برابر تصویب شورای عالی نشان‌ها در ارتش، به‌پاس فرماندهی و مدیریت جهادی در صحنه‌ها و برهه‌های سرنوشت ساز دوران پیروزی انقلاب تا عملیات‌های مختلف دفاع مقدس و ایثار و بذل جان در اعتلای ایران سربلند اسلامی، نشان فداکاری به شهیدان «محمد نوژه» و «جعفر مهدوی ملک کلا» تعلق گرفت.
نشان فداکاری که اعطایی فرماندهی کل قوا به ارتش است، نماد ایثار و از خودگذشتگی دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه افسری امام علی(ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران مردانه ایستاده و دفاع کرده‌اند.
شهید محمد نوژه در هشتم فروردین‌ماه سال ۱۳۲۴، در شهر تهران و در خانواده‌ای متدین دیده به جهان گشود. او پس از اخذ دیپلم، در سال ۱۳۴۲ وارد دانشکده افسری شد و پس از اتمام آن، جهت طی دوره سامانه‌های کنترل اسلحه به آمریکا رفت. پس از بازگشت از آمریکا به دلیل علاقه به پرواز به دانشکده خلبانی نیروی هوایی راه یافت و در سال ۱۳۵۱ برای طی دوره خلبانی هواپیمایی اف -۴ برگزیده شد و پس از طی دوره مربوطه به جمع خلبانان تیزپرواز نیروی هوایی پیوست.
با شروع نهضت مردم مسلمان ایران، شهید نوژه نیز در نشر و پخش اعلامیه‌های حضرت امام (ره) فعالانه تلاش می‌کرد. او به دور از چشم ساواک، دوستان و آشنایان را تشویق می‌کرد تا در تظاهرات و راهپیمایی‌های ضد رژیم پهلوی شرکت کنند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تحریکات ضدانقلاب در پاوه، هیأتی مرکب از مصطفی چمران، امیر سرتیپ ولی فلاحی و ابوشریف معاون عملیاتی سپاه، با سه فروند بالگرد که حامل مهمات و اقلام ضروری برای نیروهای ژاندارمری و سپاه بودند، عازم شهر پاوه شدند؛ اما بالگرد حامل چمران مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به محاصره مهاجمان مسلح درآمد.
پایگاه سوم شکاری همدان بلافاصله پس از مطلع شدن از ماجرا، با به پرواز درآوردن ۲ فروند هواپیمای «اف- ۴» بر فراز شهر و شکستن دیوار صوتی لحظات پراضطرابی را برای مهاجمان مسلح فراهم و زمینه حضور نیروهای مسلح خودی را فراهم کرد. سرگرد محمد نوژه خلبان یکی از این جنگنده‌ها بود.
هنگامی‌که هواپیمای وی به آسمان پاوه رسید با حجم وسیعی از آتش ضدانقلاب که ارتفاعات شهر را در اختیار داشت مواجه شد، اما بامهارت و شجاعت از دیوار آتش عبور کرد و در ارتفاع پایین به کمک شهید چمران و گروه همراهش شتافت.
پس از انجام موفقیت آمیز عملیات و در حین برگشت، هواپیمای او مورد اصابت عناصر ضدانقلاب قرار گرفت و از کنترل خارج شد؛ هیچ‌یک از خلبانان فرصت استفاده از صندلی پران را نیافتند و هواپیما به کوه اصابت و در منطقه قشلاق -بین پاوه و روانسر- سقوط کرد و سرگرد خلبان محمد نوژه به شهادت رسید.
شهید جعفر مهدوی ملک کلا نیز در سال ۱۳۳۳ در روستای ملک کلا از توابع شهرستان قائم‌شهر دیده به جهان گشود و پس از اخذ دیپلم، در سال ۱۳۵۲ به استخدام آموزش و پرورش درآمد. ولی چند ماه بعد در کنکور دانشکده افسری پذیرفته و وارد دانشکده شد. وی دوره‌های مختلف دانشکده افسری را با موفقیت به پایان رساند و به دلیل علاقه به پرواز، وارد هوانیروز شد و به جرگه خلبانان جان‌برکف این نیرو پیوست.
با اوج‌گیری انقلاب اسلامی، مهدوی ملک نیز به خیل عظیم مردم انقلابی پیوست؛ به همین دلیل دستگیر و به زندان افتاد. با پیروزی انقلاب اسلامی از زندان آزاد و به خدمت اعاده گردید. او از جمله خلبانانی بود که در آشوب‌های کردستان نقش مهمی ایفا کرد؛ در محاصره شهر پاوه و پادگان این شهر، با وجود اصابت چندین گلوله به بالگرد، در پادگان به زمین نشست و شهید فلاحی و شهید چمران را نجات داد.
او به‌صورت مداوم در غائله کردستان مشغول مهمات رسانی، حمل نیرو و مجروحین بود تا اینکه در تاریخ ۲۶/۰۵/ ۱۳۵۸ بالگردش در شهر پاوه مورد اصابت گلوله‌های ضدانقلاب قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
