نقد فیلم اتفاق یا Happening، برنده‌ی شیر طلای جشنواره‌ی ونیز داستان دختری است در فرانسه که دچار بارداری ناخواسته‌ای شده است.
پیشنهاد می کنیم که بخش فرهنگ و هنر مجله اینترنتی گفتنی را پیگیری کنید و درباره این فیلم درخشان این روز ها که باید دید، بیش تر بخوانید.
درباره کارگردان فیلم اتفاق:
آدری دیوان، زن فیلم‌ساز فرانسوی و لبنانی‌الاصل، توانست در سال ۲۰۲۱ در جشنواره‌ی ونیز، با دومین فیلم بلند خود شیر طلایی را از آنِ خود کند. فیلمی که فیلم‌نامه‌ی آن اقتباسی از کتاب آنی آرنو، نویسنده‌ی فرانسوی، است که در سال ۲۰۲۲ برنده‌ی نوبل ادبیات شد. کتاب رویداد در سال ۲۰۰۰ منتشر شده بود و دیوان با همراهیِ مارسیا رومانو فیلم‌نامه‌ی فیلم خود را از روی آن آماده کرد.
نقد فیلم اتفاق: فیلمی که به ماجرای دختری جوان می‌پردازد که در حوالی دهه‌ی ۶۰ در فرانسه، با مشکلی جدی مواجه شده است: بارداری ناخواسته. مسئله‌ای که مواجهه با آن و درواقع مقابله با آن مستلزم انجام کارهایی است که در فرانسه‌ی آن روزها مخالفان زیادی دارد و بزرگ‌ترین چالش آنی، شخصیت اصلی فیلم با بازی آناماریا بارتولومه (که توانست جایزه‌های لومیر و سزار را برای بازی‌اش به‌دست آورد)، همین شناکردن در خلاف جریان رودخانه است. کاری که البته او به آن محکوم است.
آنی آرنو، نویسنده‌ی فرانسوی که این فیلم از اثر او اقتباس شده است:
آنی ارنو (به فرانسوی: Annie Thérèse Blanche Ernaux) (زاده ۱ سپتامبر ۱۹۴۰) نویسنده و استاد دانشگاه اهل فرانسه است. آثار ادبی او که بیشتر خودزندگی‌نامه است، پیوندهای نزدیکی با جامعه‌شناسی دارد. ارنو برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۲۲ شد “به خاطر شجاعت و توجه موشکافانه که با آن ریشه‌ها، بیگانگی‌ها و خویشتن‌داری‌های جمعی را آشکار می کند
در ادامه، داستان و نقد فیلم اتفاق فاش می‌شود!
نقد فیلم اتفاق: داستان درباره چیست؟
خلاصه فیلم اتفاق: فیلم در واقع داستان سرراست و ساده‌ای است از دختری جوان و مستعد که در حال تحصیل در ادبیات و آماده‌ی ورود به دانشگاه است، کسی که استادش نیز امید زیادی به او و آینده‌اش دارد، و ناگهان با مواجهه با این بارداری ناخواسته، کل آینده‌ی احتمالی‌اش را در حال نابودی می‌بیند و برای جلوگیری از این اتفاق، فقط یک راه دارد.این‌که بچه را بیندازد.
نقد فیلم اتفاق:
فیلم‌نامه در این منظر در ساختار خود فراز و فرودهای زیادی ندارد. آن‌چه که در این میان مهم است احساسات و البته تلاش‌هایی است که آنی می‌کند. تلاش‌هایی که البته در بیشتر موارد به در بسته می‌خورد. زیرا در فرانسه‌ی آن سال‌ها، انجام سقط جنین غیرقانونی است و مرتکیبن‌ش به زندان محکوم می‌شوند. بنابراین فیلم بیان‌گر مبارزه‌ای است که آنی دست‌تنها برای رسیدن به این خواسته می‌کند. ریسکی که ممکن است به قیمت جان‌ش و یا زندگی‌اش تمام شود. از این منظر فیلم حاوی مضمونی فمنیستی نیز هست. قوانینی که در گذشته زن را از شخصیت فاعل و تصمیم‌گیر عزل می‌کردند هدف اصلی انتقاد فیلم‌سازند.
موضوع فیلم اتفاق مقایسه‌ای ناگزیر را در ذهن مخاطب سبب می‌شود. موضوعی که سال گذشته نیز با فیلم هرگز، به‌ندرت، گاهی، همیشه (الیزا هیتمن، ۲۰۲۰) به آن پرداخته شده بود و سال‌ها پیش نیز در فیلمِ برنده‌ی نخل‌طلای جشنواره‌ی کن، چهار ماه و سه هفته و دو روز (کریستین مونجیو، ۲۰۰۷)، نمایش داده شده بود. نکته‌ی جالب این‌جاست که رویداد شباهت‌هایی با هر کدام از این دو فیلم دارد. ماجرای نارو زدن پزشک اول به آنی در این فیلم شباهت زیادی به ماجرایی دارد که برای آتم (کاراکتر اصلی فیلم هیتمن) رخ داد و در آن، به او درباره‌ی مدت‌زمانی که از بارداری‌اش گذشته است دروغ گفتند.
ضمن این‌که رویکرد هر دو فیلم‌ساز در جهت نزدیک‌شدن به شخصیت اصلی و نشان‌دادن مصائب و تنهاییِ او در مسیری که پیش رو دارد بسیار شبیه هم است. هم‌چنین ستینگ ماجرای رویداد شباهت‌های زیادی با ستینگ فیلم مونجیو دارد: دختری جوان که در حال تحصیل است و در خوابگاه زندگی می‌کند.
حتا می‌توان صحنه‌ی مواجهه‌ی آنی با دوست‌پسرش را نیز مشابه صحنه‌ای یافت که در آن اوتیلیا (کاراکتر اصلی فیلم مونجیو) در خانه‌ی دوست‌پسرش رابطه‌اش را با او به‌پایان می‌رساند. ضمن این‌که در فیلم مونجیو رابطه‌ی دوستانه‌ی اوتیلیا و گابیتا یکی از ارکان اصلی فیلم است؛ چیزی که در فیلم دیوان نیز رکنی مهم به‌شمار می‌رود. روابطی که آنی با دوستان‌ش و هم‌چنین دخترانی دارد که به‌نظر از مخالفان‌ش برشمرده می‌شوند. چیزی که جزو یکی از توئیست‌های فیلم هم هست.
چیزی که بیش از همه در این دو فیلم توجه‌برانگیز است بازی بسیار خوبی است که از بازیگرهای اصلی فیلم می‌بینیم. آن‌جا، سیدنی فلانیگان است که با بازی فوق‌العاده‌اش ــ علی‌الخصوص در آن سکانس معروفِ پرسش و پاسخ ــ می‌درخشد و این‌جا نیز بازی بارتولومه چشمگیر است. علت محبوبیت چشمگیر این دو فیلم در این دو سال به موضوع مناقشه‌برانگیز آن‌ها برمی‌گردد. موضوعی که فی‌نفسه فمنیستی است و به نقد صریح قوانین مردسالارانه و نیز تنهایی و فشاری که بر دختران جوان وارد می‌آید می‌پردازد.
مطالب جالب دیگری که باید ببینید:
همه چیز درباره سریال 1899: فیلم جذاب تر از Dark که باید دید!
3 بهترین سریال های جذابی که باید آخر هفته ببینید!
سریال باشگاه نیمه شب (The Midnight Club): وقتی زمان محدودی برای زندگی دارید!
