محمد لاهوتی، رئیس کنفدراسیون صادرات ایران در روزنامه آرمان ملی نوشت: کاهش ارزش لیر، فرصت بسیار مناسبی برای صادرکنندگان ترکیه فراهم کرده است؛ از یک سو قدرت رقابت صادرکنندگان ترکیه از گذشته نسبت به صادرکنندگان ایرانی بیشتر بوده و حالا با وجود فراهم بودن زیرساخت‌ها و با کاهش ارزش لیر فرصت بیشتری برای توسعه بازار در اختیار صادرکنندگان این کشور قرار می‌گیرد.
مساله این است که ایران در زمان کاهش ارزش ریال به دلیل بازگشت تحریم‌ها ناگزیر به اعمال برخی سیاست‌ها شد و این سیاست‌ها صادرات کشور را نیز تحت الشعاع قرار داد. اما صادرکنندگان ترکیه با این مشکلات مواجه نبوده و سیستم اقتصادی آن‌ها به شکلی روان در حال فعالیت است.
بنابراین، به طور قطع افزایش صادرات در تجارت ترکیه رخ خواهد داد. با توجه به اهمیت حفظ بازار‌های پیرامونی به ویژه کشور‌های حوزه CLS، عراق و روسیه، ضرورت دارد که دولت حمایت‌های لازم را از صادرکنندگان به ویژه صادرکنندگان حوزه کشاورزی و محصولات غذایی به صورت مضاعف به عمل آورد؛ اگرچه تاکنون حمایت‌ها و مشوق‌های خاصی به صادرکنندگان ارائه نشده است. اما با توجه به کاهش ارزش لیر و افزایش صادرات ترکیه پرداخت مشوق‌ها دیگر یک انتخاب نیست بلکه یک الزام است. دولت باید این الزام را در نظر بگیرد و حمایت‌های ویژه‌ای چه در حوزه حمل و نقل و چه در حوزه مشوق‌های نقدی در نظر بگیرد که صادرکنندگان بتوانند در مقابل افزایش قدرت صادرکنندگان ترکیه، کماکان بازار‌های خود را حفظ کنند. یکی از حوزه‌هایی که با افزایش هزینه دو تا سه برابری مواجه شد، حمل و نقل است.
از این رو، دولت در این شرایط، می‌تواند با پرداخت نقدی مشوق‌ها به صادرکنندگان بخشی از این افزایش قیمت در حوزه حمل ونقل یا حتی بسته‌بندی را پوشش دهد. یا چنانچه، برای صادرات یک سری از کالا‌های صادراتی به بازار‌های مشخص، مشوق‌های مستقیم پرداخت شود، قدرت رقابت صادرکنندگان ایرانی افزایش پیدا می‌کند. اگر چه، در بسته‌های حمایتی صادرات، حمایت‌های مورد اشاره قید شده است، اما به دلیل آنکه منابع آن به طور کامل تامین نمی‌شود، سازمان توسعه تجارت نمی‌تواند این مشوق‌ها را به موقع پرداخت کند.
پرداخت مشوق و اعمال حمایت باید در زمان خود اتفاق بیفتد تا اثر گذار باشد. اینکه پرداخت این مشوق‌ها به سال‌های بعد موکول می‌شود، تاثیری نخواهد داشت، چرا که صادرکننده، مطمئن نیست که این اعداد و ارقام در آینده پرداخت خواهد شد و صرفا تعیین مشوق‌ها در قیمت تمام شده محصول اثری نخواهد داشت.
حمایت از صادرکنندگان برای رقابت با صادرکنندگان ترکیه، یک الزام است، نه یک انتخاب و دولت باید هر چه زودتر به این حوزه ورود کند و منابع حمایتی خود را در اختیار سازمان توسعه تجارت قرار دهد و سازمان نیز بلافاصله این منابع را با وسواس به صادرکنندگان تخصیص دهد.
