به گزارش بهداشت نیوز،کشورهایی مانند استرالیا و نیوزلند دارای انبار تجهیزات پزشکی ملی هستند که تجهیزات حفاظت فردی مانند ماسک و دستکش را در کنار سایر موارد در اختیار دارد. اگر این منابع در مواقع اضطراری مانند یک بیماری همه گیر استفاده نشوند، معمولاً تا تاریخ استفاده در انبار مانده و سپس به محل دفن زباله فرستاده می شوند.
به گفته کارشناسان، به خصوص با وجود کمبود تجهیزات پزشکی در برخی کشورهای در حال توسعه، مطمئناً راه بهتری برای این کار وجود دارد و اهدای ذخایر مازاد به کشورهای در حال توسعه یک راه حل واضح به نظر می رسد.
مطالعات اخیر پژوهشگران، تأثیر احتمالی اهدای موجودی اضافی به کشورهای در حال توسعه را بررسی کرده است. این اقلام اهدایی معمولا دارای تاریخ نزدیک به پایان زمان تولید هستند. کارشناسان توضیح می دهند در حالی که برخی از ذخایر ماسک و دستکش در طول همه گیری کرونا استفاده شده است، اقلام جدید در حال ذخیره سازی مجدد هستند.
بنابراین اگر استفاده نشوند، احتمالا منقضی خواهند شد. به عنوان مثال، می دانیم که ماسک های جراحی موجود در انبار در حال انقضا هستند. همچنین مسائل مشابهی در سایر کشورهای توسعه یافته مانند ایالات متحده، نیوزلند و کانادا، قبل و در طول همه گیری کرونا دیده شده است.
این میزان تولید و ضایعات در تضاد شدید با وضعیت برخی از کشورهای در حال توسعه است. برخی افراد در این کشورها مجبور به استفاده مجدد از وسایل یکبار مصرف معمولی مانند دستکش جراحی، ماسک و سرنگ هستند. در حالی که اهدای موجودی مازاد یک راه حل واضح به نظر می رسد، اهدای لوازم پزشکی تاریخ دار معمولاً منع می شود.
در این راستا، سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می کند که برای ارسال کمک های پزشکی به کشورهای نیازمند باید حداقل یک سال یا نیمی از عمر مفید دارو یا تجهیزات از زمان تاریخ انقضا باقی مانده باشد.
بر اساس مدل های پیش بینی شده در این مطالعات، محققان دریافتند که اهدای این محصولات پیش از رسیدن تاریخ انقضا بهترین گزینه است. این امر بیشترین سود را برای کشور دریافت کننده دارد، زیرا تامین کنندگان محلی را از تجارت خارج نمی کند.
بهترین گزینه بعدی اهدای محصولات تازه تولید بود و کم ارجح ترین گزینه اهدای تولیدات بسیار قدیمی مانند اقلامی که بیش از یک سال از تاریخ تولیدشان گذشته باشد. به گفته کارشناسان، به راحتی می توان فرض کرد که اهدای حجم زیادی از موجودی تازه تولید و مازاد ماسک و دستکش های یکبار مصرف که هنوز تاریخ مصرف زیادی دارند، بهترین گزینه خواهد بود. اما مدل سازی ها نشان داد که چگونه این موضوع می تواند بازارهای محلی را مخدوش کند.
اشباع شدن بازارهای محلی با محصولات رایگان و تازه تولید می تواند تامین کنندگان محلی را مجبور کند که قیمت محصولات خود را در بازار پایین بیاورند و باعث شود که تولید یا عرضه این محصولات به طور بالقوه متوقف شوند. این امر از هرگونه تلاش بیشتر برای توسعه ظرفیت عرضه محلی جلوگیری کرده و باعث می شود کشور دریافت کننده بیشتر به کمک های اهدایی متکی باشد.
پژوهشگران معتقدند که اهدای محصولات تازه تولید ممکن است با فساد همراه شود چراکه افراد سودجو محصولات اهدایی را وارد بازار کرده و آنها را در بازار سیاه می فروشند. این اتفاق همچنین ممکن است قیمت ها را در بازار سیاه افزایش دهد و فشار بیشتری را بر سیستم های مراقبت های بهداشتی که قبلاً گسترش یافته اند وارد کند. در پایان محققان توصیه می کنند که اجرای یک برنامه آزمایشی برای اهدای موجودی مازاد، احتمالاً فقط با یک محصول، عاقلانه خواهد بود.
منبع: سیناپرس
