دینوبوتزاتی ایتالیایی را به عنوان نویسنده ای تخیلی و سمبولیک می شناسند. او از هرگونه زیادهگویی و تفصیل بیزار است و تا سر حد امکان داستانها را خلاصه و مجمل روایت میکند و برای جذب مخاطب در رئالیستی ترین آثار خود نیز جنبه هایی از فانتزی و تخیل را در نوشته هایش وارد می کند.
در ۱۹۵۸ میلادی کتاب شصت داستان بوتزاتی جایزه معتبر استره گا را برای نویسنده به ارمغان می آورد و در ۱۹۶۰ رمان تصویر بزرگ به چاپ می رسد. برای درک و شناخت بهتر از این نویسنده باید دانست که اصولا دینو نویسنده ای تخیلی و حتی در رئالیستی ترین آثار خود جنبه هایی از فانتزی و تخیل را در کارهایش وارد می کند. در آثار این نویسنده هیچ قهرمانی وجود ندارد و هر فردی در هر لحظه ای که انتظار قهرمان شدن اش می رود، سقوط می کند.