واقعیت آن است که در صحنه مورد اشاره مجیدی، دست مدافع نساجی کاملا بسته بود و این فرق دارد با صحنه‌ای که در مسابقه تیم ملی اتفاق افتاد. دقیقا به همین دلیل هم صددرصد کارشناسان داوری نظر فغانی را تایید کردند. با این حال خود این داور نیز روز گذشته به موضوع واکنش نشان داد و گفت: «فیلم بازی را همه دیدند و طبق گفته کارشناسان این صحنه هند نیست. از این مسائل زیاد دید‌‌ه‌ام و برای من مهم نیست چه فشاری روی ما بیاورند. در صحنه‌ای که اعتراض شد، دست کنار بدن بود و طبیعی است. در صحنه‌ای که در دیدار تیم ملی ایران و سوریه اتفاق افتاد دست از بدن خارج شده و غیرطبیعی بود. در بازی دیروز بازیکن حرکت اضافه ندارد و نمی‌تواند برخورد توپ به دست او هند باشد. مجیدی سرمربی تیم معتبری است و سرمربی تیم فوتبال امید بوده، بهتر است اطلاعاتش را زیاد کند و فرار رو به جلو نکند تا فشار روی داور وارد شود.»  در این میان شاید یادآوری یک نکته خالی از لطف نباشد؛ اینکه در نیمه‌نهایی جام حذفی فصل گذشته وقتی استقلال با قضاوت همین علیرضا فغانی موفق به شکست پرسپولیس شد، فرزاد مجیدی گفته بود: «اگر چند فغانی داشتیم، الان استقلال قهرمان لیگ بود.» حالا چه شده است که از همان یک فغانی این‌طور ایراد گرفته می‌شود؟ داوران فقط زمانی خوب و شایسته هستند که به سود تیم ما سوت بزنند؟ کاش همه مربیان خویشتن‌داری بیشتری داشته باشند.