عبدالجبار کاکایی در روزنامه اعتماد نوشت: من هرروز اخبار حوزه موسیقی را پیگیری می‌کنم. چون کارم موسیقی است، سال‌ها درگیرش بودم و هنوز هم اخبارش برای من مهم است. اگر بخواهم دقیق‌تر از دغدغه‌ام برای این حوزه بگویم، به همان مسائل و مشکلاتی می‌رسم که این‌روز‌ها خیلی از هنرمندان حوزه موسیقی درباره آن صحبت می‌کنند؛ هیاهوی عجیب و مبتذل بازار موسیقی ایرانی.
نمی‌خواهم حرف‌های تکراری بزنم، چون دیگر همه می‌دانیم که چه خبر است و وقتی اراده قوی برای ترویج موسیقی درست و خوب وجود ندارد، حرف زدن هم درباره آن بی‌معناست و تا زمانی که مدیران همچنان نسبت به موسیقی سردرگم هستند و نه می‌دانند چه می‌خواهند و نه می‌توانند به موسیقی به چشم ابزار نگاه کنند، این‌حرف‌ها هم بی‌فایده است و کمال و رشد موسیقی ایرانی هم رویایی دور است. برای همین و حالا که صحبت‌های جدی و انتقاد‌های جدی جواب نمی‌دهد، می‌خواهم از راه‌حل دیگری استفاده کنم.
می‌خواهم از مدیران درخواست کنم تا وزارتخانه‌ای به نام «وزارت سرگرمی، تفنن و تفریح» راه بیندازند و مسوولیت هرآنچه را امروز به نام هنر، تولید می‌شود به عهده بگیرند. چون تولیداتی که این روز‌ها در حوزه‌های مختلف هنری می‌بینیم، براساس نظر کارشناسان این حوزه‌ها، جنبه‌های هنری ندارد، بیشتر سرگرمی هستند و چرا باید وزارت فرهنگ و هنر و ارشاد متولی آن‌ها باشد، وقتی آثار فرهنگی و هنری نیست و همه‌چیز به سمت سرگرمی و ابتذال هنری کشیده شده.
با این دسته‌بندی می‌شود آثار را با توجه به کیفیت‌شان به یکی از این وزارتخانه‌ها ارجاع داد و وزارت ارشاد هم هزینه کار‌های تجاری، سبک، سخیف و غیرهنری را ندهد. به نظر می‌آید امروز بیشتر تفریح مردم در خرید لباس یا رفتن به رستوران‌های مجلل، کنسرت و نمایش‌های تفریحی خلاصه شده است. تازه این هم مربوط به قشر مرفه جامعه است. مشکلی هم نیست اگر برای همین قشر هم برنامه‌ای داشته باشیم.
اما نباید اجازه دهیم پای وزارت فرهنگ و ارشاد به تولید چنین آثاری باز شود و با هزینه و سرمایه‌ای که خرج می‌کند شخصیتش زیر سوال برود. باید راهی برای سامان‌دهی تولید موسیقی ناهنجاری که امروز شاهد آن هستیم هم باشد. البته ناهنجار از حیث منتقدان رسانه‌ای و نگاه هنری نسبت به موسیقی. اگر نه سرگرمی همیشه لازم است.
