواهد کرد. قلب هر انسانی به صورت میانگین در هنگام استراحت حدود ۷۰ مرتبه می تپد و در میان شش در بدن جای گرفته به گونه ای که سر آن به سوی چپ و پایین کج است. در واقع هر تپش قلب حدود هشت دهم ثانیه زمان می خواهد که این زمان شامل ۰.۱ ثانیه انقباض دهلیز ها، ۰.۳ ثانیه انقباض بطن ها و ۰.۴ ثانیه استراحت قلب خواهد بود. توجه داشته باشید که بافت قلب هم مانند دیگر بافت های بدن نیاز به تغذیه دارد که این تغذیه اغلب بر عهده عروق کرونری است. به طور کلی قلب در لغت به معنی دگرگونی است زیرا قلب از لحاظ علمی اندامی است که در مرکز قفسه سینه متمایل به سمت چپ واقع شده است و وزن آن حدود ۳۰۰ گرم می باشد. این عضو بدن خون را پمپاژ می کند و نام این عضو به علت اینکه باعث دگرگونی خون و تبدیل خون کثیف به خون تمیز می شوند قلب نام گذاری گردیده است.

خصوصیات آناتومی قلب

ساختمان قلب انسان:

در ادامه سعی داریم تا شما را با عملکرد قلب و چگونگی ساختار آن به صورت کاملا مجزا آشنا نماییم تا بتوانید درک بهتری از این عضو حیاتی بدن داشته باشید:

پریکارد:

در واقع یکی از اعضای آناتومی قلب انسان پریکارد است که اسامی دیگر آن پریشنامه قلب و آب شامه می باشد. قلب درون یک حفره قرار گرفته که از مایع پر شده است و بدان حفره پریکاردی گفته می شود. دیواره های این حفره از یک غشای خاص به نام پریکارد ساخته شده اند و می توان آن را یک غشای خاص دانست که خونابه تولید می کند. خونابه تولید شده باعث روانکاری قلب شده و از اصطکاک قلب یا دیگر اعضا هنگام ضربان جلوگیری می کنند. علاو بر روانکاری قلب در محیطی مستقر می شود که قابلیت ارتجاعی دارد و زمانی که قلب از خون پر شود منبسط شده و نیاز به فضای بیشتری خواهد داشت. به صراحت می توان گفت که پریکارد از دو لایه تشکیل شده که یکی لایه داخلی که به بیرون قلب متصل شده و دیگری لایه خارجی که به پریکارد یک فرم کیسه مانند می دهد.

اجزای مختلف قلب انسان

دیواره های قلب:

به طور کلی اگر از بیرون به سمت داخل قلب در حرت باشیم و بخواهیم در طول این سفر آناتومی قلب را بشناسیم اولین موردی که بدان برخورد خواهیم کرد دیواره قلب است که این دیواره در واقع از سه لایه مجزا تشکیل شده که در ادامه به بیان آن ها پرداخته ایم:

اپیکارد:

لایه های دیواره قلب را بهتر است از سمت خارج به داخل بشناسیم و درک بهتری از آناتومی قلبمان پیدا کنیم. در واقع اپیکارد خارجی ترین لایه از دیواره قلب محسوب می شود که نام دیگر آن لایه داخلی پرکار است. این لایه یک غشای نازک خونابه می باشد که موجب روانکاری قلب شده و محافظت از بخش خارجی قلب را به عهده دارد.

میوکارد:

پس از لایه اپیکارد لایه ضخیم تری به نام میوکارد وجود دارد که در واقع لایه میانی عضلانی محسوب می شود. این لایه شامل بافت عضله قلب است و اغلب حمله های قلب در این لایه قرار گرفته اند. میوکارد لایه ای است که وظیفه پمپاژ خون را بر عهده می گیرد.

اندوکارد:

پس از لایه میوکارد لایه نازکی به نام اندوکارد وجود دارد که لایه ای ساده درون رگی محسوب می شود. این لایه در قسمت داخلی قلب واقع شده و بسیار هموار است. وظیفه آن نیز جلوگیری از چسبیدن خون به دیواره داخلی قلب است که اگر این لایه خوبی عمل نکند لخته های کشنده در قلب تشکیل خواهند شد.

آشنایی با دیواره های قلب

حفره های قلب:

به صراحت می توان گفت که یکی از مهم ترین موارد در ساختمان قلب حفره های قلب هستند که هر کدام ویژگی خاص خود را دارند. اگر برشی در سطح قلب ایجاد شده قطعا این حفره ها قابل مشاهده خواهند شد. قلب به گونه ای طراحی شده که دارای ۴ فضای خالی است و هر کدام با توجه به وظیفه ای که دارند به شکل خاصی طراحی شده اند. قلب انسان از چهار حفره کاملا مجزا تشکیل شده که در ادامه به بیان آن ها پرداخته ایم:

دهلیز:

اولین محل اقامت خون در قلب را می توان دهلیز دانست که از بطن ها کوچک تر هستند و دارای دیواره ای ماهیچه ای نازک تر می باشند. دهلیز ها مانند حفره های گیرنده برای قلب عمل می کنند و از آنجایی که به رگ ها متصل می باشند خون را به سمت قلب هدایت خواهند کرد.

بطن:

بطن ها ضخیم تر و بزگ تر هستند و همچنین از ماهیچه های قوی تر تشکیل شده اند. وظیفه این حفره ارسال خون از قلب به سمت بیرون است و از آنجایی که به شریان ها منصل شده اند خون را به سمت خارج از قلب هدایت خواهند کرد. اغلب حفره های سمت راست قلب در قیاس با سمت چپ کوچک تر هستند و لایه میوکارد در قسمت راست نازک تر است. این تفاوت اندازه معمولا از قسمت چپ و راست قلب مربوط به تفاوت وظیفه این دو بخش خواهد بود. قسمت راست معمولا گردش خون وابسته به ریه ها را حفظ می کند در حالی که قسمت چپ گردش مربوط به کل مسیر های خونی در اندام های مختلف را بر عهده دارد.

ساختار مختلف قلب

دریچه های قلب:

همانطور که متوجه شدید قلب یک پمپ عضله ای است که ورودی ها و خروجی های این عضو حیاتی اهمیت بسیاری در عملکرد های آن دارد و به همین خاطر بایستی در مطالعات آناتومی قلب توجه ویژه ای به دریچه ها داشته باشید. عملکرد قلب گردش خون در ریه ها و تمامی سیستم های موجود در بدن است که نباید خون به سمت قلب برگشت داده شود. معمولا خونی که از قلب خارج می شود به وسیله دریچه های یک طرفه ای که قلب دارد کنترل خواهد شد و در نتیجه از برگشت خون جلوگیری می شود. توجه داشته باشید که دریچه های قلب را می توان به دو نوع تقسیم کرد که در ادامه بدان پرداخته ایم:

دریچه دهلیزی و بطنی:

این دریچه در میان قلب قرار گرفته و خون از آن عبور می کند و به سمت بطن در حرکت است. در سمت راست قلب دریچه ای به نام سه لختی قرار دارد که این دریچه از سه بال جدا از هم ساخته شده و خون از آن عبور کرده و از برگشت خون جلوگیری خواهد کرد. در قسمت چپ هم دریچه ای قرار دارد که نام آن دریچه میترال یا دولختی است که دلیل این نام گذاری دو بال بودن این دریچه است. در واقع دریچه های دهلیزی بطنی در سمت بطن به رشته هایی سخت به نام طناب های وتری قلب متصل شده اند که طناب وتری دریچه را می کشند تا مانع از تا شدن آن به سمت عقب شود. در هنگام انقباض قلی دریچه های دهلیزی بطنی و طناب های وتری شکل مانند چتر نجات پیدا می کند که دریچه ها را محکم می کشند.

آشنایی با دریچه های قلب

دریچه های هلالی:

این دریچه ها به دلیل شکل هلالی گونه لبه ها به این نام شناخته شده اند که بین بطن و شریان ها محل قرارگیری این دریچه ها خواهد بود. در واقع خون از این دریچه ها عبور می کند و به قسمت های مختلف می رسد. در سمت راست قلب دریچه ای با نام دریچه ریوی قرار گرفته که برگشت خون از مسیر ریه به سمت بطن راست را کنترل خواهد کرد. دریچه هلالی در سمت چپ قرار گرفته و می توان آن را دریچه آئورت دانست. وظیفه این دریچه جلوگیری از بازگشت خون از شریان آئورت به سمت بطن چپ است. این دریچه ها معمولا از دریچه های دهلیزی بطنی کوچک تر هستند و فاقد طناب های وتری می باشند اما دارای لبه هایی فنجان شکل می باشند که در لحظه از بازگشت خون جلوگیری خواهند کرد و مراقبت های لازم از قلب را انجام می دهند.

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو