آنچه باید درباره افسردگی سایکوتیک و روش درمان آن بدانید

آنچه باید درباره افسردگی سایکوتیک و روش درمان آن بدانید


منبع: آرگا

114

1400/4/3

09:50


افسردگی از مهم ترین اختلالات روانی است و دارای دسته های مختلفی است که بر اساس شدت ابتلا به دسته های مختلفی تقسیم می شوند. افسردگی سایکوتیک نوعی از افسردگی است که با روان پریشی در بیمار همراه است.

بیماران مبتلا به افسردگی سایکوتیک، دارای نشانه هایی از توهم و خیال پردازی به شکل روان پریشی هستند که در برخی از موارد می توانند به خود و اطرافیانشان آسیب وارد کنند. در بیشتر پژوهش ها بر روی این افراد نشان داده می شود که دارای علائمی همچون شنیدن صدا از اطراف هستند که به آنها می گوید افرادی بیهوده و بی ارزش هستند. این الهامات و توهمات موجب می شود تا فرد بیمار دچار علائم شدیدتری از افسردگی باشد و در صورت درمان نشدن ممکن است فرد آسیب های جدی را ببیند.

روش موثر درمان بیماران سایکوتیکی

 علائم بیماری افسردگی سایکوتیک:

بیماران سایکوتیکی به شدت احساس گناه می کنند و تصور دارند که در زندگی خود و دیگران افرادی بیهوده هستند و فایده ای برای خود و اطرافیانشان ندارند. این بیماران به مرور زمان از واقعیت های زندگی خود دور می شوند و سعی دارند تا آنها را با تخیلات و خیال پردازی های خود از بین ببرند. در بیشتر موارد واقعیت های زندگی خود را انکار می کنند و به دنبال ساختن واقعیتی تخیلی و باب میل خود هستند.

علائم افسردگی سایکوتیک

  • بیشتر بیماران مبتلا به سایکوتیک دارای نشانه های از عدم تعادل روحی و عدم کنترل احساسات شخصی مانند خشم و عصبانیت هستند.
  • این بیماران دوست دارند تا مدت زمان زیادی را تنهای در رخت خواب خود صرف کنند.
  • در طول شب بیدار می مانند و در روز خواب زیاد دارند.
  • دارای نشانه هایی از اختلال خواب هستند.
  • از دیگر علائم دیده شده در این بیماران صحبت کردن با خود و اشخاص تخیلی در ذهنشان است.
  • در ظاهر نیز این دسته از افراد کمتر به ظاهر خود اهمیت می دهند و حالتی پریشان دارند.

آیا بیماران سایکوتیکی درمان می شوند

برخی علائم دیگر اختلال سایکوتیک

یکی از مهمترین نشانه های بیماری سایکوتیک، هذیان و توهم است که موجب بروز افکار اشتباه در فرد بیمار می شود، این نوع اختلال دارای نشانه ها و علایم دیگری نیز می باشد که در زیر به این موارد اشاره می کنیم :

  • حرکات آهسته و غیر عادی
  •  افکار گیج کننده
  • عدم علاقه به انجام فعالیت های سابق
  • صحبت هایی نامفهوم و درهم که سازگاری با واقعیت ندارند.
  • ناتوانی از بیان احساسات خود
  • احساس جدا بودن از دیگران
  • عدم توجه به بهداشت
  • ناتوانی و داشتن مشکل در برقراری روابط شخصی و اجتماعی
  • عدم تعادل داشتن خلقی یا نوسانات خلقی زیاد و یا خلق و خویی مشابه افسردگی

بیماری سایکوتیک

توجه داشته باشید که همه بیماران سایکوتیک دارای علائم یکسان و مشابهی نیستند و حتی ممکن است این علایم در طول زمان تغییر کنند، از این رو به منظور تشخیص صحیح این اختلال و بیماری باید پزشک متخصص نظر دهد.

انواع اختلالات سایکوتیک

اختلالات سایکوتیک دارای انواع مختلفی می باشند و در عین حال که شباهت های زیادی با یکدیگر دارند، اما از هم مجزا و متفاوت می باشند، در ادامه با انواع این اختلالات آشنا می شوید :

  • اسکیزوفرنی یا روان گسیختگی
  • اسکیزوفرنی فرم
  • اختلال اسکیزوافکتیو
  • اختلال هذیانی
  • اختلال روان پریشی کوتاه‌ مدت (سایکوتیک گذرا)
  • اختلال سایکوتیک مشترک
  • اختلال سایکوتیک ناشی از بیماری‌
  • سایکوز های پس از زایمان
  • پارافرنی

دلایل بروز اختلال سایکوتیک

دلیل واقعی بروز این بیماری برای پزشکان نیز مشخص نمی باشد، بسیاری از محققان بر این عقیده هستند که عوامل مختلفی می توانند در این نوع اختلال نقش داشته باشند. حال برخی از این اختلالات می تواند زمینه ارثی داشته و از خانواده ناشی شده باشد، همچنین عوامل دیگری مانند مصرف مواد مخدر، استرس و نیز تغییرات اساسی در زندگی شخص در بروز این اختلالات تاثیرگذار است.

اختلال سایکوتیک

تشخیص این بیماری از اهمیت زیادی برخوردار است و درمان سایکوتیک با درمان افسردگی تفاوت زیادی دارد، ضمن اینکه ابتلا به یک دوره افسردگی سایکوتیک می تواند خطر ابتلا به اختلال دو قطبی را افزایش دهد و تکرار دوره این نوع افسردگی می تواند خطر بروز مانیا و یا حتی خودکشی را به دنبال داشته باشد، درمان این نوع اختلال اغلب در بیمارستان و تحت نظر متخصصین سلامت روان انجام می گیرد.

درمان بیماران سایکوتیک:

درمان اختلال سایکوتیک بهتر است تا در فضای بیمارستان و تحت مراقبت پزشک های معالج صورت بگیرد که موجب می شود تا بیمار با مراقبت های دقیق تری درمان شود. در طول روند درمان نیز پزشک با تجویز برخی از داروها به بهبود این بیماری در فرد کمک می کند مصرف این داروها در بیمار موجب می شود تا دارای رفتارهای تثبیت شده و کنترل شده باشند. این داروها می توانند داروهای ضد افسردگی نیز باشند.

بیشتر داروهای تجویزی توسط پزشک معالج داروی آنتی ساسیکوتیک است که تاثیرات آن در انتقال دهنده های عصبی دیده می شود و سازگاری مغز با واقعیت های محیطی را به همراه دارد. بیمار با مصرف این داروها می تواند سازماندهی بهتری از محیط در ذهن خود داشته باشد که در کنار داروها نورولو پتیک مورد استفاده هستند.

داروهای مورد استفاده در درمان سایکوتیک داروهایی هستند که شامل الانزاپین، آریپیپرازول، کاریپرازین، ریسپریدون و مسکن های آرامبخش هستند.  این داروها با درمان های بالینی می توانند دارای عوارض خاص به خود نیز باشند.

بعد از بستری شدن در بیمارستان و مصرف داروهای ضد افسردگی بیمار ممکن است مجدد در معرض خطر افسردگی قرار بگیرد بنابراین بعد از مصرف دوره ای داروها فرد باید تحت نظر پزشک معالج باشد تا با طی کردن جلسات روان شناسی به تثبیت شخصیت بالینی خود دست پیدا کند.

در برخی از این بیماران نیز روان پزشکان و متخصصان مغز و اعصاب از شوک های الکتریکی برای غیر فعال کردن بخشی از مغز که موجب دامن زدن به تخیلات ذهنی این بیماران می شود به درمان این بیمازری کمک می کنند.

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو