از این رو تقابل با او می‌توانست برای هواداران بسیار جذاب باشد. از قضا پرسپولیس هر دو بازی رفت و برگشت را از الریان برد، خوب هم برد. نماینده ایران در بازی رفت سه گل و در مسابقه برگشت چهار گل به یاران شجاع خلیل‌زاده زد تا جایی برای بحث باقی نمانده باشد. با این حال بعد از مسابقه رفت، در فوتبال «شایعه دوست» ایران زمزمه‌هایی مبنی بر کم‌کاری شجاع خلیل‌زاده برابر پرسپولیس به وجود آمد. مخصوصا از این جهت که شجاع در عکس تیمی ابتدای بازی هم کنار سرخپوشان ایستاد، گفتند و نوشتند که او به پرسپولیس «راه» داده است. حتی با چشم بسته هم می‌شد فهمید چنین شائبه‌ای درست نیست، چراکه اصولا کم‌کاری برابر پرسپولیس سودی برای شجاع نمی‌توانست داشته باشد. به علاوه در پایان مسابقه آمار نشان داد او دومین بازیکن برتر تیمش بوده؛ چنین کسی چطور می‌توانست متهم به خیانت شود؟ خود شجاع هم از این مساله شاکی بود و بعد از بازی یک استوری اعتراضی روی اینستاگرامش منتشر کرد. پنجشنبه‌شب اما رسیدیم به بازی برگشت؛ جایی که عملکرد خلیل‌زاده بیش از پیش زیر ذره‌بین رفت. در نهایت هم حتی بدبین‌ترین مخاطبان شهادت دادند این بازیکن با همه توان برای تیمش بازی کرده است. شجاع بارها حملات بازیکنان پرسپولیس را قطع کرد و چه بسا اگر او در بازی نبود، ساختار دفاعی ویران الریان بیش از اینها فرو می‌ریخت. شجاع روی یک نبرد هوایی با شهریار مغانلو از ناحیه صورت ضربه خورد و داور می‌توانست در این صحنه با دادن کارت زرد دوم به مغانلو، پرسپولیس را ۱۰ نفره و شهریار را از حضور در یک‌هشتم نهایی محروم کند، اما قرمزها خوش‌اقبال بودند که قاضی میدان تصمیم دیگری گرفت. در نهایت هم خلیل‌زاده به خاطر برخورد شدید با حامد لک مصدوم شد و از زمین بیرون رفت. نه فقط در مورد شجاع، کاش همیشه در قضاوت‌های‌مان منصف باشیم و بیهوده چوب حراج به حیثیت دیگران نزنیم.