متن ویژه روز درختکاری در 15 اسفند + عکس نوشته کاشت درخت

روز 15 اسفند ماه روز درختکاری نامیده شده است. در ادامه متن و عکس نوشته ویژه روز درختکاری و کاشت درخت را آماده کرده ایم.

جملات و عکس نوشته روز درختکاری

زیباتر از درخت در اسفند ماه چیست ؟
بیداری شکفته پس از شوکران مرگ
زیباتر از درخت در اسفند ماه چیست ؟
زیر درفش صاعقه و تیشه ی تگرگ
زیباتر از درخت در اسفند ماه چیست ؟
عریانی و رهایی و تصویر بار و برگ ..
روز درختکاری مبارک

-+-+-+-

برگ درختان سبز در نظر هوشيار
هر ورقش دفتري است معرفت كردگار
روز درختکاری مبارک

-+-+-+-

درخت ، هویت پنجره هاست
جوانه ، شعر درخت است
و غنچه ، معنی عشق . . .
روز درختکاری مبارک

-+-+-+-

ای درخت
کودکی از دست آفتاب
زیر پایت نشست
پرنده ای روی شاخه ات
آوازی خوش خواند
ولی تو . . .

روز درختکاری مبارک

-+-+-+-

متن تبریک روز درختکاری

من به تنهایی 22 کیلوگرم گاز دی اکسید کربن را در یکسال جذب میکنم؛
تنها و همه آن چیزی که از شما می خواهم آن است که :
” اجازه دهید  زنده بمانم ”
دوستدار شما  درخت

روز درختکاری مبارک

-+-+-+-

امام صادق «ع»‌:
شش چیز پس از مرگ مؤمن به وی رسد: فرزندی که برای او آمرزش‌خواهی کند و قرآنی که از او بماند «قرائت شود» و نهالی که بکارد، چاهی که حفر کند و صدقه جاریه و سنت و روش پسندیده‌اي که پس از وی بدان عمل شود.
روز درختکاری مبارک

-+-+-+-

درخت ها که مثل پرنده ها نیستند که وقتی جنگل آتش گرفت کوچ کنند !
درخت ها می‌مانند اما نمیتوانند جنگل را نجات دهند . . .
مثل من که میمانم اما نمی‌توانم تو را نجات دهم !
مرا ببخش محبوب من که پرنده نیستم !

روز درختکاری مبارک

-+-+-+-

با درختی سبز گردد این زمین
شــــادی گل آورد ایــن نازنین
خوش بکاریم هردرحتی یادگار
با درختـــــی زندگی زیبا وزین .
روز درختکاری را گرامی می داریم

-+-+-+-

اگر به فکر سلامت جامعه هستید درخت بکارید

-+-+-+-

ما هم دلمون می خواد در سرسبزی

و شادابی میهن اسلامی مون سهیم باشیم.

-+-+-+-

روز درختکاری نزدیکه

در زمین زندگی کنید و بگذارید دیگران هم زندگی کنند.

دیگران کاشتند ما خوردیم،

ما میکاریم دیگران می‌خورند.

هر ایرانی یک درخت…

-+-+-+-

تو همان تک درخت عشقی که سالها خرم را به آن می بستم. روز درخت کاری مبارک

-+-+-+-

سیاه پوشیده بود ، به جنگل آمد .. استوار بود و تنومند !
مرا انتخاب کرد
دستی به تنه ام کشید ، تبرش را در آورد و شروع به زدن کرد ، محکم و محکم تر
به خود میبالیدم ، دیگر نمی خواستم درخت باشم ، آینده ی خوبی در انتظارم بود
سوزش تبر هایش بیشتر می شد
که ناگهان چشمش به درخت دیگری افتاد ، او تنومند تر از من بود
مرا بی رحمانه رها کرد با زخم هایم ، او را برد …
و من ماندم با زخمهایی که به من زده بود
و من نه دیگر درخت بودم ، و نه میتوانستم تخته سیاه مدرسه ای باشم

-+-+-+-

درخت دست خاک است
و برده دستِ خود را
برای شکر کردن
به سوی آسمان ها