تاریخچه عکاسی به قرن پنجم هجری باز می گردد. در قرن پنجم ابن هیثم از اتاقک های تاریکی برای دیدن خسوف و کسوف استفاده می کرده است و تقریبا می توان گفت عکاسی در جهان از این تاریخ مورد استقبال قرار گرفته است.
تاریخچه عکاسی در جهان
در قرن ۱۶ داوینچی نقاش بسیار معروف از این وسیله ای به نام Camera Obscura نام برده است که همان دوربین می باشد و این جعبه تلریک توانست نظر نقاشان ایتالیایی را به خود جلب کند و آن ها سعی کردند از آن پس از این جعبه تاریک برای مناظر و طراحی دقیق استفاده کنند. در سال های بعد یک ریاضیدان سعی کرد با استفاده از یک عدسی محدب کیفیت تصاویری که با جعبه تاریک گرفته می شد را بالا تر ببرد که این کار بسیار موفقیت آمیز بود ولی هنوز هم راهی برای چاپ عکس های گرفته شده وجود نداشت. بعد از چندین و چند سال کاغذ های حساس به نور کشف شد که می توان گفت تحولی در عکاسی ایجاد کرد و افراد توانستند با استفاده از آن کاغذ ها عکس هایی که گرفته می شد را چاپ می کردند. این کشف به صورت اتفاقی رخ داد. یکی از شیمیدانان آلمانی در حال آزمایش نیترات نقره و آهک بود که متوجه شد زمانی که کاغذ با این مواد برخورد می کند بسیار حساس می شود بنابراین این جرقه ای بود برای این که مواد حساس به نور تهیه شود. ماده ای که به تثبیت عکس ها کمک می کرد هیپوسولفیت دوسود بود که در سال ۱۸۱۹ توسط یک فرد انگلیسی کشف شد.
اولین عکس !
باید بدانید که اولین عکس واقعی توسط فردی فرانسوی به نام جوزف نیسفور نیپس گرفته شد و وی در سال های ۱۸۲۲ تا ۱۸۲۶ در حال ثبت عکس درختانی بود که در مقابل منزلش قرار داشتند. بعد از مرگ این فرد ادامه کار او به وسیله فردی دیگر به نام لویی ژاک ماند داگر صورت گرفت که وی علاقه بسیار زیادی به عدسی ها داشت و توانست پیشرفت های بسیاری برای این وسیله در نظر بگیرد.
جادو در عکاسی
باید بدانید که سالیان قبل مردم اعتقادات بسیار عجیبی داشتند و زمانی که می دیدند روی برگه ای سفید عکس هایی شکل می گیرد آن را تشبیه به سحر و جادو می کردند. در واقع مردم در زمان های گذشته فکر می کردند که آینه ها حافظه دارند و افکار خرافی بسیار زیادی برای این کار بوجود آمده بود.
عکاسی در کم ترین زمان
در ابتدا زمانی که عکسی گرفته می شد مردم باید زمان های طولانی را ساکن می نشستند تا عکس های آن ها چاپ شود ولی فردی به نام ریچارد مادوکس سعی کرد با استفاده از وسایلی بسیار ساده و کاربردی و همچنین با اختراع امولسیون های خشک و یا ژلاتین دار گرفتن عکس را در ۱.۲۵ ثانیه امکان پذیر کند که تحول بسیار بزرگی در جهان بوده است.
تاریخچه عکاسی در ایران
در سال های ۱۸۳۸ تا ۱۸۳۹ استفاده از روش های ذکر شده منجر به تولید دوربین های عکاسی شد و عکاسی را در سراسر جهان پراکنده کرد. البته داشتن عکس برای همه افراد غیر ممکن بود و فقط برخی از افراد می توانستند این کار را انجام بدهند. زمانی که دوربین به ایران آمد تعداد آن انگشت شمار بود و همه مردم توان خرید آن را نداشتند. در واقع اولین دوربینی که به ایران آمد توسط حکومت آن زمان خریداری شد و ناصرالدین شاه علاقه بسیار زیادی به این کار پیدا کرده بود. در ادامه این علاقه شاه بسیاری از جوانان برای یادگیری کار با این وسیله به کشور های اروپایی فرستاده شدند و در آن جا تحصیل کردند. اولین تصاویری که از این دوران وجود دارد نشان دهنده نوع زندگی و آداب و رسوم مردم در زمان قاجار می باشد و شما می توانید به راحتی نوع پوشش مردم در آن زمان را مشاهده کنید. اولین عکاسی که در ایران صورت گرفت توسط ناصرالدین میرزا انجام شد. البته جالب است بدانید که ناصرالدین شاه قاجار اولین کسی بود که فوت و فن کار با این دستگاه ها را به روش علمی آموخت.
در واقع وسایلی که الان در حال استفاده از آن می باشید در روزگارانی کشف شده است و این کشفیات گاها به طور اتفاقی بوجود آمده است. در بخش های دیگر آرگا می توانید نگاهی به تاریخچه تلفن همراه، تاریخچه ساعت و تاریخچه دوربین عکاسی داشته باشید و اطلاعات کامل و جامعی درباره آن ها بدست بیاورید.
