حال تنها پیانوی بزرگ غزه خوب است | سرنوشت شگفت یک ساز ارزشمند در سرزمین‌ فلسطین

69

1400/6/30

00:51


پیانوی بزرگ که ژاپنی‌ها سال ۱۹۹۸ آن را به مردم غزه هدیه داده بودند، انتفاضه دوم را در سال‌هایی ابتدایی ۲۰۰۰ به چشم دید و پس از آن شاهد چهار درگیری دیگر مردم فلسطین با اشغالگران قدس شریف بود.

حال تنها پیانوی بزرگ غزه خوب است | سرنوشت شگفت یک ساز ارزشمند در سرزمین‌ فلسطین

گروه موسیقی هنرآنلاین: انس النجار یکی از انگشت‌شمار هنرمندان فلسطینی است که تا امروز توانسته پشت تنها پیانوی بزرگ غزه بنشیند و آن را بنوازد. این پیانو پس از آنکه از حمله‌های اخیر صهیونیست‌ها به کرانه باختری جان سالم در برد، این روزها در کنسراتوار ملی ادوارد سعید در غزه قرار دارد. النجار ۳۸ ساله معلم موسیقی کنسرواتوار است و به شاگردانش کار کردن با پیانوی بزرگ برند یاماها را آموزش می‌دهد.

پس از حمله موشکی صهیونیست‌ها به خاک فلسطین در ۲۰۱۴، دیگر کسی گمان نمی‌کرد صدایی از تنها پیانوی بزرگ غزه درآید. تا اینکه خیریه صندوق موسیقی در بروکسل پیشگام شد و آن را بازسازی کرد و پیانو از ۲۰۱۸ تا امروز در کنسواتوار ادوارد سعید آرام گرفته است. منال عواد، رئیس کنسرواتوار شاخه غزه می‌گوید پیانو در یک اتاق کوچک نگهداری می‌شود و برای جلوگیری از آسیب دیدن، معمولا آن را جابه‌جا نمی‌کنند.

پیانوی بزرگ ابتدا در تماشاخانه‌ای در شمال غزه قرار داشت و آنجا از آن استفاده می‌شد. پس از بسته شدن تماشاخانه در ۲۰۰۷، حمله‌های موشکی رژیم صهیونیستی به غزه در سال ۲۰۱۴ سرنوشت پیانو را در هاله ابهام فروبرد و گمان می‌رفت دیگر نمی‌توان از آن بهره برد. سپس یک بازرگان پولدار و پرنفوذ به نام ساعد حرزالله مدعی شد پیانو برای اوست و وزارت فرهنگ غزه توانست ادعای او را به چالش بکشد و پیانو را به زحمت پس بگیرد.

Piano1

برای تصمیم‌گیری درباره سرنوشت پیانوی بزرگ، کمیته‌ای تشکیل شد و از میان هفت موسسه موسیقایی در کرانه باختری، کنسرواتوار ادوارد سعید را برای میزبانی از این ساز ارزشمند برگزید. با اینکه قرارداد میزبانی هر سال تمدید می‌شود اما حمله‌های وحشیانه صهیونیست‌ها به غزه در بهار امسال کم مانده بود برای همیشه پیانوی بزرگ را نابود کند و از بین ببرد. با این حال، ارزش ۱۱ هزار دلاری پیانو یکی از دلایلی است که دوستداران موسیقی را نگران سرنوشت آن کرده است.

با اینکه برخی ساکنان غزه در خانه سازهای ارزان‌تر و در دسترس‌تر دارند اما نواختن پیانوی بزرگ تجربه‌ای است که کسی نمی‌خواهد فرصت آن را از دست بدهد. زینه آل‌آقا، هنرجوی ۱۵ ساله کنسرواتوار می‌گوید: «دوست دارم بیایم اینجا و پیانو بزنم. این پیانو به من یک احساس متفاوت می‌دهد.»

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو