به گزارش بهداشت نیوز، با این حال، تا کنون دقیقاً مشخص نبود که چگونه این اختلال مادران در رشد اولیه زبان نوزادان نشان داده می شود. در یک مطالعه جدید، دانشمندان موسسه ماکس پلانک برای علوم شناختی و مغز انسان در لایپزیگ اکنون بررسی کرده اند که نوزادان تا چه حد می توانند صداهای گفتاری را بسته به خلق و خوی مادرشان تشخیص دهند. این توانایی یک پیش نیاز مهم برای گام های بعدی در جهت یادگیری زبان در نظر گرفته می شود.
به گفته پژوهشگران، اگر صداها را بتوان از یکدیگر متمایز کرد، تک تک کلمات نیز می توانند از یکدیگر متمایز شوند. در این مطالعات مشخص شد که اگر مادران دو ماه پس از تولد روحیه منفی تری نشان دهند، فرزندانشان به طور متوسط در شش ماهگی پردازش کمتری از صداهای گفتاری نشان می دهند.
در این دوره برای نوزادان تشخیص هجاها به ویژه دشوار بود. به طور خاص، یافته ها نشان دادند:توسعه به اصطلاح پاسخ عدم تطابق نوزادان نسبت به کسانی که مادرانی که روحیه مثبت تری داشتند به تاخیر افتاد.
این پاسخ عدم تطابق به نوبه خود به عنوان معیاری عمل می کند که چگونه یک نفر می تواند صداها را از یکدیگر جدا کند. اگر این پیشرفت به سمت یک واکنش عدم تطابق آشکار به تأخیر بیفتد، می تواند نشانه ای از افزایش خطر ابتلا به اختلال گفتاری در آینده در نظر گرفته می شود.
دکتر گسا شادت (Gesa Schaadt) استاد رشد کودک و نوجوان در دانشگاه برلین و پژوهشگر ارشد این مطالعه توضیح می دهد: ما گمان می کنیم که مادران آسیب دیده کمتر از گفتار هدایت شده نوزاد استفاده می کنند. شبکه باز آنها احتمالاً هنگام هدایت گفتار به نوزاد خود از تغییرات زیر و بم کمتری استفاده می کنند.
او گفت: این امر همچنین منجر به درک محدودتری از زمینه های مختلف در کودکان می شود. این ادراک، به نوبه خود، پیش نیازی برای توسعه بیشتر زبان در نظر گرفته می شود.
دکتر شادت در ادامه عنوان کرد: نتایج پژوهش ها نشان می دهد، چقدر مهم است که والدین از گفتار هدایت شده نوزادان برای رشد بیشتر زبان کودکانشان استفاده کنند. گفتار هدایت شده توسط نوزاد که از نظر زیر و بم بسیار متفاوت است، بر بخش های خاصی از کلمات با وضوح بیشتری تأکید می کند و بنابراین توجه نوزادان را بر آنچه گفته می شود متمرکز کرده و برای کودکان مناسب تلقی می شود. مادرانی نیز که از خلق و خوی افسردگی رنج می برند، اغلب از گفتار یکنواخت تر و کمتری برای نوزاد استفاده می کنند.
شادت می گوید: برای اطمینان از رشد مناسب کودکان خردسال، حمایت مناسب از مادرانی که از ناراحتی های خفیف رنج می برند و اغلب هنوز نیازی به درمان ندارند، مورد نیاز است. این امر لزوماً نباید اقدامات مداخله ای و سازمان یافته باشد، گاهی اوقات نیاز است که پدرها بیشتر درگیر این موضوع شوند.
محققان این روابط را با کمک ۴۶ مادر که پس از زایمان حالات متفاوتی را گزارش کردند، بررسی کردند. خلق و خوی مادران با استفاده از یک پرسشنامه استاندارد که معمولاً برای تشخیص ناراحتی پس از زایمان استفاده می شود، اندازه گیری شد.
پژوهشگران همچنین از الکتروانسفالوگرافی (EEG) استفاده کردند: به اندازه گیری اینکه نوزادان چقدر می توانند صداهای گفتار را از یکدیگر تشخیص دهند، کمک می کند. برای این منظور از پاسخ نامتناسب استفاده می شود که در آن یک سیگنال الکتروانسفالوگرافی خاص نشان می دهد که مغز چقدر صداهای مختلف گفتاری را پردازش کرده و تمایز قائل می شود. محققان این واکنش را در نوزادان در سنین دو و شش ماهگی ثبت کردند در حالی که هجاهای مختلفی مانند با، گا و بو به آنها ارائه شد.
شرح کامل این پژوهش جذاب و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی JAMA منتشر شده است.
منبع: سیناپرس
