معرفی پرنده سار ؛ پرنده ای اجتماعی و سریع

معرفی پرنده سار ؛ پرنده ای اجتماعی و سریع

مجموعه: گیاهان،حیوانات و آکواریوم

آشنایی با پرنده سار و نقش آن در طبیعت

معرفی ابتدایی سارها

نام علمی پرنده ی سار sturnus vulgaris است. او از خانواده ی ساریان و از راسته ی گنجشک سانان است. سارها انواع مختلفی دارند. این پرندگان از جمله پرندگان به شدت اجتماعی هستند و اصولا سرو صدای زیادی هم دارند. این پرندگان دور هم جمع می شوند و جمع شدن آن ها به سان یک اجتماع انسانی دارای سر و صدای بسیار زیادی می باشد.

زمستان و غروب های پاییز بهترین زمان برای دور هم جمع شدن ساریان است. نکته ی بسیار جالب درباره ی سارها این است که این پرندگان به شدت توانایی این را دارند که صدای آواز پرندگان دیگر و یا حیوانات دیگر را تقلید نمایند. 

همان طور که خدمت تان عرض کردیم، سارها یک پرنده ی اجتماعی هستند و به صورت دسته ای زندگی کنند. یکی از مهم ترین دلایلی که شما سارها را در کنار یکدیگر و در یک دسته مشاهده می نمایید این است که این با هم بودن این پرندگان باعث می شود تا خطر شکار توسط پرندگان شکاری دیگر برای این پرندگان از بین برود و یا کمتر شود و در امنیت بیشتری زندگی کنند.

از طرف دیگر، سارها با زندگی اجتماعی در کنار هم نوعان شان، به نیازهای زمینه ای و درونی خودشان پاسخ می دهند. اما تمام ماجرای زندگی دسته ای سارها این نیست. گاهی اوقات مشکلاتی هم در این زمینه برای شان رخ میدهد که عدم توانایی شکار دسته جمعی و نبودن غذا برای تعداد زیادی سار در یک مکان، از مهم ترین چالش های زندگی دسته جمعی برای سارها می باشد. از این رو برخی از سارها هستند که به صورت تکی نیز زندگی می کنند. 

توصیف ظاهری سارها

سار پرنده ای است که عموما با رنگ سیاه دیده می شود اما شما می توانید رگه هایی از رنگ های بنفش و سبز به همراه خال های سفید را نیز در ساختار ظاهری این پرندگان مشاهده نمایید. دم آن ها دراز است اما منقار کوتاه و تیزی دارند.

نکته ی جالب درباره ی منقار سارها این است که رنگ منقار آن ها در فصول سرد به رنگ تیره و در فصول گرم مانند بهار به رنگ لیمویی در می آید. نهایت طولی که می توانیم برای اندازه ی یک سار در نظر بگیریم، بیست و سه سانتی متر است و حداقل این طول را می توانیم نوزده سانتی متر در نظر بگیریم. 

سارها مستقیم، سریع و تند و تیز پرواز می کنند. واضح ترین مشخصه ای که می تواند پرواز ساریان را از سایر پرندگان متمایز نماید، حالت مثلثی است که دم و پر آن ها در زمان پرواز به خود می گیرد. سارها معمولا به صورت دسته ای و چند هزارتایی پرواز می کنند و به همین دلیل زمانی که آن ها با هم هستند، بخشی از آسمان تیره می شود. آن ها در مواقعی که از جانب پرندگان دیگر احساس خطر می کنند، پرواز چرخشی از خود نشان می دهند. 

انواع پرنده سار 

همان طور که ابتدای محتوا نیز خدمت تان عرض کردیم، سار انواع مختلفی دارد. سار معمولی، سار صورتی و مرغ مینا، از جمله دستی بندی هایی هستند که سارها در آن قرار می گیرند. 

معرفی سار معمولی :

منقار این پرنده دراز است، بال های تیزی دارد و با دم های درازش حدودا بیست و یک سانتی متر، طول دارد. مناطق مختلف شهری و روستایی، ساختمان ها و سوراخ های درختان، بهترین مکان برای سکونت سارهای معمولی می باشند.

این دسته از سارها نیز به صورت جمعی حرکت و زندگی می کنند. در فصول زمستان به صورت پراکنده می توانید آن ها را ببینید اما وجود دارند. مهم ترین ویژگی سارهای معمولی این است که در فصل های زمستان، معمولا خال های سفید روی پرهای شان، بیشتر از قبل دیده می شوند. 

معرفی مرغ مینا

این گونه از پرندگان سار، به شدت مورد توجه انسان ها قرار گرفته و خیلی از آن ها توسط انسان ها در مناطق مسکونی نگهداری می شوند. سر و گردن مرغ مینا سیاه است و هر چقدر که از سر به سمت پایین تر می آییم، رنگ پرهای آن قهوه ای می شود. این پرنده همه چیزخوار است و نگهداری از آن اصلا کار دشواری نیست. از خصایل بسیار جالب مرغ مینا این است که به راحتی می تواند صدای انسان ها را تقلید کند. این موضوع یکی از مورد علاقه ترین بخش هایی است که مورد توجه انسان ها قرار می گیرد. 

سار صورتی

این گونه از سارها اغلب در جلگه ها، دشت ها و صخره ‌های کوهستانی دیده می شوند و فصل تابستان بیشتر از فصل زمستان پراکنده هستند. نکته ی بارز این نوع سارها، بدن صورتی رنگی است که در ترکیب با سر و گردن مشکی قرار گرفته و به این ترکیب جالب، یک منقار زرد رنگ نیز اضافه نمایید. این نوع از سارها جداگانه از سارهای معمولی نیستند و در کنار آن ها دیده می شوند و همان استایل زندگی دسته جمعی شان را حفظ می نمایند. 

جمع بندی و سخن آخر

پرنده های سار در شمایل نر و ماده هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند. تخم گذاری نوع نر این پرنده هم در بهار است و هم در تابستان. تخم های این پرنده به رنگ آبیست عموما به تعداد فرد گذاشته می شود. پنج تا هفت عدد تخم آبی به مدت پانزده روز زیر سار نر و ماده قرار می گیرد تا در نهایت تخم ها شکسته و جوجه ها بیرون می آیند.

سه هفته کفایت می کند تا جوجه سارها بتوانند از لانه بیرون آمده و زندگی عادی خود را شروع کنند. سارهای تازه به دنیا آمده نیز مانند سارهای دیگر، همه چیزخوار هستند می توانند انواع بندپایان، حشرات ، کرم ها و نرم تنان را به عنوان غذا بخورند. البته که دانه‌ های غذایی و میوه ‌ها، ته مانده غذای انسان ها و هر چیزی که روی زمین باشد، می تواند به عنوان مکمل غذایی برای سارها استفاده شود.

گردآوری : بخش علمی بیتوته