مایکل کین

«مایکل کین» در سن ۸۸ سالگی و پس از نزدیک به ۷ دهه اعلام کرد که از بازیگری بازنشسته شده است. کین که شش نامزدی اسکار را در کارنامه دارد و برای فیلم‌های «هانا و خواهرانش» (Hannah and Her Sisters) در سال ۱۹۸۶ و «قوانین خانه سایدر» (The Cider House Rules) در سال ۱۹۹۹ برنده اسکار شده، در مصاحبه با رادیو بی‌بی‌سی ۵ فاش کرده است که با بازیگری وداع می‌کند.

ستاره سه‌گانه «شوالیه تاریکی» (Dark Knight) «کریستفر نولان» که سه کتاب خاطرات به نگارش درآورده در این مصاحبه می‌گوید حالا یک نویسنده است و نه بازیگر: «نقش یک مرد الکلی را [در فیل «پرفروش‌ترین‌ها» (Best Sellers)] بازی کردم و جالب این بود که در واقع آخرین نقش من است. چون دو سال است که کار نکرده‌ام. مشکل ستون فقرات دارم که پاهای من را هم درگیر کرده، بنابراین نمی‌توانم خیلی خوب راه بروم. یک کتاب هم نوشته‌ام، چند کتاب که منتشر شده‌اند و موفق بوده‌اند، بنابراین حالا یک بازیگر نیستم – نویسنده‌ام.»

به گزارش مووی مگ به نقل از 30نما، کین اضافه می‌کند: «اتفاقی که دوست‌داشتنی است چون به عنوان بازیگر باید ساعت شش صبح بیدار شوید و به استودیو بروید. نویسنده می‌تواند بدون اینکه از رخت خواب بیرون بیاید شروع به نویسندگی کند.»

کین اخیراً در فیلم «تنت» (Tenet) به کارگردانی نولان مقابل «رابرت پتینسون» و «جان دیوید واشینگتن» نقش‌آفرینی کرده است. این فیلم در سال ۲۰۱۹ فیلمبرداری شده و سال گذشته روی پرده رفته است. فیلم فانتزی «جدایی» (Come Away) کین نیز در سال ۲۰۱۸ در بریتانیا فیلمبرداری شد و در سال ۲۰۲۰ به نمایش درآمد.

کین در پاسخ به این پرسش که آیا فیلم «پرفروش‌ترین‌ها» با بازی «آبری پلازا» آخرین فیلم او خواهد بو یا نه می‌گوید: «فکر می‌کنم چنین باشد.»

این بازیگر در مورد پاندمی کووید-۱۹ می‌گوید: «هیچ پیشنهادی ندارم – هیچ پیشنهادی نشد، به این علت بدیهی که هیچ‌کس در طول دو سال گذشته فیلمی که من بخواهم بازی کنم نساخته. اما از طرفی، ۸۸ ساله شده‌ام. فیلمنامه‌های زیادی برای یک مرد ۸۸ ساله نقش اول نمی‌نویسند، می‌دانید؟»

دوران بازیگری کین از اوایل دهه ۱۹۵۰ با تئاتر و پیش از بازی در اولین فیلم بلندش در «تپه‌ای در کره» (A Hill in Korea) در سال ۱۹۵۶ آغاز شد. او پس از نقش‌آفرینی در فیلم «زولو» (Zulu) در سال ۱۹۶۴، اولین نامزدی اسکار خود را با فیلم «آلفی» (Alfie) در سال ۱۹۶۶ کسب کرد. کین در همین سال کمدی «گامبی» (Gambit) با بازی «شرلی مک‌لین» را روی پرده داشت که اولین فیلم هالیوودی او بود.

این بازیگر بریتانیایی سپس در «شغل ایتالیایی» (The Italian Job) مقابل دوربین رفت و در سال ۱۹۷۵ «مردی که می‌خواست شاه باشد» (The Man Who Would Be King) با «شان کانری» همکاری کرد. او دو نامزدی اسکار دیگر برای «کارآگاه» (Sleuth) و «آموزش ریتا» (Educating Rita) به دست آورد و اولین جایزه اسکارش را برای نقش الیوت در فیلم «هانا و خواهرانش» به کارگردانی «وودی آلن» به خانه برد. کین برای بازی در «قوانین خانه سایدر» نامزدی اسکار دیگری کسب کرد و در سال ۲۰۰۲ با «آمریکایی آرام» (The Quiet American) به یک نامزدی دیگر رسید.

همکاری کین و نولان با «بتمن آغاز می‌کند» (Batman Begins) در سال ۲۰۰۵ شروع شد جایی که او برای هموطنش نقش «آلفرد پنی‌ورث» پیشخدمت «بروس وین» با بازی «کریستین بیل» را بازی کرد. این دو در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ با فیلم‌های «شوالیه تاریکی» و «شوالیه تاریکی برمی‌خیزد» این همکاری را ادامه دادند و سپس در سال ۲۰۱۰ با «حیثیت» (The Prestige)، «تلقین» (Inception)، «میان‌ستاره‌ای» (Interstellar)، «دانکرک» (Dunkirk) و «تنت» طولانی‌ترش کردند.

دیگر فیلم‌های به‌یادماندنی کین «حالا من را می‌بینی» (Now You See Me) و نقش آرتور در «کینگزمن: سرویس مخفی» (Kingsman: The Secret Service) بودند