اگر اعیاد ملی در کشورهای جهان فرصتی مغتنم برای تقویت وحدت ملی و همبستگی اعضای یک جامعه محسوب می‌شود؛ اما در سالهای اخیر متاسفانه نه تنها در کشور ما اینگونه نیست بلکه گاهی از این نوع موقعیتها برای ایجاد گسست در جامعه بهره‌برداری می‌شود و سریال نوروزی گاندو ۲ مصداقی بر این مدعا است.

البته از یکی دو سال گذشته در برخی از این سریالها رگه‌های طعنه‌های سیاسی که غالبا تنه به دولت می‌زنند،دیده می‌شود اما اینکه در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ ، سری دوم یک سریال پرحاشیه، ساخته و از رسانه ملی پخش شود؛اقدام نامتعارف و غیرعقلانی است که ظاهرا فقط از صدا و سیمای ملی! بر می‌آید؛ سریالی که در آن، نه تنها اعضای تیم مذاکره کننده هسته‌ای بلکه حتی رئیس جمهور کشور هم، فردی تلویحا خائن خوانده می‌شود! برای همین گاندو ۲ به طور غیرمننتظره و از پیش اعلام نشده، جایگزین سریال طنز بوتیمار می‌شود که قرار بود با حضور بازیگران معروف این ژانر در تعطیلات نوروزی از شبکه سه پخش شود.

شوری روند در پیش گرفته شده توسط گاندوی ۲ در توهین به مسئولان ارشد کشور به قدری زیاد شد که حتی وزیر ارشاد نیز روز گذشته در توئیتی به این موضوع واکنش نشان داد . سید عباس صالحی نوشت: «کارنامه کشور در رسانه رسمی در قالب خبر، گزارش، مصاحبه ، فیلم مستند و سریال‌های سریالی ! چنین است: مسئولان چپاولگر اموال عمومی و جاسوس خارجی هستند! آیا با این سطح از تبلیغات منفی در تدارک مشارکت حداکثری هستند؟»

جنجال‌سازی با خبر غیر واقعی برای بازارگرمی!

سریال گاندو ۲ در قسمت پنجم خود مدعی جاسوسی در تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای شده بود و به همین خاطر، چند ساعت قبل از شروع، رسانه‌های نزدیک به تهیه کنندگان این سریال ضمن اعلام این خبر که این قسمت از سریال، با تاخیر پخش می‌شود؛ علت را فشار دولت به صدا وسیما عنوان کردند برای آنکه بخش‌هایی از آن امشب سانسور بشود.! آنان در پیش‌خبر خود این را هم افزودند که «قرار است در این قسمت سریال به بحث جاسوسی در تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای پرداخته شود.»

اما پس از آنکه خبر غیرواقعی با سرتتیر «سانسور گاندو در بخش جاسوسِ تیم مذاکرات» بازتاب گسترده یافت، خبرگزاری‌هایشان اعلام کردند که «مطلع شده‌اند حذف بخشی از دیالوگ قسمت ۵ سریال گاندو ربطی به فشار دولت نداشته و این حذفیات جمع‌بندی عوامل سریال بوده که بدینوسیله خبر قبلی اصلاح می‌شود.»!

در پی این جنجال‌سازی هدفمند، توجه‌ها به این قسمت از سریال جلب شد چرا که شروعش به اندازه نتوانسته بود طبق انتظار سازندگانش، مخاطبان را جذب کند.  

در گاندوی یک، ظریف وزیر خارجه صراحتا مورد هجمه قرار گرفت و در گاندوی دو، این روند به سایر مقامات دولتی تسری یافته است. بدین شکل که در این سری، یکی از اعضای تیم مذاکره کننده هسته‌ای «صابونچی» نام دارد و بخاطر شباهت آوایی، تداعی کننده نام دو نفر از اعضای تیم مذاکره کننده هسته‌ای یعنی عراقچی و روانچی است. 

در فصل اول سریال گاندو، ظریف وزیر خارجه به خاطر اهانت‌هایی که به وزارت خارجه و شخص او شده بود، نامه‌ای درباره این سریال خطاب به رهبر معظم انقلاب نوشت و با طرح این موضوع اگه اگر ادعاهای مطرح‌شده در این سریال، درست است، درخواست کناره گیری خودش را از وزارت خارجه طرح کرد. 

آن زمان موسوی سخنگوی وقت وزارت خارجه  در سال ۹۸ درباره این نامه گفته بود: صدا وسیما از جمله نهاد‌های زیر نظر رهبری است و اگر قرار بود گلایه‌ای باشد باید خدمت ایشان گفته می‌شد. برداشت ما این است آنچه تلاش می‌شود در سریال گاندو از وزیر و وزارت امور خارجه نشان داده شود، یک چهره منفعل و بی‌عمل و وا داده است.

وی در توضیح چرایی درخواست ظریف از رهبر انقلاب مبنی بر برکناری‌اش گفته بود:« فکر کردیم اگر چنین چیزی وجود دارد، ماندن این وزیر در وزارتخانه جایز نیست »

سوالهای متعدد درباره گاندو

گاندو با این حواشی‌ای که برای مسئولان دولتی ساخت، خودش نیز از حاشیه‌ در امان نماند و دامن بازیگران سریال را هم گرفته است. بدین صورت که کاربران فضای مجازی به سراغ گذشته برخی بازیگرانش رفتند و بعضا یافته‌های جالب و قابل تاملی را درباره آنها به اشتراک گذاشتند که هنوز جوابی به این سوالها توسط رسانه‌های نزدیک به سازندگان گاندو داده نشده است.

با وجود این، دیدگاه ‌های متفاوتی درباره گاندو در بین کاربران مطرح است. برخی بر این باورند که ‌از نظر ‎آزادی بیان، نه تنها هیچ مشکلی درتولید و پخش ‎گاندو نیست که مطلوب هم هست اما مشکل در استفاده انحصاری و جناحی از رسانه‌ای است که با بودجه عمومی اداره می‌شود. از دیدگاه این گروه، مطلوب آن است که رسانه ملی فرصتی برابر برای تولید و پخش سریال‌های انتقادی به همه جناح‌ها بدهد تا حقیقت در روشنی قرار گیرد.

همچنین بر خی نیز سوالهای زیادی درباره آورده گاندو برای ‎ منافع ملی امروز کشورمان مطرح کرده و پرسیده‌اند: رسانه ملی و گردانندگان پشت صحنه آن، با ساختن ‎گاندو ۱ و ۲ از جیب ملت برای متهم کردن و توهین به ‎دستگاه رسمی دیپلماسی ایران عملا به دنبال تقویت کدام بخش از ‎امنیت ملی کشور هستند؟» .

این سوالی است که هنگام پخش گاندوی یک نیز مطرح بود ولی حامیان گاندو ترجیح دادند با سکوت از کنار آن بگذرند.