تاریخچه پرچم ایران و معنای رنگ های پرچم کشور عزیزمان

تاریخچه پرچم ایران و معنای رنگ های پرچم کشور عزیزمان


منبع: آرگا

196

1400/5/13

13:51


پرچم ایران نشان از ملیت و نماد یک فرهنگ و تمدن است. شما عزیزان می توانید با مطالعه مطالب جمع آوری شده در زمینه تاریخچه پرچم ایران با سیر تحول پرچم و نمادهای به کار رفته در آن آشنا شوید.

پرچم ایران به رنگ های سبز، سفید و قرمز و در میان این سه رنگ بسته به نوع حکومت شیر، خورشید، سفید(بدون نشان) در حال حاضر نیز کلمه«الله» بیانگر شعار«لا اله الا الله» است. تاریخچه پرچم ایران نیز سیر تاریخی بزرگی را پشت سر گذاشته است.

تاریخچه پرچم ایران و معنای رنگ های پرچم ایران

یکی از نمادهای ملی ما پرچم می باشد که لازم است از تاریخچه پرچم ایران اطلاعاتی داشته باشیم. اگر در ظاهر پرچم دقت کرده باشید ۲۲« الله اکبر» به رنگ سفید و به نشانه پیروزی انقلاب در ۲۲ بهمن در حاشیه پایین رنگ سبز و البته حاشیه بالای رنگ قرمز قرار گرفته است.

  • سبز: نشانه خرمی و دوستی
  • سفید: صلح و دوستی
  • قرمز: نشان خون از دست رفتگان در راه ایران (شهیدان)

این سه رنگ از زمان های دور در پرچم ایران به کار می رفته است. به عنوان مثال در نگاره های که از کاخ شوش باقی مانده، این سه رنگ را می توان دید. در واقع این سه رنگ، سه رنگ ماندگار در پرچم ایران است.

سیر و تحول پیشینه پرچم ایران

درفش کاویانی

درفش کاویانی اشاره به قیام کاوه آهنگر علیه ظلم و ستم آژی دهاک (ضحاک) بر می گردد. در آن زمان کاوه برای آن که مردم را علیه ضحاک بشوراند، پیش بند چرمی خود را بر سر چوبی کرد و آن را بالا گرفت تا مردم گرد او جمع شوند. آن گاه کاخ فرمانروای خونخوار را در هم کوبید و فریدون را بر تخت شاهی نشاند. فریدون نیز پس از آن فرمان داد که پاره چرم پیش بند کاوه را با دیباهای زرد و سرخ و بنفش آراستند و در و گوهر به آن اضافه کردند، آن را درفش شاهی خواند و این گونه درفش کاویان در تاریخچه پرچم ایران پدید آمد. بعدها نیز هر پادشاهی گوهری به آن می افزود. این گوهرها باعث درخشش درفش کاویان در شب می شدند. البته درفش کاویان، درفش فریدون و جمشید نیز خوانده می شود.

درفش کاویان نماد کاوه، جمشیدو فریدون

درفش کاویان نماد کاوه، فریدون و جمشید

محمد بن جریر طبری در کتاب «الامم و الملوک» در رابطه با تاریخچه پرچم ایران نوشته که درفش کاویان از پوست پلنگ درست شده و درازای آن دوازده ارش می باشد که هر ارش فاصله ی بین نوک انگشتان دست تا بندگاه آرنج است. این طول به طور تقریبی برابر با ۶۰ سانتی متر است. به طور تقریبی ۵ متر عرض و هفت متر طول می شود. ابوالحسن مسعودی نیز در کتاب «مروج الذهب»به این موضوع اشاره کرده است. بنا به روایت های تاریخی، درفش کاویان زمان ساسانیان از پوست شیر یا پلنگ ساخته شده بود. بدون آنکه بر روی این پرچم نقش جانوری وجود داشته باشد. هر پادشاهی که به قدرت می رسید تعداد جواهر به آن اضافه می کرد. در هنگام حمله اعراب به ایران در اطراف شهر نهاوند، درفش کاویان به دست آنان افتاد و چون آن را با فرش مشهور «بهارستان»نزد عمر بن خطاب(خلیفه مسلمانان) بردند، وی از بسیاری گوهرها، جواهرها و درهایی که به درفش کاویان آویخته شده بود، شگفت زده شد و به نوشته فضل الله حسینی قزوینی در کتاب المعجم: «… سپس بفرمود تا آن گوهرها را برداشتند و آن پوست را سوزانیدند.»

پرچم ایران پس از تازش تازیان

درفش هخامنشیان

درفش هخامنشیان

درفش به جا مانده از کوروش بزرگ

درفش به جا مانده از کوروش بزرگ

فروهر آراسته شده به سه رنگ سبز، سفید، قرمز به جا مانده از دوران هخامنشیان

فروهر آراسته شده به سه رنگ سبز، سفید و سرخ درفش به جا مانده از دوران هخامنشیان

درفش اشکانیان با خورشید آراسته شده است

درفش اشکانیان با خورشید آراسته می شده است

درفش کاویان در دوران ساسانیان

درفش کاویان در زمان ساسانیان نیز مطرح بوده است

تاریخچه پرچم ایران نشان می دهد که پس از یورش به ایران، ایرانیان تا ۲۰۰ سال هیچ درفش یا پرچمی نداشتند. تنها دو تن از قهرمانان ایران زمین به نام ابومسلم خراسانی و بابک خرم دین دارای پرچم بودند. ابومسلم پرچمی سیاه رنگ و بابک پرچمی سرخ گون داشت. به همین خاطر طرفداران این دو را سیاه جامگان و سرخ جامگان می نامیدند. از آنجایی که علمای اسلام تصویربرداری و نگارگری را حرام می دانستند تا سال های مدید هیچ نقش و نگاری بر روی درفش ها تصویر نمی شد.

رنگ سیاه نماد پیروان ابومسلم خراسانی

رنگ سیاه نماد پیروان ابومسلم خراسانی

رنگ سرخ نماد پیروان بابک خرم دین

رنگ سرخ نماد پیروان بابک خرم دین

نخستین تصویر روی پرچم در پیشینه پرچم ایران

شواهد تاریخچه پرچم ایران نشان می دهد که در سال۲۵۵ خورشیدی(۹۷۹ میلادی) زمانی که غزنویان با شکست دادن سامانیان زمام امور را به دست گرفتند، سلطان محمود غزنوی دستور داد نقش یک ماه را روی پرچم خود که زمینه سیاه بود، زردوزی کنند. آن گاه در سال ۴۱۰ خورشیدی(۱۰۳۱ میلادی) سلطان محمود غزنوی به خاطر دلبستگی به شکار شیر دستور داد نقش و نگار یک شیر جایگزین ماه شود. از آن پس تصویر شیر از روی پرچم ایران تا انقلاب اسلامی(۱۳۵۷)برداشته نشد.

غزنویان

غزنویان

اضافه شدن نقش خورشید بر پشت شیر در پیشینه پرچم ایران

شواهد تاریخی و متون ادبی و باستان شناسی جمع آوری و بررسی شده توسط احمد کسروی، سعید نفیسی و مجتبی مینوی نشان می دهد که خورشید در صورت فلکی اسد در منطقه البروج از قرن هفتم هجری نقشی نمادین و رایج شد. تحقیقات این سه محقق نشان می دهد که این نشان از ستاره بینی وارد فرهنگ عام، نشانها و نقوش هنری شده است و از آن جا به تدریج و در حدود قرن نهم هجری(قرن ۱۵ میلادی) به نقوش پرچم ها وارد می شود. به گفته شاپور شهبازی در ایرانیکا« این نماد تلفیقی از سنن کهن ایران، عرب، ترک و مغول بود.»

آنچه در تاریخچه پرچم ایران آمده نشان می دهد که قدیمی ترین پرچم شیر و خورشیددار شناخته شده به سال ۸۲۶ هجری قمری(۱۴۲۳ میلادی) همزمان با دوره تیموریان بر می گردد. این پرچم در مینیاتوری از شاهنامه شمس الدین کاشانی(یک منظومه از جهانگشایی مغولان) به تصویر کشیده شده است. این مینیاتور که حمله مغولان به شهر نیشابور را نشان می دهد و تصویر روی آن حاکی از سربازانی است که پرچمی مزین به نشان شیر و خورشید در کنار پرچمی مزین به هلال ماه حمل می کنند.

پرچم سلجوقیان

سلجوقیان

فؤاد کوپریلی در نوشته ای که در مورد قبایل ترک است، در مورد پرچم های دوره ایلخانیان و تیموریان می نویسد که:« در نقاشی های برخی از نسخه های فارسی راجع به تاریخ مغول، پرچمی با زمینه آبی و تصویر گرگ و سایر نقوش مشاهده می شود که اثبات مطابقت آن ها با واقعیات تاریخی نیاز به تحقیق دارد. به نوشته حافظ ابرو، امیر احمد خلج پرچم سرخ داشته است. در سپاه از پرچم هایی به رنگ های زرد و قرمز نیز استفاده می شده و روی آن ها تصاویر گوناگونی از قبیل اژدها، شیر، قره قوش(نوعی عقاب) و شیر و خورشید منقوش بوده است. احتمال زیاد می رود که تمغاهای خصوصی نیز بر روی پرچم ها به کار می رفته است. در این دوره به مقامات بلند پایه پرچم و طبل و علم نظامی(به مغولی: توغ و کورگه) داده می شده است. ایلخانیان از سویی تحت تاثیر آداب و رسوم کهن مغول-ترک و از سوی دیگر تحت تاثیر غزنویان و سلجوقیان بودند و به ویژه در مظاهر حقوقی و علامات حکومتی از تمدن سلجوقیان متاثر بودند. بر نوک پرچم ها، هلال(«ماهچه علم») فلزی نصب می شد.»

پرچم تیموریان

تیموریان

راهبی اسپانیایی در قرن هشتم پرچم ایران را با زمینه زرد و تمگای (تمغا)چهار گوش قرمز در وسط تصویر کرده که به احتمال زیاد به دوره ایلخانیان تعلق دارد. در نسخه ای از شاهنامه نوشته شده در قرن نهم(زمان مغول ها) نگاره ای به چشم می خورد که پرچمی را با تصویر شیر و خورشید در وسط نمایش می دهد. این پرچم به احتمال زیاد متعلق به ایلخانیان است. زیرا این نقش، نقشی رایج روی سکه های ایلخانان بوده است.

فؤاد کوپریلی همچنین می گوید:« تصویر شیر و خورشید در سکه های برخی از فرمانروایان این سلسله(آق قویونلوها) و بعضی سلسله های دیگر ترک فقط نقشی نجومی است نه مظهر حکومت. با وجود این می توان حدس زد به منزله نقش نیز در بعضی پرچم ها به کار رفته باشد.»

با توجه به این پرچم و نمونه های مشابه آن در قرن نهم هجری قمری(۱۵ میلادی)، بسیاری از مراجع معتبر مانند دانشنامه بریتانیکا و ایرانیکا زمان اولین مدارک موجود از استفاده از شیر و خورشید در پرچم های ایران را این دوران می دانند.

پیشینه پرچم ایران در دوران صفویان

در میان پادشاهان صفوی که حدود ۲۳۰ سال بر ایران حکومت داشت، تنها شاه اسماعیل اول و شاه تهماسب اول روی پرچم خود نقش شیر و خورشید نداشتند. پرچم شاه اسماعیل صفوی کاملاً سبز بود و بر بالای آن تصویر ماه قرار داشت. شاه تهماسب چون متولد برج حمل (ماه فروردین) بود، دستور داد به جای شیر و خورشید، تصویر گوسفند که نماد ماه حمل است را هم روی پرچم ها و هم روی سکه ها ترسیم کنند. پرچم ایران در بقیه حکومت صفویان سبز رنگ بود و شیر و خورشید را روی آن زردوزی می کردند. البته موقعیت و طرز قرار گیری شیر در همه این پرچم ها یکسان نبوده است. این شیر گاهی نشسته، گاهی نیمرخ و گاه رو به صورت بیننده بوده است. در بعضی موارد نیز خورشید از شیر جدا می شده و گاهی نیز به آن چسبیده بوده است. به استناد از سیاحت نامه ژان شاردن جهانگرد فرانسوی، استفاده از بیرق های نوک تیز و باریک که روی آن آیه ای از قرآن و تصویر شمشیر دو سر حضرت علی(ع) با شیر خورشید بوده، در دوران صفویان رسم بوده است. به نظر می آید پرچم ایران تا زمان قاجارها، مانند پرچم اعراب سه گوشه بوده نه چهار گوش.

مهم ترین و اصلی ترین پرچم در دوران صفویه

مهم ترین و اصلی ترین پرچم دوره صفویه(نشان شیر و خورشید برای اولین بار در این دوران به کار برده شد)

پرچم شاه اسماعیل

پرچم شاه اسماعیل اول

پرچم شاه طهماسب

پرچم شاه طهماسب

پیشینه پرچم ایران در زمان نادر شاه

نادر مردی خود ساخته بود و توانست با کوششی عظیم ایران را از حکومت ملوک الطوایفی رها ساخته، بار دیگر متحد و یکپارچه کند. سپاه او از سوی جنوب تا دهلی، از شمال تا خوارزم و سمرقند و بخارا و از غرب تا موصل و کرکوک و بغداد و از شرق تا مرز چین پیشروی کرد. در همین دوره بود که تغییراتی در خور در پرچم ملی و نظامی ایران به وجود آمد. درفش شاهی با بیرق سلطنتی در دوران نادرشاه از ابریشم سرخ و زرد ساخته می شد و روی آن تصویر شیر و خورشید هم وجود داشت اما درفش ملی ایرانیان در این زمان سه رنگ سبز، سفید و سرخ با شیری در حالت نیمرخ و در حال راه رفتن داشته که خورشیدی نیمه برآمده بر پشت آن بود و در درون دایره خورشید نوشته بود:« الملک لله».

تاریخچه پرچم ایران

یکی از پرچم های افشاریان

سپاهیان نادر در تصویری که از جنگ وی با محمد گورکانی (پادشاه هند) کشیده شده است، بیرقی سه گوش با رنگی سفید در دست دارند که در گوشه بالایی آن نواری سبز رنگ و در قسمت پایینی آن نواری سرخ دوخته شده است. شیری با دم افراشته به صورت نیم رخ در حال راه رفتن است و درون دایره خورشید آن باز هم «المک الله» آمده است. بر این اساس می توان گفت پرچم سه رنگ عهد نادر، مادر پرچم سه رنگ فعلی ایران است. زیرا در این زمان بود که برای نخستین بار این سه رنگ بر روی پرچم های نظامی و ملی آمد. هر چند هنوز پرچم ها سه گوشه بودند.

پرچم زندیان

پرچم زندیان

پیشینه پرچم ایران در دوره قاجارها

در دوران آقا محمد خان قاجار چند تغییر اساسی در شکل و رنگ پرچم داده شد. یکی اینکه برای اولین بار، شکل ظاهری پرچم از سه گوشه به چهار گوشه تغییر پیدا کرد و دیگر اینکه به دلیل دشمنی که آغا محمد خان با نادر داشته رنگ پرچم را با تک رنگ قرمز جایگزین کرد. دایره سفید رنگ بزرگی در میان این پرچم بود که در آن تصویر شیر و خورشید به روش معمول وجود داشت. با این تفاوت بارز که برای نخستین بار شمشیری در دست شیر قرار داده شد. در عهد فتحعلی شاه قاجار، ایران دارای پرچمی دوگانه بود. یکی پرچمی یکسره سرخ با شیری نشسته و دیگری خورشید بر پشت که پرتوهای آن سراسر آن را پوشانده بود.

پرچم آغا محمد خان قاجار

پرچم آقا محمد خان قاجار

تاریخچه پرچم ایران

پرچم محمد شاه

نکته شگفتی آور این که شیر پرچم زمان صلح شمشیر به دست داشت. در حالی که پرچم زمان جنگ چنین نبود. در زمان فتحعلی شاه بود که استفاده از پرچم سفید رنگ برای مقاصد دیپلماتیک و سیاسی مرسوم شد. در تصویری که یک نقاش روس از ورود سفیر ایران«ابوالحسن خان شیرازی» به دربار تزار روس کشیده، پرچمی سفید رنگ منقوش به شیر و خورشید و شمشیر، پیشاپیش سفیر در حرکت است. سال ها بعد امیر کبیر از این ویژگی پرچم های سه گانه دوره فتحعلی شاه استفاده کرد و طرح پرچم امروزی را ریخت.

برای نخستین بار در زمان محمد شاه قاجار (جانشین فتحعلی شاه) تاجی بر بالای خورشید قرار داده شد. در این دوره هم دو درفش یا پرچم به کار می رفته است که بر روی شمشیر دو سر حضرت علی(ع) و بر دیگری شیر و خورشید قرار داشت که پرچم اول درفش شاهی و دومی درفش ملی و نظامی بود.

سیر تاریخی پرچم ایران در زمان امیر کبیر

بزرگمرد تاریخ ایران، میرزا تقی خان امیر کبیر، دلبستگی ویژه ای به نادر داشت و همواره به ناصر الدین شاه توصیه می کرد که زندگی نامه نادر را بخواند. امیر کبیر رنگ های پرچم نادر را پذیرفت ام شکل پرچم را مستطیل کرد و دستور داد سراسر زمینه پرچم سفید با یک نوار سبز در عرض تقریبی ۱۰ سانتی متر در گوشه بالایی و نواری سرخ رنگ به همان اندازه در قسمت پایین پرچم دوخته شود و نشان شیر و خورشید و شمشیر در میانه پرچم قرار گیرد. بدون آن که تاجی بر بالای خورشید گذاشته شود. بدین ترتیب پرچم ایران تقریباً به شکل و فرم پرچم امروزی درآمد.

 

پرچم ایران در زمان کبیر

پرچم ایران در زمان امیر کبیر

سیر پیشینه پرچم ایران در انقلاب مشروطیت

شواهد تاریخچه پرچم ایران نشان می دهد که با پیروزی جنبش مشروطه خواهی در ایران و گردن نهادن مظفر الدین شاه به تشکیل مجلس، نمایندگان مردم در مجلس های اول و دوم به کار تدوین قانون اساسی و متمم آن پرداختند. در اصل پنجم متمم قانون اساسی آمده بود:«الوان رسمی بیرق ایران، سبز و سفید و سرخ و علامت شیر و خوشید داشت.» کاملاً مشخص است که نمایندگان در این تصویب شتابزده عمل کردند. زیرا در این متن اشاره به ترتیب قرار گیری رنگ ها، افقی یا عمودی بودن آن ها و این که شیر و خورشید بر کدام یک از رنگ ها قرار گیرد، نشده است. در رابطه با وجود یا نبود شمشیر یا جهت روی شیر نیز موردی ذکر نشده است. به نظر می رسد بخشی از این شتابزدگی ناشی از وجود روحانیون در مجلس بوده که استفاده از تصویر را حرام می دانستند. نمایندگان نو اندیش در توضیح رنگ های به کار رفته در پرچم به استدلالات دینی متوسل شدند. بدین ترتیب که می گفتند رنگ سبز، رنگ دلخواه پیامبر اسلام(ص) و رنگ دین است، بنابراین پیشنهاد می شود رنگ سبز در بالای پرچم ملی ایران قرار گیرد. در مورد رنگ سفید به این حقیقت تاریخی استناد شد که رنگ سفید رنگ مورد علاقه زرتشتیان است. اقلیت دینی که هزاران سال در ایران به صلح و صفا زندگی کردند و این که سفید نماد صلح، آشتی و پاکدامنی است و لازم است در زیر رنگ سبز قرار گیرد. در مورد رنگ سرخ نیز با اشاره به خون شهیدان در اسلام، به ویژه امام حسین(ع) و جان باختگان انقلاب مشروطیت  به ضرورت پاسداشت خون شهیدان اشاره شد. زمانی که نمایندگان با این دلایل مجاب شدند و زمینه فراهم شد، نواندیشان حاضر در مجلس سخن را به موضوع نشان شیر و خورشید کشاندند و این موضوع را این گونه توجیه کردند که انقلاب مشروطیت در مرداد(سال ۱۲۸۵ هجری شمسی/۱۹۰۶ میلادی) به پیروزی رسید. یعنی در برج اسد(شیر). از سوی دیگر اکثر ایرانیان شیعه و پیرو حضرت علی(ع) بودند و اسدالله از القاب حضرت علی(ع) است. بنابراین شیر هم نشان ماه مرداد است و هم نشان امام اول شیعیان. در مورد خورشید نیز چون انقلاب مشروطیت در نیمه مرداد به پیروزی رسید و خورشید در این ایام از سال در اوج نیرومندی و گرمای خود است، پیشنهاد داده شد که خورشید را بر پشت شیر سوار کنند. این شیر و خورشید هم نشان حضرت علی(ع) ماه مرداد بود و هم نشان چهاردهم مرداد روز پیروزی مشروطه خواهان. البته وقتی شیر را نشان امام اول بدانیم باید شمشیر ذوالفقار را نیز به دستش دهیم. این گونه بود که برای اولین بار در تاریخچه پرچم ایران، پرچم ملی ایران به طور رسمی در قانون اساسی به عنوان نماد استقلال و حاکمیت ملی مطرح شد.

  در سال ۱۳۳۶ منوچهر اقبال(نخست وزیر وقت)، به پیشنهاد هیاتی از نمایندگان وزارت خانه های خارجه، آموزش و پرورش و جنگ طی بخش نامه ای ابعاد و جزئیات دیگر پرچم را مشخص کرد. بخش نامه ی دیگری در سال ۱۳۳۷ در مورد تناسب طول و عرض پرچم و طی آن مقرر شد طول پرچم اندکی بیش از یک برابر و نیم عرضش باشد.

پرچم ایران در دوران مشروطیت

پرچم ایران در دوران مشروطیت

پرچم ایران در دوران پهلوی

پرچم ایران در زمان پهلوی

تحول پرچم بعد از انقلاب اسلامی(تاریخچه پرچم بعد از انقلاب)

در اصل هجدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مصوب سال ۱۳۵۸(۱۹۷۹ میلادی) در مورد پرچم گفته شده است:«پرچم جمهوری از سه رنگ سبز، سفید و سرخ تشکیل می شود و نشانه جمهوری اسلامی(لا اله الا الله) در وسط آن قرار دارد. طراح اصلی پرچم جمهوری اسلامی ایران دکتر حمید ندیمی است. او استاد درس نظریه و روش های طراحی در رشته معماری دانشگاه شهید بهشتی است و یک کمیسیون نوزده نفره ویژگی های پرچم را تعیین کرده اند.»

پرچم جمهوری اسلامی ایران

پرچم جمهوری اسلامی ایران

ویژگی‌ های پرچم رسمی ایران

هر یک از ویژگی ها یپرچم کشورمان نشان دهنده یکی از ارزش هایی است که انقلاب اسلامی ایران مبتنی بر آنها به پیروزی دست یافته است.

نخستین استاندارد پرچم در سال ۱۳۵۹ تدوین گردید که دو بار در سال های ۱۳۸۳ و ۱۳۹۵ مورد بازنگری قرار گرفت. اما در نهایت ویژگی های پرچم رسمی ایران که ابلاغی از سوی سازمان ملی استاندارد ایران می باشد به صورت زیر است :

  • پرچم به شکل عمودی از سه رنگ سبز، سفید و سرخ به طور مساوی تشکیل شده است.
  • علامت مخصوص جمهوری اسلامی ایران به رنگ سرخ (قرمز) در وسط پرچم قرار گرفته است.
  • شعار «الله اکبر» به نشانه ۲۲ بهمن یازده بار به شکل نواره در مرز بین رنگ سبز و رنگ سفید و نیز یازده بار به صورت نواره در مرز بین رنگ سرخ و رنگ سفید که در مجموع ۲۲ بار م شود به خط بنّایی تکرار شده است.

پیشینه پرچم ایران

  • حرف الف «الله اکبر» در نواره بالا در زیر کلمه و در نواره پایین در بالای کلمه به شکل افقی و در مرز بین رنگ سفید و رنگ سرخ قرار گرفته است.
  • در لابه لای حروف «الله اکبر» های فوقانی به رنگ سبز و «الله اکبر» های تحتانی به رنگ سرخ پر شده است.
  • نسبت طول پرچم به عرض آن هفت به چهار بوده و میله پرچم نیز به رنگ اکلیل نقره است. قطر آن ۲ تا ۴ سانتی متر و درازای میله ۳ برابر عرض پرچم می باشد.
  • در بالای میله که بلافاصله بعد از پرچم آغاز می شود، یک قبّه یا گوی قرار داده شده که نسبت قطر آن به قطر میله ۳ به ۲ است.
  • طناب مورد استفاده برای پرچم نیز باید از جنس نایلون بوده و حداقل یک سانتیمتر قطر داشته باشد، حال در صورتی که پرچم در میدان ها نصب شوند، اندازه میله نسبت به اندازه میدان متغیر می باشد.
  • نشان «الله» سرخ رنگ که در مرکز پرچم جمهوری اسلامی ایران درج گردیده است، شامل عبارت «لا اله الا الله» می باشد.

تاریخچه پرچم کشورمان

نکته : در آخرین اصلاحیه استاندارد پرچم ایران ذکر شده است که رنگ ها، علامت مخصوص و شعار الله اکبر باید با تمام مشخصات در هر دو طرف پارچه پرچم مشخص باشند.

از اینکه با تاریخچه پرچم ایران ما را همراهی فرمودید، بسیار مسرور و خرسندیم و امیدواریم مطالب جمع آوری شده در ارتقای دانش و آگاهی شما مفید و موثر واقع شده باشد. همچنین در صورت تمایل برای آشنایی با تاریخچه نام خانوادگی در ایران می توانید در اینجا کلیک کنید.

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو