ایسنا/ براساس گزارش های منتشر گشته، قرار است عرصه و حریم محوطه کهنه قلعه میرآباد امام قلی در ریگان کرمان تعیین شود.
شهرام زارع، سرپرست هیأت باستان شناسی محوطه کهنه قلعه میرآباد امام قلی گفت: محوطه کهنه قلعه میرآباد در شهرستان ریگان استان کرمان، بخش گنبکی و در شرق روستای میرآباد امام قلی واقع شده است. این محوطه طی اوایل دهه 1370 بخاطر عبور جاده آسفالتی از وسط آن که روستاهای منطقه ریگان و فهرج را به هم پیوند می دهد به شدت آسیب دید و بخشی از بقایای معماری و سکونتگاهی آن تخریب شد.
این باستان شناس افزود: در سالهای گذشته نیز عبور لوله ها و عناصر مختلفی از کنار همان جاده آسیب هایی را به محوطه وارد کرده و در حال حاضر، احتمال تعریض جاده و همچنین توسعه روستایی، عرصه تپه را در معرض تهدید قرار داده است.
زارع با بیان اینکه این محوطه در سال 1399 به شماره 33062 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، گفت: محوطه کهنه قلعه میرآباد امام قلی حدود 12 هکتار وسعت دارد و سکونتگاهی مربوط به دوره ساسانی و اسلامی است. بقایای چند مجموعه معماری از دوره ساسانی در این محوطه وجود دارد و ازجمله بقایای شاخص آن، بنای یک چهارطاقی یا آتشکده است که برای مطالعه تحول معماری مذهبی دوره ساسانی حائز اهمیت است.
این باستان شناس بیان کرد: جدا از جنبه های علمی و باستان شناختی که مطالعه بقایای مادی گذشته برای محققان دارد، در مناطقی مثل ریگان که از جمله نقاط خشک فلات ایران است و محدودیت دسترسی به آب و سایر منابع زیستی هرروز پررنگ تر می شود، اهمیت حفاظت از میراث فرهنگی و معرفی آثار تاریخی دوچندان می شود.
سرپرست هیأت باستان شناسی محوطه کهنه قلعه میرآباد امام قلی با بیان اینکه در این قبیل مناطق هنوز بطور عمده تأکید بر معیشت مبتنی بر کشاورزی با روشهای سنتی است که با توجه به بحران های زیست محیطی در سالهای آینده با مشکلات بیشتری مواجه خواهد شد، افزود: این واقعیت ایجاب می کند که مدیریت منابع فرهنگی را جدی بگیریم و به روند زندگی در این مناطق پیوند بزنیم.
زارع تاکید کرد: میراث فرهنگی و بقایای فرهنگی گذشته زینتی و نامحدود نیستند، بلکه محدود و در حال کاهش است و مدام در معرض عوامل تهدید کننده و مخرب قرار دارند، این منابع به شدت مغفول واقع شده اند و نیازمند حفاظت هستند و کاربری آنها نیز می بایست مدیریت شود.
