قرص پیوگلیتازون، موجب کاهش مقاومت به انسولین در بافت های بدن شده و همچنین سبب افزایش برداشت گلوکز توسط بافت های محیطی می گردد. علاوه بر این باعث کاهش برون ده گلوکز کبد نیز می شود.
قرص پیوگلیتازون:
شکل دارویی و نحوه و مقدار مصرف:
این دارو به شکل قرص های پانزده، سی و چهل و پنج میلی گرمی در دسترس عموم موجود می باشد. در بالغین ابتدا پانزده تا سی میلی گرم یک بار در روز به شکل خوراکی استفاده می شود که در صورت نیاز می توان دوز مصرفی را تا چهل و پنج میلی گرم تحت نظر پزشک افزایش داد.
تداخلات دارویی:
این دارو سبب کاهش تاثیر داروهای ضد بارداری هورمونی می گردد.
جذب، متابولیسم و دفع دارو:
مصرف غذا سبب می شود مدت زمان لازم جهت رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی بالا رود، اما بر روی اندازه کلی جذب دارو تاثیری نمی گذارد. این دارو و متابولیت های آن به اندازه ۹۸ درصد به پروتئین های پلاسما و آلبومین متصل می شوند. متابولیسم این دارو کبدی می باشد. دفع دارو به میزان زیادی از راه ترشح در صفرا و دفع از راه مدفوع و ترشح در ادرار است. نیمه عمر این قرص سه تا هفت ساعت است.
موارد منع مصرف :
اگر مبتلا به هر یک از موارد ذکر شده در ذیل هستید، مصرف این قرص برای شما ممنوع می باشد:
- اگر به دارو و یا هر یک از ترکیبات فرمولاسیون آن حساسیت دارید.
- اگر به دیابت نوع یک دچار هستید.
- اگر درگیر بیماری های فعال کبدی می باشید.
- هنگامی که سطح ALT بیشتر از ۵/۲ برابر حد طبیعی باشد.
- اگر سابقه زردی در پی مصرف سایر تیازولیدین دیون ها دارید.
- اگر به نارسایی احتقانی قلب کلاس III و IV دچار هستید.
مصرف این قرص در بارداری و شیردهی:
از قرص های پیوگلیتازون، نباید در دوران بارداری و شیردهی استفاده شود.
عوارض جانبی :
از جمله عوارض قرص پیوگلیتازون می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- سردرد
- خیز
- نارسایی قلب
- سینوزیت
- فارنژیت
- کم خونی
- افزایش وزن
- دردهای ماهیچه ای
- عفونت های تنفسی
- اختلالات دندانی
- تشدید دیابت
- هیپوگلیسمی
مکانیسم اثر دارو
این دارو بر روی گیرنده های انسولینی (در بافت های حساس به انسولین مانند بافت چربی، کبد و ماهیچه) به عنوان یک آگونیست قوی و انتخابی عمل کرده و حساسیت نسبت به انسولین را افزایش می دهند، همچنین موجب کنترل متابولیسم گلوکز و کنترل حالت گلیسمیک بیمار بدون بروز هیپوگلیسمی می شود.
هشدار های مصرف دارو
مصرف داروی پیوگلیتازون به همراه دیگر دارو های ضد دیابت مخصوصا انسولین موجب احتباس مایعات در بدن و نیز افزایش نارسایی قلبی خواهد شد. حا ل برای قطع مصرف دارو یا تنظیم مقدار مصرف آن برای افراد مبتلا به بیماری های قلبی عروقی لازم است حتما تحت نظر پزشک انجام گیرد.
این دارو همچنین اثرات ناشناخته ای بر کبد دارد، بنابراین قبل از شروع درمان با این دارو نیاز به پایش سطح آنزیم های کبدی می باشد و در صورت بالا بودن سطح ALT به مقدار سه برابر بیشترین میزان مجاز برای آغاز درمان با این دارو تا زمانی که عامل اختلال کبدی شناسایی نشده است، توصیه نمی گردد.
مصرف پیوگلیتازون برای بیمارانی که دارای خطر فاکتور های شکستگی هستند به ویژه برای خانوم ها توصیه نمی شود؛ افزایش شکستگی استخوان در خانوم هایی که تحت درمان با این دارو هستند، معمولا در استخوان لگن دیده می شود.
مصرف این دارو به همراه دیگر دارو های درمان دیابت همچون انسولین و انواع مشتقات سولفونیل اوره به علت افزایش خطر افت خون، باید با احتیاط مصرف شود.
در برخی از بیمارانی که از پیوگلیتازون مصرف می کنند، مواردی از لکه زرد شبکیه دیده می شود.
در بیمارانی که از این دارو استفاده می کنند، لازم است حتما معاینات منظم چشم پزشکی داشته باشند تا در صورت تاری دید یا کاهش قدرت بینایی در سریع ترین زمان ممکن به چشم پزشک مراجعه نمایند.
این دارو می تواند اثرات تحریک کننده ای بر تخمک گذاری داشته باشد، بنابراین برای کاهش خطر بارداری ناخواسته در سنین بارداری باید از عوامل مطمئن برای جلوگیری از بارداری استفاده کرد.
افراد مبتلا به بیماری های کبدی لازم است در مصرف این دارو احتیاط کنند. همچنین کارایی و ایمنی این دارو برای کودکان و نوجوانان ارزیابی نشده و برای سالمندان نیز باید با احتیاط مصرف شود.
امیدواریم اطلاعات دارویی پیوگلیتازون، برای شما مفید واقع شده باشد. در صورت تمایل به آشنایی با مکانیسم، کاربردها و عوارض انواع داروها به بخش اطلاعات دارویی مجله آرگا مراجعه نمایید.
