شعر در مورد ضربت خوردن حضرت علی (ع)

منبع: مینویسم

356

1400/1/23

11:22


شعر در مورد ضربت خوردن حضرت علی(ع)

در شب نوزدهم ماه رمضان، هنگامی که امام علی(ع) به نماز ایستاده بودند توسط دشمن با شمشیر مورد ضربت قرار می گیرند، ایشان بعد از سه روز به شهادت می رسند. از شب ضربت خوردن حضرت علی تا روزی که به شهادت رسیده اند، شب های قدر می باشد که مردم این شب ها را با دعا کردن و قرآن و نماز خواندن سپری می کنند. در این پست چندین شعر در مورد ضربت خوردن حضرت علی(ع) آورده شده است. این مجموعه اشعار در مورد ضربت خوردن حضرت علی(ع) را حتما بخوانید. متن ادبی شب قدر و شهادت حضرت علی (ع)، بخوانید.

شعر درباره ضربت خوردن حضرت علی ع

شعری در مورد ضربت خوردن حضرت علی

از خون فرق مولامون محراب کوفه پر خونه
تو سجده کشته شد اونکه گفتن نماز نمیخونه
به حسن اقتدا کرد نماز آخر و
تو قنوتش صدا کرد خود پیمبر و
با سر غرق خون روی سجاده خوند
روضه ی بین دیوار و در و

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شعر کوتاه در مورد ضربت خوردن حضرت علی

با وُضـــــو آمد به قصد لَیلَةُ الفرقت، علــــے

ابن ملجم در شب ِ احیاء چـہ قرآنے گشود

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شعر غمگین در مورد ضربت خوردن حضرت علی (ع)

بگیر ای مرگ عالم را در آغوش

که از فرق علی خون می زند جوش

متاب ای مه متاب ای مه که امشب

چراغ عمر مولا گشته خاموش

به جز سجّاده و محراب خونین

به هر جا بنگرم باشد سیه پوش

در و دیوار مسجد را مشوئید

مبادا تا شود این خون فراموش

چه سان باور کنم مرگ علی را

گمانم باز مولا رفته از هوش

سزای آن همه خوبی همین بود

که خون در سجده ریزد از سر و روش

کجا رفت آن که رنج عالمی را

چو قوت مستمندان برد بر دوش

صدای واعلیا واعلیا

رسد امشب زهر ویرانه بر گوش

چو اطفال یتیم کوفه

گرفته زانوی ماتم در آغوش

اشعار زیبا: مجموعه شعرهای زیبا در وصف شب قدر و شهادت امام علی (ع)

شعری درباره ضربت خوردن حضرت علی (ع)

پیشانى عدل و عدالت را شکستند

آن دسته اى که با على پیمان ببستند

معصوم را دیدى که مظلومانه کشتند

در سجده گاهى ناجوانمردانه کشتند

یا رب چه صبحى در پى شب هاى او بود

“فُزتُ وربّ الکعبه” بر لب هاى او بود

تا کى شود بى حرمتى در این لیالى

وقت نماز و کشتن مولى الموالى

اسطوره علم و ولایت را شکستند

دیدید ارکان هدایت را شکستند

دیگر اذان گویى نماند از بهر کوفه

بگرفت رنگ خون تمام شهر کوفه

دیگر که، نان و آب بر ایتام آرد

دیگر که بر دامن، سر آنان گذارد

دیگر ز سر ها، هوش و از تن، عقل ها رفت

شب زنده دارى در کنار نخل ها رفت

آخر همان خار به دیده رفته اش کشت

آن استخوان در گلو بگرفته اش کشت

بانگ منادى را چو بشنید ام کلثوم

دیگر یتیمى گشتنش گردید معلوم

آن کس که اقضى الناس بود و اشجع الناس

تاول زده بر دست زهرایش ز دستاس

مهر و ولایش “اشعرى” در حشر کافى است

مظلوم تر از فاطمه غیر از على کیست

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شعر درباره حضرت علی در شب ضربت خوردن

آن که امشب در تب وصل خداست

سفره دار مردمان بی نواست

آن که گوید راز دل را با زمین

نیست مردی جز امیر المومنین

پُر شده گوش تمامی فلک

از صدای لطمه ی خیل ملک

مرد می آید به سوی سجده گاه

ماه می گوید که بر بندید راه

در میان کوچه، بال جبرئیل

بسته راه رفتن پیر دلیر

کی خدای بیت! راه بیت گیر

دست ما بر دامن پاکت امیر

عالمی را غرقه در ماتم نکن

سایه ات را از سر ما کم نکن

یا به تنهایی مرو مولای من

یا کسی بفرست دنبال حسن

دست هستی شد گره بر دامنش

باد ها بستند راه رفتنش

نوح آمد با تمام انبیا

مرتضی در ازدحام انبیا

هر یک از خیل رسل تا می رسید

آستینش یا عبایش می کشید

بخوانید: متن زیبا برای شب قدر 

شعر غصه دار درباره ضربت خوردن امام علی (ع)

از تو سر و ز مادر من سینه ای شکست

تا صبح حشر بر سر بر سینه می زنم

جدم که نیست در بر تو مادرم که نیست

دارم برای چند نفر سینه می زنم

من در مدینه یاد گرفتم که هیچ وقت

زخمی که شد عمیق مداوا نمی شود

گر چند ضربه هم زده بودن باز هم

پیشانی تو بیش از این وا نمی شود

گفتند گفته ای که مرا کوچه می برند

می خواهم از بیان خودت بشنوم بگو

گفتند گفته ای که تماشام می کنند

می خواهم از زبان خودت بشنوم بگو

بابا خودت بگو سر بازار می روم

بابا خودت بگو که گرفتار می شوم

بابا خودت بگو به سرم سنگ می زنند

بابا بگو بدون علمدار می شود

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شعر در مورد ضربت خوردن امیرالمومنین علی (ع)

ای سجود باشکوه و ای نماز بی‌ نظیر

ای رکوع سربلند و ای قیام سر به زیر

در هجوم بغض‌ ها ای صبور استوار

در میان تیر ها ای شکست‌ ناپذیر

شرع را تو رهنما عقل را تو رهگشا

عشق را تو سر پناه مرگ را تو دستگیر

فرش آستانه‌ ات بوریایی از کرم

تخت پادشاهی‌ ات دستبافی از حصیر

کاش قدر سال بود آن شب سیاه و تلخ

آسمان تو غافلی زان طلوع ناگزیر

بعد از او نه من نه عشق از تو خواهم ای فلک

یا ببندی‌ ام به سنگ یا بدوزی‌ ام به تیر

دست بی‌ وضو مزن بر ستیغ آفتاب

آی تیغ بی‌ حیا شرم کن وضو بگیر

لَختی ای پدر درنگ پشت در نشسته‌ اند

رشته‌ های سرد اشک، کاسه‌ های گرم شیر

بیشتر بخوانید: متن التماس دعا در شب های قدر

شعر راجع به ضربت خوردن حضرت علی(ع) 

صد جلوه از پیمبر تو قد علم کند

آیینه چون به محضر تو قد علم کند

جایی برای پر زدن جبرئیل نیست

در آسمان اگر پر تو قد علم کند

دنیا کم است ظرفیتش، پس مجال نیست

تا جلوه های دیگر تو قد علم کند

راه فرار نیست هزاران سپاه را

هر وقت نام حیدر تو قد علم کند

دیگر به ذوالفقارِ دو دم احتیاج نیست

آن لحظه ای که همسر تو قد علم کند

افتادن به پات مرا سربلند کرد

از این طریق نوکر تو قد علم کند

فردای رستخیز، شفاعت تو را کم است

در آن مقام، قنبر تو قد علم کند

از پشت سر زدند تو را… جراتش نبود

شمشیر در برابر تو قد علم کند

زینب نمی گذاشت که فرقت دو تا شود

فرصت نبود دختر تو قد علم کند

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شعر ضربت خوردن حضرت علی (ع)

از سر شانه ی در حال نماز سحرش

چقدر بال ملک ریخته تا دور و برش

او بزرگ است و در این خاک نمی گیرد جا

آسمان است و رسیده است زمان سفرش

همه ی شصت و سه سالش به غریبی طی شد

می رود تا که خدایش نکند بیشترش

یاد شرمندگی از فاطمه می اندازد

بخداوند قسم دیدن چشمان ترش

ایستاده است کسی پشت در خانه ی او

جبرئیل آمده انگار به مسجد ببرش

سحر نوزدهم خانه ی دختر برود

آن که دلسوز ترین است برای پدرش

دخترش نیز یقین داشت شب آخر اوست

کاسه ی آب نپاشید اگر پشت سرش

همه مبهوت و همه محو نمازش بودند

کاش این منبر و محراب نمی زد نظرش

این طرف دست توسل به عبایش که بمان

آن طرف حضرت صدیقه بود منتظرش

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شعر درباره ضربت خوردن حضرت علی

دور عمامه تو آسمان می گردد
یک نخ از جامه تو به جهان می ارزد
به این بشارت قسم به اعتبارت قسم
من در پناه توام به ذوالفقارت قسم
ای عالی اعلا علی عالی علی مولا علی
اول علی آخر علی ای ساقی کوثر علی
ای قبله اهل یقین
مولا امیر المومنین

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شعر در وصف ضربت خوردن حضرت علی

علی دریاست دریارو نمیشه ساده با سم کشت
علی رو قبل از اون محراب یه لشکر ابن ملجم کشت

علی قربانی کوفه است علی رو کوفه کم کم کشت
آخه کی باورش میشه علی رو ابن ملجم کشت

کسی که هرشب کوفه تو دستش نون گندم بود
علی مولای قدرت نه علی مولای مردم بود

علی راهش تو این دنیا از این دنیا جدا بوده
علی تختش حصیرش بود علی کاخش کجا بوده

علی دریاست دریارو نمیشه ساده با سم کشت
علی رو قبل از اون محراب یه لشکر ابن ملجم کشت

علی قربانی کوفه است علی رو کوفه کم کم کشت
آخه کی باورش میشه علی رو ابن ملجم کشت

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شعر کوتاه درباره ضربت خوردن حضرت علی

امشب سر مهربان نخلی خم شد
در کیسه نان به جای خرما غم شد
در خانه ی دور بیوه ای شیون کرد
همبازی کودک یتیمی گم شد

فروشگاه قطعات آسانسور

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو