گروه مد و لباس هنرآنلاین: «شگفتانگیزان» عنوان برنامهای تلویزیونی است که این روزها با هدف کشف استعدادهای گروه سنی 4 تا 15 سالِ نقاط مختلف ایران از شبکه پویا روی آنتن میرود حال آنکه در این برنامه، فارغ از ایجاد فضای رقابتی، فرصتی برای کودکان و نوجوانان فراهم میآید که مخاطبان را در جریان استعداد یا تخصص خود قرار دهند.
اینکه یک برنامه تلویزیونی با تمرکز بر این گروه سنی در ژانری ویژه و تا اندازهای متفاوت با دیگر برنامههای استعدادیابی به روی آنتن میرود در نوع خود مثال زدنی است به طوری که حتی در برخی قسمتها شاهد آنیم که شرکتکنندگان در برنامه با تمرکز بر هنرهای سنتی، صنایع دستی و یا فرهنگ پوشش مردمان استان خود پا به این عرصه میگذارند.
در یکی از قسمتهای اخیر این برنامه، استعدادهایی از استان سیستان و بلوچستان مهمان برنامه شدند و به معرفی زیورآلات، پارچهها و سوزندوزیهای ناب این منطقه پرداختند آن هم در شرایطی که مقابل دوربین «شگفتانگیزان» مشغول به کار شدند و نمایشی ارزنده از حرکت کودکان و نوجوانان مستعد ایرانی در معرفی فرهنگ اقوام ایرانی از خود نشان دادند.
در عین حال به منظور پیدا کردن ساختار برنامه یک نمونه موفق در برنامههای خارجی به نمونهای با عنوان «لیتل بیگ شات» برمیخوریم که هرچند موضوع آن کودکان بودند اما روی مخاطب بزرگسال هدف گذاری شده بود. برنامه ای با جذابیت بصری بالا، موضوع های جالب، خوش ریتم و پرهیجان و با ساختاری درست و همین هم باعث شده بود که خیلی از کشورهای دیگر برنامههایی مشابه آن را بسازند و همین میزان استقبال جهانی از یک برنامه استعدادیابی، لزوم توجه به ساخت ایندست برنامهها را در رسانه ملی افزایش میدهد.
از سوی دیگر انتخاب مجری مناسب برای جُنگ استعدادیابی «شگفت انگیزان» نیز قابل توجه است جایی که بر اساس خط مشی اصلی برنامه، سعید شیخ زاده برای اجرای آن انتخاب شده؛ فردی که کودکان را میشناسد، سالها است در این حوزه فعالیت میکند و به جهت چهره و صدا برای گروه سنی کودک، نوجوان و حتی بزرگسال تا اندازه زیادی نوستالژیک است.
به هر روی در برنامه خلاقانه و نوی همچون «شگفت انگیزان» مجدانه تلاش شده است تا فرزندان ایران زمین از نقاط مختلف با دیدن این برنامه انگیزه پیدا کنند، از ایستایی درآمده و تبدیل به فرد پویا توانمند و تأثیرگذار شوند. اینکه این تفکر به مخاطبان به درستی و قاعدهمند القا شود که هر فردی در هر کجا با هر شرایطی که دارد می تواند دیده شود و لزومی ندارد برای پیشرفت حتماً در شهرهای بزرگ باشند و به امکانات زیادی دسترسی داشته باشند؛ کافی است به شناختی از خودشان برسند، هدفشان را مشخص کنند، تصمیم بگیرند و تلاش کنند.