* سوال اول: فکری نشست خبری بعد از بازی با سپاهان را به حالت قهر، نیمه‌کاره رها کرد و رفت. دلیلش هم این بود که یکی از خبرنگاران سوال تاکتیکی پرسید. خودش قبلا گفته بود: «وقتی می‌بریم و می‌خواهیم حرف بزنیم سوالی نیست، اما وقتی می‌بازیم همه سوال دارند. معلوم است که این فضا را طراحی کرده‌اند.» این بار هم گفته: «وقتی استقلال می‌بازد، همه کارشناس می‌شوند.» اشتباه بزرگ فکری همین است که تصور می‌کند عالم و آدم کمر به زمین زدن او بسته‌اند. بسیار طبیعی است که از مربی بازنده بیش از مربی برنده سوال شود. همیشه این شکست است که نیاز به ریشه‌یابی و کاوش عوامل و کوتاهی‌ها دارد، وگرنه مربی برنده همه جای دنیا متکلم وحده است. یورگن کلوپ در این سال‌ها در اوج بوده و طبیعتا نشست‌های خبری آرام و کوتاهی در حضورش برگزار شده است، اما امسال که فصل بد لیورپول است، هر بار کنفرانس خبری او به تشنج کشیده می‌شود. آیا علیه کلوپ هم توطئه کرده‌اند جناب فکری؟
* سوال دوم: از ابتدای فصل یکی از هشدارهایی که به فکری داده می‌شد در مورد کادرفنی شلوغ او بود. یک وقت بحث کیفیت و یک وقت بحث کمیت دستیاران را داریم؛ در مورد استقلال امسال هر دو نگرانی وجود داشت. در شرایطی که امثال پرویز مظلومی و صمد مرفاوی قبلا امتحان‌شان را در استقلال پس داده‌اند، استفاده از آنها چقدر می‌تواند به‌کار تیم بیاید؟ به علاوه شلوغی سرسام‌آور کادرفنی، فضای تیم را هم به هم می‌ریزد. هر کدام از این افراد، اعم از دو عزیزی که اسم بردیم یا آرش برهانی، حنیف عمران‌زاده، امیدعلی دفتری و... اگر قرار باشد یک سرمشق تاکتیکی یا یک ایده داشته باشند و سرمربی هم فقط تحت‌تاثیر نیمی از این مشورت‌ها قرار بگیرد، کل نظام تاکتیکی تیم به هم می‌ریزد. فکر می‌کنید این همه آشفتگی در انتخاب ترکیب و کوچ استقلال از کجا می‌آید؟ عجیب است که مکررا این موضوع به فکری یادآوری می‌شود، اما او تیم فنی استقلال را بهترین کادر ایران می‌خواند و بعد نفر جدید به این گروه اضافه می‌کند. علی‌اصغر قربانعلی‌پور، دستیار پیشین مهدی رحمتی در شهرخودرو که با شوت کردن توپ وسط زمین و قطع ضدحمله آلومینیوم اراک خبرساز شده بود، تازه‌ترین عضو کادرفنی استقلال است. او بعد از باخت به سایپا به گروه اضافه شد و ۲۴ ساعت پیش از بازی با سپاهان هم در اعتراض به نحوه تقسیم اتاق‌های هتل، اردوی تیم را ترک کرد؛ هرچند باشگاه مدعی شد تست کرونای او مثبت شده! این همه دستیار قرار است باری از زمین بردارند یا به مشکلات و حواشی تیم دامن بزنند؟ همه اینها درحالی است که تازه سیروس دین‌محمدی ابتدای فصل در اعتراض به رقم پایین قراردادش از همکاری با استقلال انصراف داد.
* سوال سوم: فکری اشتباه می‌کند، مثل هر مربی دیگری که گاهی دچار اشتباه می‌شود. با این وجود گام اول در مسیر پیشرفت، پذیرفتن خطا و تلاش برای اصلاح آن است. در این فصل هرگز دیده نشده سرمربی آبی‌ها اشتباهاتش را بپذیرد. واقعا چرا فکری تصور می‌کند قبول خطا، کسر شأن است؟ به‌عنوان مثال او آشکارا در ماجرای انتخاب ناگهانی حسین حسینی به‌عنوان دروازه‌بان بازی با نفت مسجدسلیمان دچار اشتباه شد، تیمش دو امتیاز از دست داد، روحیه حسینی به هم ریخت و تمرکز رشید مظاهری هم از بین رفت. لجاجت در نپذیرفتن اشتباه، واقعا چه سودی برای تیم دارد؟
