سرویس ترجمه بهداشتنیوز، این استدلال در حالی است که آمار جدید از مرگومیر در کشورهایی که بیشترین محدودیتهای اجتماعی را داشتهاند، چنین ادعایی را رد میکند. آمارها حاکی از آن است که محدودیت و قرنطینه موجب کاهش نرخ مر گومیر شده است. در حالی که اقدامات محدودکننده با آسیب رساندن به سلامتی افراد همراه است، اما هیچ مدرکی مبنی بر مقصر بودن قوانین محدودیتی و نه خود بیماری همهگیر، وجود ندارد. برعکس، کووید۱۹ تأثیر مخربی بر سلامت انسانها در کشورهایی مانند برزیل و هند داشته که اقدامات کنترلی و محدود کنندهای را ارائه ندادهاند.
مخالفان محدودیتهای دولتی در آزادیهای شخصی طی بیماری همه گیر COVID-19 معتقدند که قفلشدنها بیش از خود این بیماری، بر سلامت مردم آسیب وارد کرده است. آنها فاکتورهایی مانند فرصتهای از دست رفته برای غربالگری بیماریها و واکسیناسیون، تاخیر و طولانیشدن زمان انتظار برای مشاوره و روشهای جراحی، افزایش میزان تنهایی و انزوای افراد و عواقب آن برای سلامت روان را ذکر می کنند. مردم گاهی اوقات همه این موارد را خلاصه کرده و می گویند: درمان از بیماری بدتر است.
متخصصان بهداشت عمومی که در BMJ Global Health تأکید دارند که جدا کردن اثرات محدودیتها بر سلامتی از اثرات بیماری همهگیر کرونا چالش برانگیزتر شده است. با این حال، تحلیل خود آنها نشان میدهد که بعید است مداخلات دولت برای سلامت عمومی - حداقل در کوتاه مدت - از خود بیماری همه گیر بدتر باشد. آنها در این بررسی، نه تنها نرخ کلی مرگ و میر بلکه اختلالات در خدمات بهداشتی، اثرات بهداشت روان و تعداد خودکشیها را نیز در نظر گرفتند. این تحقیق یک همکاری بین المللی بین دانشمندان استرالیا، دانمارک، انگلستان و ایالاتمتحده بود.
محققان برای بررسی اثرات بهداشتی محدودیتهای کرونایی و قرنطینههای سراسری، به منبع معتبر جهانی مرگ و میر مراجعه کردند. این مجموعه داده، شامل ارقام "مرگ و میر بیش از حد" در ۹۴ کشور بین شروع همهگیری در سال ۲۰۲۰ و اواسط سال ۲۰۲۱ است. این "مرگ و میر بیش از حد" را به عنوان تفاوت بین تعداد واقعی مرگ و تعداد پیش بینی شده، با توجه به روند قبل از همهگیری تعریف می کند.
محققان داستان مشابهی را در کره جنوبی، تایوان و تایلند یافتند که علیرغم کم بودن یا نداشتن پرونده مرگهای زیادی ناشی از کرونا، محدویدت اجتماعی را اعمال کردند.نرخ مرگومیر در این کشورها نه تنها زیاد نبود بلکه نسبتا روند نزولی نیز پیدا کرد. از طرف دیگر، کشورهایی که محدودیتهای مربوط به همهگیری را اعمال کرده اند، از جمله برزیل، سوئد و روسیه، تعداد زیادی از مرگ و میرهای اضافی را در سراسر دوره همهگیری ثبت کرده اند.
یک متخصص اپیدمیولوژیک در استرالیا در این زمینه گفت: من در مناطقی که قفل شده اما دارای موارد COVID-19 کم بود، مرگ ناشی از علل دیگر را رو به افزایش نمی دانم، محدودیت به خودی خود نمی تواند دلیل مرگ و میر باشد. ممکن است محدودیتها مشکلات مختلفی ایجاد کرده باشد، اما شواهد با شرایطی که نشان دهد قرنطینه و محدودیت اجتماعی منجر به تعداد زیادی مرگ در مدت کوتاه می شود، سازگار نیست."
منبع: MdicalNewsToday/ جولای ۲۰۲۱
مترجم: لیلا فرجی