به گزارش بهداشت نیوز، محققان دریافتند که ۴۳ درصد از کودکانی که بین سنین ۵ تا ۱۲ سالگی از بی خوابی رنج می‌برند، در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی نیز دچار مشکل بی خوابی هستند.
به گفته محققان، احتمال اینکه یک کودک کم خواب در نهایت به بزرگسالی کم خواب تبدیل شود تقریباً سه برابر است.
«خولیو فرناندز مندوزا»، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه ایالتی پنسلوانیا، در این باره گفت: «حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد از کودکان در سن مدرسه علائم بی خوابی را دارند که به عنوان مشکل در به خواب رفتن یا خواب ماندن شناخته می‌شود. در میان نوجوانان، این رقم بین ۳۵ تا ۴۰ درصد افزایش می‌یابد.»
این تیم برای بررسی تداوم بی خوابی در میان کودکان در حین رشد، بیش از ۵۰۰ کودک را از سن ۵ سالگی تا ۳۱ سالگی مورد بررسی قرار داد.
در طول مرحله اول مطالعه که بین سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۵ انجام شد، همه بچه‌ها (یا والدینشان) پرسش‌نامه‌هایی را درباره خواب تکمیل کردند. عادات خواب نیز در زمان خواب در یک محیط آزمایشگاهی ردیابی شد.
تقریباً یک چهارم کودکان پیش از نوجوانی به بی خوابی مبتلا بودند.
حدوداً بین ۶ تا ۱۳ سال بعد، اکثر بچه‌ها در سن ۱۶ سالگی، ارزیابی‌های مشابه را انجام دادند. مشخص شد که بیش از یک سوم (۳۶٪) نوجوانان با بیخوابی دست و پنجه نرم می‌کنند.
سپس مرحله سوم ارزیابی در قالب یک بررسی خواب بعدی که بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ راه‌اندازی شد، انجام شد. در آن زمان، میانگین سنی شرکت‌کنندگان در مطالعه ۲۴ سال بود.
این تیم دریافت که حدود ۲۷ درصد از افراد بی خواب در دوران نوجوانی، در بزرگسالی خواب‌های سالم داشتند. اما تقریباً ۱۹ درصد از کسانی که در دوران کودکی سابقه مشکل خواب داشتند، همچنان در نوجوانی و بزرگسالی بی خوابی متناوب را تجربه می‌کردند، در حالی که بیش از ۴ نفر از هر ۱۰ نفر همچنان با کمبود خواب مداوم مواجه بودند.
این یافته‌ها بر اهمیت رسیدگی به بیخوابی در سنین جوانی برای جلوگیری از ایجاد یک مشکل مادام‌العمر تاکید می‌کند.
