به گزارش بهداشت نیوز، در واقع دریافت روی به عنوان یک ماده مغذی از این نظر ضروری است که بدن شما نمی تواند آن را تولید یا ذخیره کند. به همین دلیل است باید این ماده را در رژیم غذایی خود جای دهیم.
روی برای فرآیندهای متعددی در بدن از جمله موارد زیر مورد نیاز است:
واکنش های آنزیمی
بهبود عملکرد سیستم ایمنی
ساخت پروتئین
ساخت DNA
التیام زخم
رشد
روی به طور طبیعی در طیف گسترده ای از غذاهای گیاهی و حیوانی یافت می شود. غذاهایی که به طور طبیعی حاوی این ماده معدنی نیستند، مانند غلات صبحانه، میان وعده ها و آرد شیرینی پزی، اغلب با اشکال مصنوعی روی، غنی می شوند. شما همچنین می توانید مکمل های روی یا مکمل های چند ماده مغذی که دارای روی نیز هستند، مصرف کنید.
نقش روی در بدن
روی یک ماده معدنی حیاتی است که بدن شما به روش های بی شماری از آن استفاده می کند. در حقیقت، روی دومین معدنی فراوان در بدن شما، پس از آهن است.
روی برای فعالیت بیش از ۳۰۰ آنزیم که به متابولیسم، هضم، عملکرد اعصاب و بسیاری از فرآیندهای دیگر کمک می کنند، ضروری است. علاوه بر این، برای رشد و عملکرد سلول های ایمنی حیاتی است.
این ماده معدنی همچنین برای سلامت پوست، سنتز DNA و تولید پروتئین ضروری است. همچنین رشد و نمو بدن به دلیل نقش آن در رشد و تقسیم سلولی، به روی متکی است.
باید بدانید روی برای حواس چشایی و بویایی شما نیز مورد نیاز است. از آنجایی که یکی از آنزیم هایی که برای طعم و بوی مناسب ضروری است به این ماده مغذی وابسته است، کمبود روی می تواند توانایی چشایی یا بویایی شما را کاهش دهد.
فواید روی برای سلامتی
تحقیقات نشان می دهد که روی دارای مزایای سلامتی بی شماری است، از جمله کمک به تقویت سیستم ایمنی بدن.
از آنجایی که برای عملکرد سلول های ایمنی و پیام رسانی سلولی ضروری است، کمبود آن می تواند منجر به ضعیف شدن پاسخ ایمنی شود.
مکمل های روی سلول های ایمنی خاصی را تحریک می کنند و استرس اکسیداتیو را کاهش می دهند.
به عنوان مثال، بررسی هفت مطالعه نشان داد که مصرف روی می تواند طول سرماخوردگی را تا ۳۳٪ کاهش دهد. علاوه بر این، مکمل های روی به طور قابل توجهی خطر ابتلا به عفونت ها را کاهش می دهند و پاسخ ایمنی را در افراد مسن تر تقویت می کنند.
روی به بهبود زخم ها کمک می کند
روی معمولا در بیمارستان ها به عنوان درمان سوختگی، زخم های خاص و سایر آسیب های پوستی استفاده می شود. از آنجایی که این ماده معدنی نقش مهمی در سنتز کلاژن، عملکرد سیستم ایمنی و پاسخ التهابی ایفا می کند، برای بهبودی مناسب ضروری است.
در حقیقت پوست شما مقدار نسبتاً بالایی (حدود ۵٪) از محتوای روی بدن شما را دارا است. در حالی که کمبود روی می تواند بهبود زخم را آهسته کند، مکمل روی می تواند بهبودی را تسریع کند.
خطر ابتلا به بیماری های مرتبط خاص را کاهش می دهد
روی ممکن است به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با سن، مانند پنومونی، عفونت و دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن (AMD) را کاهش دهد.
همچنین روی می تواند استرس اکسیداتیو را کاهش دهد و با تقویت فعالیت سلول های T و سلول های کشنده طبیعی که به محافظت از بدن در برابر عفونت کمک می کنند، پاسخ ایمنی را بهبود بخشد.
به درمان آکنه کمک می کند
آکنه یک بیماری پوستی شایع است که برآورد شده تا ۹.۴٪ جمعیت جهانی را تحت تاثیر قرار می دهد.
آکنه ناشی از انسداد غدد تولید روغن، باکتری ها و التهاب است. مطالعات نشان می دهد که درمان موضعی و خوراکی روی می تواند به طور موثر آکنه را با کاهش التهاب، مهار رشد باکتری P. acnes و سرکوب فعالیت غدد چربی درمان کند.
افراد مبتلا به آکنه معمولا روی را به میزان کمتری دارند. بنابراین، مکمل ها ممکن است به کاهش علائم آکنه کمک کنند.
التهاب را کاهش می دهد
روی استرس اکسیداتیو و سطوح پروتئین های التهابی خاصی را در بدن شما کاهش می دهد.
استرس اکسیداتیو منجر به التهاب مزمن می شود و عامل طیف گسترده ای از بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی، سرطان و زوال ذهنی است.
علائم کمبود روی
اگرچه کمبود شدید روی نادر است، اما می‌تواند در افراد مبتلا به جهش‌های ژنتیکی نادر، نوزادان شیرخوار که مادرانشان روی کافی ندارند، افرادی که به الکل اعتیاد دارند و هر کسی که داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کند، رخ دهد.
علائم کمبود شدید روی اختلال در رشد و تکامل، تاخیر در بلوغ جنسی، بثورات پوستی، اسهال مزمن، اختلال در بهبود زخم و مشکلات رفتاری می باشد. اشکال خفیف کمبود روی ، به ویژه در کودکان کشورهای در حال توسعه که رژیم غذایی فاقد مواد مغذی مهم است، شایع تر است.
کسانی که در معرض خطر کمبود روی هستند
افراد مبتلا به بیماری های دستگاه گوارش مانند بیماری کرون
گیاهخواران
زنان باردار و شیرده
نوزادانی که منحصرا با شیر مادر تغذیه می شوند
افراد مبتلا به کم خونی سلول داسی شکل
افرادی که سوء تغذیه دارند، از جمله آنهایی که مبتلا به بی اشتهایی هستند
افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه
مصرف کنندگان الکل
علائم کمبود روی خفیف شامل اسهال، کاهش ایمنی، ریزش مو، کاهش اشتها، اختلالات خلقی، پوست خشک، مسائل باروری و کاهش بهبود زخم است.
تشخیص کمبود روی با آزمایش به دلیل کنترل شدید بدن شما بر روی سطوح روی دشوار است. بنابراین، حتی اگر آزمایش‌ها سطوح طبیعی را نشان دهند، ممکن است همچنان کمبود داشته باشید.
به همین دلیل پزشکان سایر عوامل خطر مانند ژنتیک و کم خونی را همراه با آزمایش در نظر می گیرند.
منابع غذایی روی
بسیاری از غذاهای حیوانی و گیاهی به طور طبیعی غنی از روی هستند.
صدف، خرچنگ، گوشت قرمز، گوشت مرغ، بوقلمون، ماهی ها، تخم مرغ، حبوبات شامل نخود، عدس، لوبیا، آجیل و دانه ها مانند کدو تنبل و بادام زمینی، غلات کامل و برخی سبزیجات نظیر قارچ، کلم، نخود فرنگی و محصولات لبنی شامل شیر و ماست بیشترین میزان روی را دارا هستند.
محصولات حیوانی، مانند گوشت و صدف، حاوی مقادیر زیادی روی هستند به شکلی که بدن شما به راحتی آن را جذب می کند.
به یاد داشته باشید که روی موجود در منابع گیاهی مانند حبوبات و دانه های کامل به دلیل سایر ترکیبات گیاهی که فرایند جذب را مهار می کنند، به میزان کمتری به طور موثر جذب می شود. در این میان برخی غذاها نیز به طور مصنوعی با روی غنی می شوند.
مسمومیت با روی
درست همانطور که کمبود روی می تواند عوارض سلامتی ایجاد کند، مصرف بیش از حد آن می تواند منجر به عوارض جانبی منفی شود.
شایع ترین علت مسمومیت با روی، مصرف بیش از حد مکمل های آن است که می تواند علائم حاد و مزمنی را ایجاد کند.
علائم مسمومیت با روی عبارتند از:
تهوع و استفراغ
از دست دادن اشتها
اسهال
گرفتگی شکم
سردرد
کاهش عملکرد سیستم ایمنی
کاهش سطح کلسترول خوب
مصرف بیش از حد روی می تواند باعث کمبود مواد مغذی شود. به عنوان مثال، مصرف مزمن روی می تواند با جذب مس و آهن در بدن تداخل داشته باشد.
دوز توصیه شده مصرف روی (زینک)
از مصرف مکمل های روی در دوز بالا بدون توصیه پزشک خودداری کنید. مصرف روزانه توصیه شده آن ۱۱ میلی گرم برای مردان بالغ و ۸ میلی گرم برای زنان بالغ است. زنان باردار و شیرده باید به ترتیب ۱۱ و ۱۲ میلی گرم در روز مصرف کنند.
سطح بالای قابل تحمل برای روی ۴۰ میلی گرم در روز است. با این حال، برخی افراد ممکن است دچار کمبود روی بوده و از این امر مستثنی باشند.
منبع: دکتردکتر
