دولت روحانی در رسانه‌داری بخت بلندی نداشت حتی از حامیان رسانه‌ای چندانی هم برخوردار نبود.
اصلاح‌طلبان نیز به‌دلیل اینکه سهم خود را از دولت او دریافت نکردند به‌خصوص در دولت دوم و به‌ویژه یکی دو سال اخیر، حمایتشان را دریغ کردند؛ ضمن اینکه برخی از آنها به‌شدت به او تاختند؛ نمونه‌های روشنش در بین رسانه‌های اصلاح‌طلب، روزنامه‌های آفتاب، شرق و اعتماد است.
در طرف مقابل، تقریباً تمام رسانه‌های اصول‌گرا به دولت روحانی حمله کردند. در صدر آنها صداوسیما بود که با وجود بیشترین بهره‌برداری از پول‌های دولت، بیشترین حملات را نیز در برنامه خود قرار داد.
غیر از رسانه ملی، رسانه‌های اصول‌گرا که کمتر مستقل از حاکمیت عمل می‌کنند و غالباً از بیت‌المال ارتزاق می‌کنند، همگی تریبون یورش به روحانی بودند و اینک که دولت دوازدهم رفته، تبربارشان را همچنان علیه او روشن نگه داشته‌اند.
بااین‌حال، از امروز (یعنی فردای تنفیذ) می‌توان اینگونه رسانه‌ها را رسماً «رسانه دولتی» نامید. به‌علاوه برخی رسانه‌ها نیز که رسماً دولتی هستند به‌زودی با تغییر مدیریت به رسانه‌های دولت رئیسی تبدیل می‌شوند.
در ذیل اسامی برخی از آنها که شهرت بیشتری دارند منتشر می‌شود:
۱. روزنامه کیهان
۲. خبرگزاری فارس
۳. خبرگزاری مهر
۴. خبرگزاری تسنیم
۵. خبرگزاری دانشجو
۶. خبرگزاری برنا
۷. خبرگزاری ایرنا
۸. خبرگزاری ایسنا
۹. خبرگزاری آنا
۱۰. خبرگزاری شانا
۱۱. پایگاه الف
۱۲. پایگاه جهان نیوز
۱۳. پایگاه مشرق
۱۴. پایگاه رجانیوز
۱۵. روزنامه رسالت
۱۶. روزنامه صبح نو
۱۷. روزنامه شهروند
۱۸. روزنامه وطن امروز
۱۹. روزنامه خراسان
۲۰. روزنامه قدس
۲۱. روزنامه جوان
۲۲. روزنامه ایران
۲۳. روزنامه جام‌جم
۲۴. روزنامه همشهری
از این لیست تنها به رسانه‌های پرهزینه اشاره شده و رسانه‌های کوچک‌تر مورد اشاره قرار نگرفته‌اند.
در گزارش بعدی به کانال‌ها و رسانه‌های فضای مجازی پرداخته خواهد شد.
