در همین نشست‌های خبری پیش از مسابقه اول تیم‌های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا شاهد تکرار این داستان بودیم؛ جایی که یحیی گل‌محمدی مدعی شد پرسپولیس ۵۰ میلیون هوادار در ایران دارد و ساعتی بعد هم رسول خطیبی تراکتور را پرهوادارترین تیم کشور خواند؛ این یعنی لابد تیم تبریزی بیش از ۵۰ میلیون طرفدار دارد. پیش‌تر محمدرضا زنوزی مالک تراکتور هم در دو روایت تعداد طرفداران این تیم را ۳۰ یا ۴۰ میلیون نفر تخمین زده بود. با این همه رکورد دست علیرضا منصوریان است که زمان هدایت استقلال، تعداد هواداران این تیم را ۷۰ میلیون نفر دانست!
بدیهی است که هیچ‌کدام از این اعداد حتی نزدیک به واقعیت هم نیستند. در علاقه شدید مردم ایران به فوتبال کوچک‌ترین تردیدی نیست، اما به هر حال جمعیت بیش از ۸۰ میلیون نفری این کشور تنوع بسیار زیادی دارد و چه بسا میلیون‌ها تن از هموطنان ما اصلا به هیچ ورزشی علاقه نداشته باشند. بعضا هم رشته‌ای غیر از فوتبال را دوست دارند، گروهی هم طرفدار سایر تیم‌ها مثل سپاهان و صنعت نفت و ملوان و... هستند. تا به‌حال کار پژوهشی دقیقی هم با جامعه آماری چشمگیر انجام نشده تا یک تصویر کلی قابل استناد در این مورد به دست بدهد. یعنی در واقع کشور آنقدر مشکل قابل پژوهش دارد که تا هزار سال دیگر هم نوبت به سنجش میزان طرفداران تیم‌های فوتبال نمی‌رسد. در نتیجه راه باز است و هر کسی هر چه دلش می‌خواهد می‌گوید.
درحال‌حاضر تعداد ایرانیان فعال در شبکه اجتماعی اینستاگرام حدود ۴۰ میلیون نفر برآورد می‌شود. در این میان صفحه رسمی باشگاه پرسپولیس نزدیک به ۶ میلیون دنبال‌کننده دارد، صفحه رسمی استقلال را بیش از دو میلیون نفر فالو می‌کنند و این عدد در مورد صفحه تراکتور حدود ۷۰۰ هزار نفر است. البته این هم چیزی را ثابت نمی‌کند، اما لااقل نشان می‌دهد اعدادی مثل ۵۰ یا ۷۰ میلیون هوادار چقدر پرت و گنگ هستند. فراموش نکنید برنامه محبوب نود در مسابقه پیامکی انتخاب پرهوادارترین تیم‌های ایران هم کمتر از چهار میلیون رای جمع کرد. گذشته از همه این داستان‌ها کاش سازوکارهایی مثل به رسمیت شناخته شدن کپی‌رایت، تاسیس ورزشگاه اختصاصی و پیش‌فروش بلیت در فوتبال ایران وجود داشت تا بتوان از این هواداران برای چرخاندن امور تیم کمک گرفت. این‌طوری پنج میلیون هوادار واقعی هم برای یک باشگاه کاملا کافی بود!
