بررسی دوو سیلو خودرویی با مزایا و معایب متفاوت

با این که نزدیک به دو دهه از توقف تولید دوو سیلو می گذرد اما همچنان نمونه های دست دوم این خودرو در میان خریداران محبوبیت دارد. برای آشنایی شما با سدان کره ای کهنه کار و خوش نام دوو سیلو در ادامه مطلب به وارسی آن می پردازیم. با بررسی دوو سیلو همراه ما باشید.

آشنایی و بررسی سدان کهنه کار دوو سیلو

در دهه های ۷۰-۸۰ خودرو دوو سیلو یکی از خوش نام های بازار بود که به مدت ۱۰ سال روی خط تولید شرکت کرمان موتور قرار داشت. این خودرو در سه نسخه پیشرانه به صورت دستی و اتومات روانه بازار شد و بعد از حضور حریفان کره ای جدید و تحریم های اقتصادی تولید و عرضه این خودرو متوقف شد و در حال حاضر دوو سیلو در نسخه های دست دوم در بازار به فروش می رسد که در محدوده قیمتی پراید و تیبای دست دوم قرار دارد. در ادامه مطلب به بررسی دوو سیلو می پردازیم. اما پیش از آن تاریخچه مختصری از خودرو ارائه می شود.

تاریخچه دوو سیلو

کمپانی کره ای دوو از ابتدای تاسیس(۱۹۶۷ در شهر سئول ) با جنرال موتورز همکاری خوبی داشت و خیلی از مدل های تولیدی این شرکت مطابق شاسی های محصولات مختلف جنرال موتورز و زیرمجموعه هایش تولید شدند که دوو سیلو یک نمونه از آن هاست. دوو سیلو ، نسل دوم خودرو LeMans می باشد که بین سالهای ۱۹۸۶-۱۹۹۴ در کره جنوبی تولید شد.

سیلو که تولید آن از سال ۱۹۹۴ شروع شد در سه مدل هاچ بک سه درب و پنج درب و سدان چهار درب تولید شده و تولید آن در بعضی کشورها مانند ازبکستان در حال تداوم می باشد. دوو سیلو در سال ۱۳۷۵ به ایران وارد شد و مدت کوتاهی با اسم دوو ریسر توسط کرمان خودرو عرضه شد که با استقبال و محبوبیت بسیاری مواجه گشت. پس از ورشکستگی کمپانی دوو و ارائه امتیاز آن به جنرال موتورز آمریکا در نهایت به خاطر تحریم های موجود در سال ۱۳۸۳ تولید آن در کشور متوقف شد و نسخه های موجود این خودرو در حال حاضر به ۱۷ سال پیش برمی گردد.

این خودرو که به عنوان نسخه جایگزین دوو ریسر در سال ۱۹۹۴ ارائه شد همانند ریسر از شاسی اپل کادت بهره گرفت و در بیشتر بخش ها به ریسر شباهت دارد. ریسرهای قدیمی از پلتفرم اپل کادت بهره می بردند و این پلتفرم در برندهای مختلفی حتی پونتیاک استفاده شد. دوو سیلو در مقایسه با برخی ماشین های هم رده خود مانند پژو ۴۰۵ خودروی مشهور در سطح جهانی محسوب نمی شود ولی با این حال با اسامی مختلف cielo, Nexia,Heaven و … در کشورهای مختلفی نظیر هند، مصر، ویتنام، مکزیک، ازبکستان و رومانی حضور یافت. حتی پس از توقف تولید آن در ایران ولی در بعضی کشورها با فیس لیفت جدید و پیشرانه قویتر ۱۶ سوپاپ تولید شد.

هر چند سیلو در ایران بیشتر با نسخه سدان یا صندوق دار شناخته می شود ولی نمونه پنج درب هاچ بک آن نیز تایم کوتاهی در بازار عرضه شد. ورود سیلو یک اتفاق مهم در بازار بی رونق خودرویی دو دهه قبل بود به نحوی که در آن زمان با توجه به امکاناتش عملا به عنوان لوکس ترین خودروی تولید داخل ملقب شد. احتمالا تعجب خواهید کرد که در شرایط خودرویی آن روزهای کشور که فقط پیکان و پژو ۴۰۵ توسط ایران خودرو تولید می شد و پراید هم روی خط تولید سایپا بود دوو سیلو از لحاظ امکانات از هر سه خودرو بالاتر قرار داشت.

در ادامه عرضه خودروهایی نظیر پژو ۲۰۶ و پژو پرشیا نیز موقعیت سیلو را به خطر نینداخت ولی با ورشکستگی شرکت دوو در بحران اقتصادی آسیا و خرید سهام آن توسط جنرال موتورز آمریکا پرونده سیلو در ایران بسته شد و این خودروی محبوب با تولید ۸۴۱ دستگاه در اوایل سال ۸۳ با بازار کشور  خداحافظی کرد. بررسی ها نشان می دهد طبق آمار وزارت صنایع از خودرو دوو سیلو حدود ۵۰ هزار و ۱۶۶ دستگاه تولید شد.

ظاهر خوش قیافه دوو سیلو

همانطور که پیشتر اشاره شد سیلو در واقع نسخه فیس لیفت ریسر می باشد ولی در بخش دماغه و انتهای خودرو تغییرات اساسی صورت گرفته است. هر چند در بخش کناری شباهت آن غیرقابل انکار خواهد بود و اپل کادت را یادآوری می کند. بررسی ها نشان می دهد دوو سیلو به کشیدگی و دماغه نوک تیزش شناخته می شود هر چند این امر دید خوب راننده را موجب می شود ولی ایمنی پایینی در برخورد از روبرو برای آن ایجاد می کند.

دوو سیلو در زمان عرضه اش خودرویی شیک و خوش قیافه محسوب می شد و هنوز هم چشمان تهاجمی و کاپوت کشیده طرفدار دارد از نکات جالب طراحی بدنه دوو سیلو فرم خالص گلگیرها می باشد که در جلو فرمی برجسته دارند ولی در بخش عقب با زوایای خاص ماشین های آمریکایی قدیمی را یادآوری می کند. برآمدگی سپرها نیز هر چند سن خودرو را نمایان ساخته اند ولی فرم خش و ظاهر مجذوب کننده سیلو را نیز کامل کرده اند.

در بررسی نمای روبرو دوو سیلو باید گفت که این نما از جلو پنجره ای بسیار کوچک که از سه خط افقی و نشان دوو در مرکز آن تشکیل شده و هرچند در حال حاضر قدیمی و دمده به نظر می رسد ولی در دو دهه قبل در رده اتومبیل های جذاب و خوش استایل قرار داشت. چراغ های کشیده در راستای جلو پنجره ای با فرم باریک خود چهره ای با چشمان تهاجمی ایجاد کرده اند. جلوبندی عضلانی با لبه ای بین آن و چراغ ها مشاهده می شود که زیر آن دو چراغ مه شکن حضور دارند. دو خط روی کاپوت نیز موجب حجم دهی این قسمت شده اند.

بررسی ها نشان می دهد در نمای کناری دوو سیلو  زه تعبیه شده روی دربها ، سپر پنج پر و طراحی کلاسیک آن به خوبی خودروی دهه هفتاد میلادی را تداعی می کند. در نمای عقب چراغ ها در لبه برش خورده صندوق عقب حضور یافته اند  و سپر کمی از بدنه بیرون جسته که با قسمت جلویی خودرو هماهنگی کامل دارد. گلگیرها در این نما تداعی کننده خودروهای قدیمی امریکایی بوده و بخشی از چرخها زیر این گلیگرها مخفی شده است که این موضوع نمایی جالب و جذاب را ایجاد کرده است.

البته چراغ های بزرگ و صندوق بار بلند خودرو هر چند ظاهر خوبی دارد ولی با بخش دماغه ناهماهنگی دارد که این موضوع سبب انتقاد به آن است. در ضمن رینگهای کوچک ۱۳ اینچی یز جای انتقاد دارد که اگر مشابه بعضی نمونه های خارجی با اندازه ۱۴ اینچ جایگزین می شد تناسب بهتری در نمای کناری ایجاد می شد. در مجموع و با توجه به بررسی ظاهر دوو سیلو می توان در دو نمای جلویی و عقب نمره خوب دریافت کند اما در نمای کناری نمره پایین تر به دست می آورد.

فضای داخلی تقریبا مناسب

دوو سیلو در زمان عرضه اش از فضای داخلی مناسبی نسبت به برخی محصولات داخلی در کشور بهره می برد و کابین بهتری را به سرنشینان ارائه می داشت. در ضمن کیفیت متریال داخلی و طرز قرار گیری ادوات هم مناسب و راضی کننده است به طوری که پلاستیک استفاده شده در آن نسبت به رقبای داخلی کمتر می باشد. ولی از آنجا که فاصله محوری سیلو حدود ۱۵ سانتی متر کمتر از پژو ۴۰۵ می باشد بنابراین احتمالا سرنشینان بزرگسال و بلند قد به ویژه در صندلی های عقب فضا را نامناسب احساس کنند به ویژه در مسافرتهای برون شهری و طولانی این امر ناخوشایند تر می شود. به این ترتیب برای مسافرت خانوادگی دوو سیلو از نظر فضای داخلی، حس نارضایی را ایجاد می کند.

اما طراحی داخلی خودرو با توجه به زمان عرضه اش کم نظیر بوده و فرم دو رنگ داشبورد و کنسول میانی و جانمایی هنرمندانه قطعات در کنار هم فضایی خوب و مناسب را برای کابین خودرو به ارمغان آورده است. صندلی ها در مقابل رقبا راحتی قابل قبولی دارند ولی بازهم باید اشاره کرد که سرنشینان بلندقامت به ویژه در صندلی های عقب از خودرو با نارضایتی خارج می شوند. به طور کلی فضای کم سرنشینان از ایرادات اصلی به کابین خودرو می باشد.

امکانات رفاهی نسبتا مناسب

از آنجا که دوو سیلو خودرویی دهه نودی است و با هدف تامین خودرو برای قشر متوسط تولید شده است از این رو نمی توان امکانات بی نظیری را از آن انتظار داشت. ولی نسبت به برخی خودروهای تولید داخل آن زمان از امکانات مناسبی بهره می برده است. از جمله این امکانات باز شدن برقی صندوق و درب باک، قفل درب داشبورد و روشن شدن چراغ داخلی آن در صورت باز ماندن درب، شیشه های برقی، برف پاک کن چند سرعته قابل تنظیم، مه شکن جلو عقب استاندارد، فرمان هیدرولیک، صندلی راننده قابل تنظیم در ارتفاع، کولر پر قدرت، تنظیم سیستم روشنایی جلو، تنظیم برقی آینه های جانبی، صندلی های جلو پارچه ای با قابلیت تنظیم دستی و … می باشند.

پیشرانه ضعیف دوو سیلو

بررسی ها نشان می دهد دوو سیلو در بخش فنی به پیشرانه ای ۴ سیلندر و ۸ سوپاپ ۱.۵ لیتری مجهز شده است که قدرتی برابر با ۷۵ اسب بخار را تولید نموده و حداکثر گشتاور آن ۱۲۷ نیوتن متر می باشد. این نیروی تولیدی توسط یک یربکس ۵ سرعته دستی به چرخ ها منتقل می شود. این مدل در سیکل ترکیبی مصرف سوختی برابر با ۷.۵ لیتر داشته و شتاب صفر تا صد خودرو ۱۲.۵ ثانیه گزارش شده است. در ضمن حداکثر سرعت اعلام شده برای دوو سیلو ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت می باشد.

قابل ذکر است پیشرانه ۱.۵ لیتری دوو سیلو در بازارهای مختلف با قدرت های متفاوتی ارائه می شود. پایه این موتور همانند شاسی برا اساس موتورهای اپل بوده و دوو آن ها را تحت لیسانس اپل ساخته است. در نسخه های فیس لیفت تولیدی ازبکستان موتورها حجم ۱.۶ لیتری داشته و ۱۶ سوپاپه هستند که قدرت ۱۱۰ اسب بخار را تولید می کنند.

رانندگی آرام دوو سیلو

در بحث رانندگی از پیشرانه هشت سیلندر و ۱.۵ لیتری دوو سیلو که با انژکتور چند نقطه ای سوخت رسانی می شود انتظار رانندگی جذابی نمی رود. این موتور با توجه به تایم عرضه اش عدد قابل قبولی را ارائه می دهد و سیلو با توجه به کاربرد خانوادگی اش از آغاز برای حرکت با شتاب بالا و چابکی تولید نشده است ولی با توجه به وزن ۹۶۹ کیلوگرمی، می تواند خیلی از خودروهای هم قیمت خود را جا بگذارد. این اتومبیل به لطف بهره مندی از سیستم تعلیق و فرمان هیدرولیک نرم در شهر و بزرگراه رانندگی آرامی را به ارمغان  می آورد.

ولی این نرمی در جاده های کوهستانی یا مانورهای ناگهانی خطرناک می باشد. به طوری که در پیچ های تند و با سرعت بالا کنترل خودرو دشوار شده از این رو پیشنهاد می شود همیشه با آن رانندگی آرام و بدور از هیجانی داشته باشید. پدال کلاچ سیلو نیز نرم بوده و مشابه خودروهای چینی آزار دهنده نیست در ضمن دنده ها نیز به نرمی جا می روند.

خودرو دوو سیلو اتومبیلی خوب و با دوام و خوشایند برای رانندگی معمولی می باشد. از طرفی کیفیت خوب و مناسب قطعات نگرانی از بابت خرابی های ناگهانی را دور می سازد. هر چند برخی عقده دارند خودرو به خاطر سپرهای برجسته و ورقه های محکمش خودروی امنی است اما  در تست تصادفات ستون A خمیدگی شدید پیدا کرده، سقف دفرمه شده و درب جلو نیز جابجا گشته که با توجه به این عوامل نمی توان نمره مناسبی از نظر امنیت به خودرو دارد. در ضمن خودرو فاقد ایربگ و ترمز ABS بوده و ترمزهای ضعیف معروف می باشد که البته ترمزها خلی ضعیف نیستند و مشکل اصلی به حرکت زیاد پدال ترمز بر می گردد.

جمع بندی

با توجه به بررسی ها می توان گفت دوو سیلو نسبت به رقبای هم قیمت خود در بازار دست دوم، خودرویی خوب و قابل قبول به شمار می رود ولی برخی لوازم مصرفی و قطعات آن در شهرهای کوچکتر به سختی پیدا می شود. هر چند دوو سیلو زمانی نبض بازار را به دست داشت ولی پس از گذشت تقریبا دو دهه از عمر آن، جایگاه کمرنگ تری در بازار دست دوم نسبت به گذشته دارد. این خودرو در حال حاضر علاوه بر بازار دست دوم نه چندان خوب، قطعات یدکی کمیاب و ایمنی خیلی پایین ارائه می دهد و می توان به جای آن به خودروهایی مانند پژو ۴۰۵ و تیبا که حداقل به کیسه های هوا هستند فکر کرد.

همانطور که آشنایی کاملی نسبت به دوو سیلو پیدا کردید، جهت دریافت اطلاعات کافی برای دیگر خودروهای جدید و لوکس همچون مانند تویوتا لندکروز و بی ام و x4 می توانید کلیک نمایید.