دلیل اول؛ تغییرات اندک

همین ثبات فهرست تیم ملی اتفاق خوبی است. مسابقات این دوره انتخابی جام‌جهانی تحت تاثیر تعویق‌های دوران کرونا به شکل کاملا فشرده برگزار می‌شود؛ به طوری که عملا حتی امکان برگزاری اردو و مسابقات تدارکاتی مناسب را هم از تیم ملی گرفته است. در این شرایط ایجاد تغییرات اساسی در فهرست بازیکنان به هیچ‌وجه منطقی نیست. اسکوچیچ هم به درستی روی هماهنگی نسبی بازیکنان در مسابقات قبلی حساب کرده و سعی دارد با کمترین ریسک ممکن آنها را آماده دو دیدار پیش‌رو کند.

   دلیل دوم؛ ترتیب بازی‌ها

هم در فیفادی قبلی و هم در این فیفادی ترتیب مسابقات تیم ملی به سود ایران بوده است. در شهریورماه ابتدا بازی آسان‌تر را برابر سوریه برگزار کردیم و بعد با هماهنگی بیشتر سراغ بازی سخت‌تر مقابل عراق رفتیم. در مهرماه هم شرایط طوری شده که ابتدا با امارات بازی می‌کنیم و این دیدار می‌تواند یک مسابقه تدارکاتی خوب برای تیم ملی پیش از حساس‌ترین بازی‌اش برابر کره‌جنوبی تلقی شود. صد البته قصد بی‌احترامی به امارات را نداریم و حتما ملی‌پوشان می‌دانند که به‌شدت باید این تیم را جدی بگیرند. با این حال بدون تعارف بازی با کره‌جنوبی دشوارتر است و اگر قرار بود ما اول با این تیم دیدار کنیم، کارمان سخت می‌شد.

   دلیل سوم؛ اعتماد به نفس بالا

خودباوری ملی‌پوشان در این مقطع، به بالاترین نقطه ممکن رسیده است. تیم ملی ایران یک سال کامل است که دارد همه مسابقاتش را با پیروزی پشت سر می‌گذارد. در این مدت هشت پیروزی پیاپی از جمله در شش مسابقه رسمی به دست آمده که بسیار ارزشمند بوده است. این نتایج، روحیه ملی‌پوشان را زیر و رو کرده و باعث ایجاد ذهنیت مثبت نزد آنها شده است. این اردو، موقعیت مبارکی است که تعداد پیروزی‌های تیم ملی دو رقمی شود. کسب احتمالی شش امتیاز از دو بازی برابر امارات و کره، در همین دور رفت حسابی تیم ملی ایران را به جام‌جهانی ۲۰۲۲ نزدیک می‌کند. ما ابزار لازم برای این موفقیت را هم داریم. به ویژه در خط حمله، شرایط تیم ملی کشورمان بسیار خوب است و مهاجمان زهردار موجود قادر به گشودن دروازه هر تیمی هستند. مهدی طارمی در بهترین فرم فوتبالی‌اش به سر می‌برد و البته سردار آزمون هم با عبور از مصدومیت بدهنگامش، آماده بازی شده است.