سرویس ترجمه بهداشت نیوز، زمستان و برف و یخبندان یک معضل همیشگی برای افرادی است که ناچارند رفت و آمد دائمی داشته باشند، به ویژه آنهایی که در سنین بالا هستند. امسال بسیاری از مردم نه تنها باید با تنهایی ناشی از قرنطینه و همهگیری کرونا دست و پنجه نرم کنند بلکه خیابانهای پربرف و پیادهروهای یخزده نیز به مشکلی مضاعف بدل شده است.
شاید بعضی افراد برای راه رفتن در خیابانهای برفی ناچارند از دیگران کمک بخواهند، دستشان را بگیرند و از مسیری یخزده عبور کنند تا به منزل برسند. محدودیتهای کرونایی نیز افراد حاضر در خیابان را کاهش داده که همین امر به مشکلات راه رفتن در چنین آب و هوایی افزوده است. شاید به همین یک دلیل هم لازم است از آنهایی با عدم رعایت شیوهنامههای بهداشتی موجب تمدید محدودیتها می شوند، انتقاد کرد.
در بسیاری از مناطق، مردم با بیل برفهای مقابل درب منزل یا محل کار خود را پارو کرده و به نقاط دیگر منتقل میکنند غافل از اینکه این کار آنها انباشته شدن برف در قسمتی دیگر و تبدیل آن به یخ در شبهنگام می شود. این یخبندان موجب لغزش و سرخوردن عابرین در فردای آن روز میشود. سر خوردن یک فرد مسن میتواند شرایط سختی برای وی ایجاد کند.
یکی از کسانی که این شرایط سخت را تجربه کرده پیرمردی ۷۵ساله است که در یک روز زمستانی پایش روی یک تکه برف یخزده رفته و سر خورده است. مچ دست این مرد شکست و تا مدتها در درد و ناراحتی بود. استفاده از کفش یا چکمههای عاجدار یکی از راههایی است که می تواند راه رفتن در برف و یخبندان را تا حدودی تسهیل کند. اما شاید پوشیدن چنین کفشهایی برای افراد در سنین بالا دشوار باشد.
با هدف سالم نگه داشتن استخوانهای ساکنین کانادا در زمستانهای طولانی و یخ زده این کشور، در سال ۲۰۱۶ تیمی به سرپرستی جف فرنی، استاد مهندسی پزشکی در دانشگاه تورنتو، ۹۸ نوع چکمه زمستانی مختلف، کاری و غیررسمی را آزمایش کردند و دریافتند که فقط ۸ درصد آنها حداقل استاندارد مقاومت در برابر لغزشهای برفی موجود در آزمایشگاه را داشتند.
شرکتکنندگان در حالی کفش های مورد آزمایش را می پوشند که به نقطه مهار متصل شده و از سقوط و سرخوردن واقعی هنگام لغزش جلوگیری میکند. آنها روی سطح شیبدار برفی، یخهای عریان یا یخهای ذوب شده راه می روند. نتایج این کار نشان میدهد که ۶۵ درصد کفشهای مخصوص روزهای برف و یخبندان، بدون قابلیت واقعی برای چنین شرایطی هستند.
اما چیزی که بهتر از استفاده از کفش مخصوص روزهای برفی است، آکاهی از نحوه قدم برداشتن بر روی سطوح برفی و یخی می باشد. قانون شماره یک این است که هرگز بدون تلفن همراه خود در روزهای برفی بیرون نروید. حتما شارژ گوشی خود را هم چک کنید، به ویژه اگر تنها هستید. آهسته قدم بردارید و اگر نرده یا دیواری در نزدیکی شماست، از آن کمک بگیرید. در نقاط شدیدا لغزنده، اگر شیء کمککنندهای در اطراف شما نیست، به پهلو راه بروید.
مانند اردک یا پنگوئن راه بروید. درست است که وضعیت ظاهری و طرز راه رفتن در بیرون از منزل مهم است اما در روزهای برفی، رهایی از این تفکر می تواند شما را از وضعیت اضطراری نجات دهد. برای بهبود تعادل، بازوهای خود را به پهلو دراز کنید. دستان خود را از جیب خود نگه دارید. ممکن است برای حفاظت از خود در برابر سقوط احتمالی به آنها نیاز داشته باشید. و دستکش بپوش!
کمی از زانوها و باسن خود را خم کنید تا مرکز ثقل بدن شما پایین بیاید و هنگام راه رفتن آن را روی پای جلو قرار دهید. در حالی که پاهایتان کمی بیشتر از حد معمول فاصله دارند، پاها را کمی به بیرون برگردانید و قدم های کوتاه و صاف را بردارید. یا اگر این امکان وجود ندارد، از یک زاویه به سمت دیگری حرکت کنید تا بدون بالا بردن پاها به جلو حرکت کنید.
به محیط اطراف خود توجه کنید و هنگام راه رفتن به جلو نگاه کنید تا از خطرات احتمالی پیشرو جلوگیری کنید. از حمل بسته های سنگین که می تواند تعادل شما را از بین ببرد، خودداری کنید. استفاده از کوله پشتی برای حمل وسایل کوچک پیشنهاد بهتری است. استفاده از این تدابیر میتواند ضمن لذت از روز برفی، دچار دردسرهای ناشی از یخبندان خیابانها و کوچهها نشویم.
منبع: NewYorkTimes/ فوریه ۲۰۲۱
مترجم :لیلا فرجی