سرویس سینمایی هنرآنلاین: «اتومبیل» نخستین تجربه کارگردانی علی میری رامشه در سینما، متقاضی حضور در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر بود، اما نتوانست به فهرست فیلمهای بخش مسابقه سینمای ایران راه پیدا کند.
اکبر عبدی، مهدی کوشکی، سحر قریشی، ارسلان قاسمی، نیما شاهرخشاهی، علیرام نورایی، شهرزاد کمال زاده، امیر غفارمنش و آزیتا ترکاشوند، همچنین ستاره آروین، رضا داودی، زهرا عماد، اکبر طارمی، سجاد اقدسی و بازیگر خردسال سانیا حیدری بازیگران این فیلم سینمایی هستند.
میری رامشه در گفتوگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره چگونگی ساختهشدن این فیلم و پرداختن به این داستان توضیح داد: پس از ساخت ۱۳ فیلم تلویزیونی، رسانهای و چهار سریال تلویزیونی بهعنوان تهیهکننده و کارگردان خود را محک زدم و تصمیم به ساخت فیلم «اتومبیل» گرفتم. قطعاً برای هر فیلمسازی، ساخت فیلم سینمایی جذابتر از فیلمهای تلویزیونی، رسانهای و حتی سریالهای تلویزیونی است. فیلم من به نسبت بضاعتی که داشتیم در قیاس با فیلمهایی که در جشنواره با بودجههای ۵ تا ۱۰ میلیارد تومانی ساخته شدند، قابلمقایسه نیست. البته که من معتقدم در همین شرایط هم میتوان فیلم خوب و مخاطبپسند ساخت.
او ادامه داد: درباره روند فیلمنامه اثر باید بگویم که قصه چندان توسط مخاطب ایرانی قابل پیشبینی نیست و به قول بسیاری از اساتید و دوستانی که لطف داشتند و در مراحل پیشتولید، تولید و پستولید همچون صداگذاری و تدوین، این اثر را دیدند اظهار داشتند که فیلم متفاوتی را شاهد بودند و داستان فیلم قابل پیشبینی نیست. ساختار فیلمنامه، نوع فیلمبرداری و از همه اینها مهمتر استفاده از بازیگرانی که تاکنون بیشتر در ژانر کمدی دیدهشدهاند و این بار در فیلمی با ژانر ملودرام تلخ ایفای نقش میکنند، آنهم با نوعی نقشآفرینی که به جد میتوان گفت در هیچکدام از آن فیلمها چنین چیزی دیده نمیشود، موردی قابل تأمل است. بههرروی امیدوارم مردم نسبت به بضاعتها و با توجه به بازی خوب و متفاوت بازیگرانی که اتفاقاً سوپراستار نیستند اظهارنظر کنند.
او درباره چرایی پرداختن به ژانر اجتماعی نیز گفت: من در فیلمهای رسانهای، تلویزیونی و سریالها اکثر ژانرها بهویژه کمدی را محک زدم و معتقدم مخاطب ما تمایل زیادی به تماشای فیلم کمدی دارد؛ اما فیلمهای اجتماعی و درام خوب را نیز میپسندد. فیلمنامه «اتومبیل» نمایشی از برخی معضلات جامعه است که متأسفانه جوانهای ما مبتلا به آن هستند. این فیلم میتواند تلنگری به تمام جوانان باشد که قرار نیست همه اتفاقات به آن شکلی که ما توقع داریم، پایان یابند.
میری رامشه در ادامه به ساخت فیلم در دوران کرونا اشاره کرد و افزود: فیلم ما در اوج کرونا فیلمبرداری شد. پیشتولید کار از تیرماه امسال شروع شد و فیلمبرداری از اوایل مهر امسال و پیک کرونا کلید خورد. مسئله رعایت پروتکلهای بهداشتی در فرایند ساخت فیلم کار را برای ما بهشدت سخت کرده بود اما خدا را شکر میکنم که با رعایت قواعد، موردی مبتلا به کرونا نداشتیم.
او درباره هجمه علیه هنرمندان سینما در ماههای اخیر برای ساخت فیلم در شرایط کرونایی یا برگزاری جشنواره در این شرایط گفت: زمانی که صحبت از هنر و سینما به میان میآید، همگان به فعالیت در این شرایط اعتراض میکنند، اما واقعیت این است که در تمامی فضاهای سطح شهر، شرایط بهشدت بدتر از فضای سینما است که فعالان آن بهخوبی پروتکلهای بهداشتی را رعایت میکنند. این نکته را هم بگویم که برای بسیاری از هنرمندان تنها منبع درآمد به فعالیت در حوزه هنر برمیگردد و در راستای بیان اینگونه اظهار نظرات باید این پرسش نیز مطرح شود که چگونه هنرمندان امرارمعاش کنند. باید به این جریان به شکلی مثبت نگاه کرد و با توجه به مراعات فعالان و اینکه خودشان باید الگو باشند و فرهنگسازی کنند، بهخوبی قواعد لازم را رعایت میکنند. اگر چراغ سینما خاموش شود و چرخ سینما نچرخد کما اینکه در یک سال اخیر بسیاری از پروژهها متوقف شد و فعالان عرصه سینما بهشدت آسیب دیدند، وضعیت امرارمعاش آنها نیز زیر سؤال میرود و دشوار میشود. بههرروی باید با حفظ پروتکلها کارها پیش رود و اگر بخواهیم به برگزاری جشنواره در سال آینده فکر کنیم، اصطلاحاً فیلمهای امسال بیات میشوند و برای هر فیلمسازی اینیک نکته مهم خواهد بود که اگر در این جشنواره اتفاقات خوبی برای اثرش رخ دهد، فرصت اکران و فروش فیلم را در آینده نزدیک پیدا خواهد کرد.