سرویس سینمایی هنرآنلاین: فیلم تازه آیدا پناهنده همانطور که پیش‌بینی می‌شد، از متفاوت‌ترین آثاری است که در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر روی پرده رفت. «تی‌تی» با خلق یک شخصیت خاص و نزدیک شدن به دنیای ذهنی او، جهانی جذاب برای تماشاگرش ترسیم می‌کند. فیلم در عین حال که اشاره‌های واضح و روشن به وضعیت اجتماعی و روابط اجتماعی دارد، زن (تی‌تی با بازی الناز شاکردوست) را منبع سرزندگی، عشق و شور در جهانی مملو از خشونت و تلخی می‌داند. مصلحی که تلاش می‌کند به سهم خود جهان را به جایی بهتر برای زیستن تبدیل کند. عاشقی که دیگران او را مجنون می‌خوانند، بیش از همه و حتی بیش از ابراهیم (پارسا پیروزفر) برای حفظ زندگی و انسان‌ها با جهان همدلی دارد.
«تی‌تی» یک شاکردوست فراتر از انتظار دارد که اینجا برخلاف «ابلق» یکدست بازی می‌کند و راکورد لهجه‌اش را حفظ کرده است. فصل آغازین فیلم، همچون یک قدیس (باوقار و آرام) با نوری که از پنجره وارد راهروی بیمارستان می‌شود، سرگرم است. این تصویر، همه جانمایه فیلم را درباره تی‌تی و حضورش در جهان مردانه و مردسالار بیان می‌کند.
هوتن شکیبا درخشان است و پیروزفر گزینه‌ای مناسب برای نقش مرد میانسال دوست‌داشتنی که زیبایی‌اش، معصومانه و نجیب است. «تی‌تی» پخته‌ترین فیلم پناهنده است و بی‌توجهی هیات داوران به آن جای سئوال دارد. بازی بسیار خوب شاکردوست و حضور متفاوت شکیبا، فیلمنامه و کارگردانی، شایستگی نامزدی سیمرغ بلورین را داشتند.
«تی‌تی» فیلمی است برای زنان، در ستایش زنانی که حرمت زیستن را حفظ می‌کنند، مهم‌تر از آن شجاعت ابراز علاقه و ایستادگی پای رفاقت و عشق را دارند. زنانی مستقل، مقتدر و عاشق که حضور جادویی‌شان، انسان را به زیستن امیدوارتر می‌کند.
