علیپور فوق‌العاده بازیکن زحمتکش و کم‌حاشیه‌ای است. او حداکثر تلاشش را برای کسب موفقیت‌های فردی و تیمی به‌کار می‌بندد و این جای تقدیر دارد. این بازیکن شرایط خوبی در پرسپولیس داشت، اما برای محک زدن خودش مسافر پرتغال شد و یک چالش جدید را پذیرفت؛ چالشی که به هر حال با بقای ماریتیمو در لیگ، زیاد هم بد تمام نشد. همه اینها درست، اما پرسش اینجاست که واقعا آیا اگر خود علی علیپور هم سرمربی تیم‌ملی بود، خودش را دعوت می‌کرد و بازی می‌داد؟ مثلا به جای کدام بازیکن؟ او از همین اردو چه کسی را خط می‌زد تا جا برای خودش باز شود؟
به جرات می‌توان گفت پرترافیک‌ترین پست تیم‌ملی در شرایط فعلی خط حمله است. دو نفری که معمولا فیکس بازی می‌کنند، سردار آزمون و مهدی طارمی هستند که کیفیت‌شان برای همه روشن است و نمی‌توان از این انتخاب خرده گرفت. کریم انصاری‌فرد پشت خط اینها روی نیمکت نشسته است و کاوه رضایی را هم بعد از چند فصل حضور موفق در اروپا داریم. از لیگ برتر هم مهدی قائدی دعوت شده که با این استعداد حقش است و باید برای آینده، اردوهای بیشتری ببیند. او با دو گل زده و یک پاس گل، از کدام‌یک از این بازیکنان بهتر است؟ غرض زیرسوال بردن علیپور نیست، اما او باید واقعیت موجود در مورد حضور رقبای قدرتمند را بپذیرد، با آن کنار بیاید و بیش از پیش روی بهبود عملکرد خودش تمرکز کند. اعتراض این بازیکن بی‌فایده است. او اما می‌تواند آنقدر رشد کند و بهتر شود که با وجود همین رقبا به پیراهن تیم‌ملی دست پیدا کند. هیچ چیز غیرممکن نیست.
