صدای بابون‌ها منشأ صدای انسان را مشخص کرد.
بابون‌ها که نوعی میمون دم‌کوتاه هستند اصوات خاصی شبیه حروف صدادار زبان انسان‌ها را ادا می‌کنند.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که صدای خُرخر یک بابون متفاوت از صدای عوعو کردن آن است و به احتمال زیاد نخستینیان ۵ صدای خاص شبیه حروف صداداری را ادا می‌کردند که در گذشته گمان می‌رفت تنها مختص انسان مدرن است.
به گفته پژوهشگران، توانایی ایجاد حروف صدادار واضح (واکه‌ها) به منشأ کلام مربوط می‌شود. اگر چه، در تحقیقات قبلی چنین ارزیابی شد که حنجره انسان در زیر گردن طوری قرار گرفته است که حروف صدادار خاصی را ایجاد کنند اما حنجره نخستینیان غیرانسان نسبت به انسان بالاتر قرار گرفته است. بنابراین، این احتمال وجود داشت که برای تولید اصوات خاص ناکافی باشد.
به تازگی، یک تیم از دانشمندان حاذق بر روی ۱۳۳۵ صدای بی‌اختیاری که توسط ۱۵ بابون گینه نر و ماده تولید شد مطالعه کردند. این اصوات شامل انواع خاصی از خرخرها، عوعوها، وِر وِرها، وا هوو، و صدایی که در حال جفتگیری از خود بروز می‌دهند می‌شود.
به گفته یکی از زبانشناسان این گروه تحقیقاتی، اصوات خاصی که شبیه واکه هستند و بابون‌ها تولید می‌کنند به سختی قابل مقایسه با کلام انسان است زیرا کلام انسان با زبان در هم می‌آمیزد و صداهای مختلفی ایجاد می‌کند. علاوه بر این، بر خلاف زبان بشر، صدای شبه‌واکه بابون‌ها در هنگام ادا شدن صدایی مانند ور ور کردن یا وا هوو ایجاد می‌کند.
یکی از پژوهشگران گفت که صدای اووو، شبیه صدای ترسناک اشباح اووووووو است و صدای a شبیه صدای a در cat است.
همچنین، بابون‌ها صدایی شبیه آو، صدای ایه و اوه ایجاد می‌کنند.
انسان واکه‌ها یا اصوات صدادار را با حرکات دقیق زبان، بالا، پایین، جلو و عقب تولید می‌کند. محققان دریافتند که عضلات زبان بابون‌ها مشابه انسان است و می‌تواند به همان شیوه صدا را کنترل کند.
دانشمندان آناتومی مجرای صوتی دو بابون را که به مرگ طبیعی مرده بودند مورد بررسی قرار دادند و زبان آنها را کالبدشکافی و تشریح کردند. آنها دریافتند که بابون‌ها در مقایسه با انسان، مجرای صوتی مشابه کودکان و تارهای صوتی مشابه انسان‌های بالغ دارند که صداها را در حنجره فیلتر می‌کنند. به گفته دانشمندان، ضبط صدای بابون‌ها نشان داد که حیوانات می‌توانند صداهایی شبه‌واکه ایجاد کنند.
فرای تأیید این نظریه که صدای بابون‌ها شبیه حروف صداداری است که انسان تولید می‌کند، تحقیقات جدید دانشمندان نشان می‌دهد که صدای بابون‌ها به منشأ صدای انسان در دوران‌های قدیم نیز شباهت دارد.
نظریه قبلی مبنی بر اینکه حنجره پایین باید واکه‌ها را تولید کند به این معنی بود که قبل از اینکه چیز خاصی برای تحول در کلام ایجاد شود، یک مرز محکم وجود داشت. محققان نشان داده‌اند که میمون‌ها هم ۵ حرف صدادار را می‌توانند تولید کنند. بنابراین، ما انسان‌ها چنین استنتاج می‌کنیم که در گذشته یک اندام مشترک برای تولید حرف صدادار بین اجداد مشترک ما و بابون‌ها وجود داشته است.
این ایده که الگوهای خاص کلام به انسان‌های مدرنی محدود می‌شود که ۴۰۰ هزار سال پیش در آفریقا زندگی می‌کردند، دانشمندان را به این فکر واداشت که زبانی که امروز با آن سخن می‌گوییم، قدمتی ۷۰ تا ۱۰۰ هزار ساله دارد. با این حال، محققان خاطرنشان کردند که اجداد و پیشینیان مشترک بین بابون‌ها و انسان‌ها توانایی صوتی تولید حروف صدادار را داشته‌اند. در نتیجه، طبق یافته‌های این تحقیق احتمال قوی این است که منشأ کلام به ۲۵ میلیون سال قبل باز می‌گردد.
جزییات این پژوهش در مجله آنلاین journal PLOS ONE در تاریخ ۱۱ ژانویه منتشر شده است.
