سال ها از روزی که ماگاوا، کارشناس مین، شغل طاقت فرسا و خطرناک خود را شروع کرد می گذرد. و حالا بالاخره پس از مدت ها خدمت برجسته به همراه چند مین یاب نخبه و آموزش دیده ی دیگر، از کار خود بازنشسته می شود.
اما نکته اینجا است که ماگاوا یک موش ۷ ساله است.
ماگاوا عضو گروه «موش های قهرمان» است، یک دسته از موش های صحرایی عظیم الجثه ی آفریقایی که آن ها را از تانزانیا به شهر سیم ریپ ِ کامبوج آورده اند. این گروه برای سازمان غیر انتفاعی بلژیکی آپوپو (Apopo) کار می کند، سازمانی که کارش کشف مین های به جای مانده از جنگ داخلی کامبوج و خارج کردن آن ها به شیوه ای ایمن است.
این مین ها در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی توسط گروه خمرهای سرخ کامبوج کار گذاشته شدند و از آن زمان تاکنون جان نزدیک به ۶۵ هزار نفر را گرفته اند. عمده ی مین ها در نزدیکی مرز کامبوج با تایلند قرار دارند و با توجه به جمعیت در حال افزایش کامبوج، فاصله ی محل زندگی خانواده های کامبوجی تا میادین مین هر روز کمتر و کمتر می شود.
موش هایی مانند ماگاوا حس بویایی قوی ای دارند و طوری آموزش می بینند که بتوانند زباله های فلزی را از مواد منفجره تشخیص دهند. ماگاوا با حدود یک کیلوگرم وزن آنقدر سبک است که حتی در صورت رفتن روی مین ها آن ها را تحریک نکند.
ماگاوا می تواند یک میدان مین ۲۰۰ متر مربعی را در عرض ۲۰ دقیقه جستجو کند، کاری که برای یک تکنسین بمب مجهز به دستگاه فلزیاب بین یک تا چهار روز زمان می برد.
اما پس از بررسی مساحتی معادل ۲۰ زمین فوتبال و شناسایی موفقیت آمیز ۷۱ مین و ۳۸ مورد بقایای مواد انفجاری، سازمان آپوپو معتقد است وقت بازنشستگی و استراحت ماگاوا فرار رسیده است.
آپوپو به گاردین گفته: «ماگاوا گرچه هنوز از شرایط جسمی خوبی برخوردار است اما به سن بازنشستگی رسیده و به وضوح دارد کُند می شود.»
از موش هایی همچون ماگاوا انتظار می رود بین ۶ تا ۸ سال عمر کنند.
ماگاوا حالا می تواند دوران بازنشستگی خود را با لذت بردن از خوراکی مورد علاقه اش یعنی موز و بادام زمینی سپری کند. او حتماً لیاقت این بازنشستگی شیرین را دارد به خصوص بعد از آنکه سال گذشته اعلام شد ماگاوا یک مدال طلای PDSA در انگلیس دریافت کرده است، یک نشان شجاعت مخصوص حیوانات که از ارزش بالایی برخوردار است. او به ویژه به خاطر تعهد نجات بخش خود نسبت به وظایفش در محل و پاکسازی آن از مین های مرگبار در کامبوج ، این نشان را دریافت کرد.
بر اساس گزارشی در سال ۲۰۲۰، تخمین زده می شود هنوز ۴ تا ۶ میلیون مین و دیگر انواع مواد منفجره ی دیگر در کامبوج مدفون باشد که از دوران جنگ داخلی بی رحمانه ی آن به جای مانده اند.
از سال ۱۹۷۹ تاکنون، سازمان غیر انتفاعی پاکسازی از مین ِ هالو تراست (Halo Trust) بیش از ۶۴ هزار مورد مرگ و بیش از ۲۵ هزار مورد قطع عضو بر اثر مین ها و مواد منفجره ی مدفون مانده در این کشور ثبت کرده است.
