ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده و گزارش های منتشر گشته، صنایع دستی می تواند با نفت رقابت کند.
کیقباد بذرافشان، یک هنرمند پیشکسوت مشبک فلز عدم ارتباط با کشورهای خارجی بویژه کشورهای توسعه یافته را یکی از مهمترین مسائلی می داند که مشکلات فراوانی را برای صنایع دستی و هنرمندان آن بوجود آورده است. او میگوید: متأسفانه حتی جهانی شدن اصفهان در صنایع دستی تأثیری در ورود گردشگران خارجی به این شهر نداشته است، در حالیکه وقتی درهای کشور به روی گردشگران باز باشد، نه فقط صنایع دستی بلکه شغل های مختلف می توانند از این مسئله بهره مند شوند؛ بنابراین اینجاست که مسئله صادرات و بازاریابی جهانی برای همه رشته ها و بخصوص صنایع دستی اهمیت بسیاری پیدا می کند که متأسفانه در این مورد نیز گشایشی دیده نشده است.
بذرافشان تأکید می کند: ورود گردشگران متمول خارجی از ضروریات رشد صنایع دستی در ایران و از جمله اصفهان است که به عنوان شهر جهانی صنایع دستی نیز ثبت شده است اما کشور ما از گردشگران خارجی خالی است و اگر هم گردشگری دیده شود از کشورهایی آمده اند که به لحاظ شرایط مالی توانایی خریدن صنایع دستی را ندارند. این در حالی است که کشور ما به گردشگران ثروتمند نیاز دارد اما متأسفانه معدود گردشگرانی که به اصفهان می آیند فقط برای دیدن بناهای تاریخی می آیند و حتی با ارتباط با یک راوی و سکونت در خانه او از حضور در هتل ها هم خودداری می کنند که مسلما برای چنین گردشگرانی خریدن صنایع دستی هم به دلیل شرایط ضعیف مالی معنایی ندارد.
این هنرمند پیشکسوت مشبک فلز به گردشگران داخلی نیز اشاره کرده و ادامه می دهد: اگرچه ایران و بخصوص اصفهان به گردشگران خارجی ثروتمند نیاز دارد اما متأسفانه شرایط اقتصادی در کشور ما به حدی است که حتی گردشگری داخلی را نیز با مشکلات فراروانی روبرو کرده و مسافران توانایی سکونت در هتل و مهمانسراها را ندارند و حتی بجای خوردن غذا در رستوران، مواد لازم برای تهیه غذا را به همراه دارند و در پارکها به پختن غذا مشغول می شوند که همه این مسائل به دلیل ضعف موجود در زمینه اقتصاد است. چنین گردشگرانی هیچ منفعتی برای هنر اصفهان ندارند چون خود مشکلات اقتصادی بسیاری دارند. از سوی دیگر باید به این نکته اذعان کرد که صنایع دستی به دلیل ضعف اقتصادی عموم مردم دیگر در اولویت خرید مردم وجود ندارد.
بذرافشان با بیان اینکه دهه ها قبل و در زمان شکوفایی صنایع دستی در اصفهان، گردشگران داخلی و خارجی در چهار باغ حضوری پرشمار داشتند، تأکید کرد: مدتهاست که چهار باغ، چهار باغ دیروز نیست و همه می دانند که این خیابان که اتفاقا گذر فرهنگی نامیده شده به محلی برای ارائه فست فودها تبدیل شده است. مهمترین علت این تغییر رویکرد مغازه های چهار باغ مسئله اقتصاد است، چرا که وقتی گردشگر به شهر وارد نشود و اگر هم بیاید توانایی خریدن آثار هنری از جمله صنایع دستی را نداشته باشد، در این صورت ارائه مسائل فرهنگی در چهار باغ اولویت خود را از دست می دهند و میدان نقش جهان و چهار باغی که روزگاری محلی برای ارائه فرهنگ و تولید و فروش صنایع دستی بودند، به اغذیه فروشی یا فروش کالاهای چینی و پاکستانی و آثار بی کیفیت تبدیل می شوند.
او به مشکلات موجود در زمینه تهیه مواد اولیه برای هنرمندان صنایع دستی بخصوص رشته های مرتبط با فلز اشاره کرد و تصریح می کند: یکی از مسائلی که هنرمندان را با مشکلات زیادی روبرو کرده است، نوسانات قیمت ارز است و متأسفانه در این مورد همیشه نگرانی وجود دارد؛ ضمن اینکه لازم است که برای تهیه مواد اولیه مورد نیاز هنرمندان سوبسید در نظر گرفته شود؛ درست مانند کاری که کشور چین برای هنرمندانش انجام می دهد اما در کشور ما چنین نیست.
بذرافشان یکی دیگر از معضلات صنایع دستی را ورود دلالان به هنر دانسته و اضافه می کند: متأسفانه موضوع دلالی به همه زمینه ها حتی هنر و از جمله صنایع دستی وارد شده و دلالان در هر رشته ای جولان می دهند و این هم برای هنرمندان دردسرساز شده است.
این هنرمند پیشکسوت هنر مشبک فلز به موضوع بیمه نیز اشاره کرده و میگوید: متأسفانه علاوه بر اینکه بسیاری از هنرمندان صنایع دستی بیمه نیستند کسانی هم که بیمه شده اند حداقل حقوق بازنشستگی برای آنها در نظر گرفته می شود. از سوی دیگر وقتی این همه مشکلات و مصائب پیش روی هنرمندان قرار بگیرد مهاجرت هنرمندان شدت میگیرد، کما اینکه مدتهاست با مهاجرت هنرمندان تراز اول اصفهان به کشورهای دیگر بخصوص ترکیه مواجه هستیم.
این موضوع علاوه بر اینکه باعث می شود هنرمندان خود را از دست بدهیم باعث می شود تا به دلیل آموزش های مختلفی که در آن کشورها با حضور استادان ما انجام می شود کم کم تولید صنایع دستی در کشورهای دیگر جان میگیرد و این موضوع برای اصفهان در زمینه صنایع دستی فاجعه است. همه این مسائل باعث شده تا نوجوانان و جوانان علاقه ای به ورود به هنر از جمله صنایع دستی را نداشته باشند، چرا که می بینند به لحاظ اقتصادی تأمین نخواهند شد؛ به این ترتیب هنرها یکی بعد از دیگری با مرگ استادکاران فراموش می شوند.
بذرافشان پیرامون اینکه صنایع دستی می تواند با نفت رقابت کند، می افزاید: این در حالی که است که بر همه روشن است که صنایع دستی می تواند با نفت رقابت کند، اما متأسفانه مسئولان این موضوع را جدی نمی گیرند در حالیکه حمایت از صنایع دستی و بازاریابی جهانی با توجه به ارزش افزوده ای که یک اثر هنری دارد، می تواند شکوه دوباره صنایع دستی اصفهان و ایران را بازگرداند.
این استاد پیشکسوت هنر مشبک فلز که همراه با همسر و دخترش به این هنر می پردازد، بیان کرد که موضوع دیگری که به هنر ضربه وارد کرده، صنعتی شدن و تولید انبوه بعضی از فعالیتهای هنری است که موجب کاهش کیفیت آثار شده و نمیتوان بر آنها نام اثر هنری گذاشت، چرا که کار صنعتی از عهده همه بر می آید، بصورت کپی تولید می شود و ماندگار نخواهد بود، ولی ماندگاری اثر هنری و ارزش افزوده است که یک اثر هنری را شاخص می کند و این کار فقط از عهده کننده هنرمند و نه صنعت بر می آید.
او با ابراز ناراحتی و نارضایتی از مسئولان گفت: مسئولان سالهاست حرف می زنند اما به حتی به حرفهای خود عمل نمی کنند و به این ترتیب، وضعیت هنر و بخصوص صنایع دستی روز به روز بدتر شده و هنرمندان خانه نشین می شوند یا مهاجرت می کنند.
