گروه مد و لباس هنرآنلاین: سنت‌های پوششی اقوام گوناگون به عنوان یک گزاره و شاخص بارز فرهنگی مطرح است و ایران با توجه به تنوعی که در آن از نظر قومیت وجود دارد، قطعاً به شرط پرداختی مؤثر و هدفمند به این حوزه قادر است در جهت تقویت و غنای فرهنگی خود کمک شایانی بکند.
در روزگار پاندمی کرونا، بسیاری از رویدادهای فرهنگی و هنری که مجال مناسبی را در اختیار فعالان این حوزه قرار می‌داد به تعطیلی کشیده شده و یا به حالت تعلیق درآمده‌اند و این یعنی گسست فرهنگی موجود به حوزه های گوناگون که به شرط پویایی و فعالیت مؤثر می توانند زنجیروار و مسلسل در کنار هم بوده و اثر متقابل بر هم بگذارند، تعیق بیشتری یافته و در خوشبینانه ترین شکل در دوران پساکرونا باید سال های متمادی به انتظار نشست تا مجدد آنها نسبت به یکدیگر همگرایی و قرابت پیدا کنند. به راستی در چنین شرایطی تکلیف چیست؟
نسخه واحدی که از سوی کارشناسان برای چنین روزگاری و در حوزه های گوناگون تجویز شده و البته آن را می توان به حوزه فرهنگ و هنر تعمیم داد، پرداختن به مقولات پژوهشی و تحقیقاتی به عنوان یک جریان بنیادین و جایگزین در نسبت با مجموعه اقدامات اجرایی است که اکنون انجام آنها میسر نیست.
ارائه داده های آماری از سرنوشت بسیاری از مظاهر فرهنگی نزد اقوام ایرانی که پوشاک و مد و لباس نیز از جمله مصادیق آن است موجب می شود که علاوه بر پویا نگاه داشتن این حوزه همچنان نگرانی از بابت شیوع بیماری کرونا حاصل اجتماع در مکان و زمانی خاص و به واسطه برگزاری رویدادی را شاهد نباشیم.
بی تردید ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی مستقر در مراکز استانی در شرایطی که دیگر نه خبری از برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری در قالب جشنواره های استانی نیست و دیگر نه نمایشگاه، موزه ای برپا می شود و یا حتی در سالن نمایشی تیاتری به روی صحنه نمی رود باید رسالت خود را در این مقطع زمانی به سلسله اقدامات پژوهشی و زیربنایی در هر حوزه و شاخه فرهنگی و هنری به انجام برسانند.
درعرصه مد و لباس همانگونه که گفته شد با فرض اینکه این حوزه از جمله شاخص‌ها و معیارهای فرهنگی هر قومیتی است باید شاهد جمع آوری اطلاعات راجع به سنت‌های پوششی فراموش شده و یا در حال فراموشی باشیم تا بتوان با ارائه آن از سوی هر یک از ادارات کل، دوستان مسئول در ستاد مرکزی و حوزه وزارتخانه ای تصمیم درست به منظور رفع چالش‌ها و مشکلاتی که فعالان این حوزه با آن دست و پنجه نرم می کنند، اتخاذ نمایند.
قطع به یقین، احصاء و ثبت رسمی آماری از میزان فراگیری فعالیت‌های حوزه مد و لباس با تکیه بر البسه سنتی و قومیتی به دور از شعار و عاری از هر نوع ساقط شدن مسئولیت و رفع تکلیف موجب خواهد شد تا چنین اقدامی در یک بازه زمانی مشخص گنجینه‌ای مدون و مصور را به دست دهد که محتوای آن پشتوانه مناسب تحقیقاتی برای حوزه‌های تحقیقاتی و دانشگاهی خواهد بود و برای فعالان این عرصه نیز آگاهی و اشرافی را به ارمغان خواهد آورد که با تکیه به آن، با ذائقه سازی و تأمین خواست مخاطب چرخه اقتصادی این حوزه نیز به موازات رونق فرهنگی آن هم به راه خواهد افتاد.
به این منظور، هر یک از ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان‌ها باید از نیروی کاری که در اختیار دارند در جهت تحقق این مهم نهایت استفاده را برده تا در ارتباطی که هر یک در قالب واحد مأمور با هر یک از فعالان این عرصه می‌گیرند، بدون هیچ مراجعه حضوری و تنها با استفاده از امکانات شبکه مجازی این محتوای اطلاعاتی را میان خود رد و بدل کرده و همزمان پس از تایید از مراجع و کارشناسان ذی صلاح اقدام به انتشار آن به عنوان مرجع و منابع قابل اعتماد دانشگاهی و علمی این حوزه کنند.
